FanFic.nl

Gevangen

Gevangen

Vier maanden zijn al verstreken sinds ik in dit rot gevangenis zit. Het is hier verschrikkelijk koud en ik draag niks anders dan mijn oude en vieze jurk.
Één keer per week mag ik mezelf wassen in warm water, de pandaren brengen mij dan naar de wasruimte waar ze zich zelf ook wassen. Ik heb ze gezien, de mannen wassen zich in deze ruimte, de vrouwen wassen zich elders. Ik begrijp nog steeds niet waarom ik niet bij de vrouwen mag wassen, zou dit een extra straf zijn? mij vernederen onder de pandaren mannen?
Je kan zeggen wat je wilt, maar godzijdank zijn de pandaren niet geïnteresseerd in seks met mij, als dit een menselijk gevangenis was geweest had het niet goed met mij afgelopen...

Het is weer wasdag en ik werd door een paar Shado-Pan wachters naar de wasruimte gebracht. Daar stonden veel meer wachters, een aantal die zich ook wassen en de rest die de ruimte bewaakte.
Er waren niet veel gevangenen, vijf in totaal, inclusief mezelf. Vier pandaren mannen en ik waren de enige hier. Wat de pandaren hebben gedaan weet ik niet, ik spreek hun niet, hun bed bevindt zich ergens anders in de gevangenis.
''Ga je wassen.'' sprak een van de wachters, een man met rode vacht en paarse ogen. Hij leek een van de vriendelijkste wachters te zijn, ik hoor regelmatig andere wachters zeggen dat hij te vriendelijk is tegen de gevangenen. Ondanks dat ik niks van pandaren moet hebben, viel deze nog wel mee.
Zuchtend verwijderde ik mijn vieze jurk, deze was echt aan een was beurt toe, zeker na vier maanden!
Naakt stapte ik naar het bad, raakte het warme water voorzichtig aan, ik voelde het warme water op mijn hand branden. Mijn huid is het warme water niet gewend en meteen voelde ik het brandend en tintelend gevoel.
Ik stapte in het bad, meteen voelde ik mijn hele lichaam branden, het voelde goed. Dit was het enige waar ik echt naar uit keek, een warm bad!
Ik pakte een washandje van het tafeltje dat naast het bad stond en waste mijn lichaam. Terwijl ik in bad zat kwam er een man bij me staan die ook aan een was beurt toe was. Het bad is erg groot en werd door meer pandaren gedeeld. De man kleedde zich uit en ging naast me zitten, ook hij ging meteen zijn lichaam wassen. Ik negeerde hem, probeerde hem niet aan te kijken, maar in de hoek van mijn ogen zag ik dat hij erg groot is met een grote ronde buik en een gespierd, krachtig uitziend bovenlichaam.
Ik ging verder met het wassen van mijn lichaam, ik deed het rustig aan, het warme water voelde zo fijn dat ik er niet uit wilde.
De man keek me aan, zijn gele lichtgevende ogen waren op mij gericht, ik voelde me erg ongemakkelijk. ''Kijk me aan.'' sprak hij, zijn stem kalm maar bazig.
Langzaam draaide ik mijn hoofd naar hem en keek hem aan. Hij was echt groot! een van de grootste hier, hij zat naast me maar ik moest mijn hoofd omhoog houden om hem goed aan te kijken. Ik kon hem nu beter beschrijven, zijn vacht is zwart met wit en zijn ogen geel en lichtgevend, hij had geen baard of snor, of überhaupt haar op zijn hoofd, zoals de meeste dat hebben. Deze was dus 'kaal', hoewel ze nooit echt kaal waren omdat hun hele lichaam bedekt is met vacht.
''En nu? ik kijk je aan en je kop bevalt me niet.'' sprak ik. De pandaren keek me vuil aan. ''Weet jij wel wie ik ben?!'' vroeg hij, zijn stem verhoven.
''Nee, en dat boeit mij ook niet. Jullie zijn allemaal het zelfde, zien er het zelfde uit, alleen dan met een ander kleurtje.'' zei ik en keek van hem weg. Ik hoorde zijn gegrom, hij was dus niet erg blij met mijn woorden maar dat interesseerde me niet. Ik haat pandaren in het algemeen, vooral deze, de Shado-Pan.

Hij greep mij bij mijn bovenarm en trok mij naar hem toe. ''Ik ben Taran-Zhu, leider van de Shado-Pan, het is aan mij of ik je langer laat leven en je laat gaan of dat je kort zal leven en jou dus laat doden! en door zo een toon tegen mij aan te slaan denk ik dat je het niet lang vol zal houden hier.'' sprak hij.
Ik probeerde hem weg te duwen maar ik ben niet sterk genoeg, mijn tijd hier in de gevangenis heeft mijn lichaam erg verzwakt. Ik duwde mijn hand tegen zijn borst, voelde zijn dikke natte vacht, ik probeerde weg te komen wat niet lukte, zijn grip om mijn arm werd als maar groter en pijnlijker.
Voor een moment kon ik geen woord uit brengen, ik hoorde alleen wat gelach op de achtergrond van de andere pandaren die hier dus van genoten.
Ik grijnsde. ''Dood me dan maar, dan heb je weer een plekje vrij in je gevangenis, ik hecht geen waarde aan het leven.''
''Dan ben je nog dommer dan ik dacht dat je was, met jouw houding ben je het leven niet waardig, waarom haat je andere rassen zo erg?'' vroeg hij. Hij liet mijn arm los, ik zag de afdruk van de kussentjes van zijn poten op mijn arm staan. Ik wreef over die plekken heen.
''Ik heb geen hekel aan de rassen zelf, ik vind het walgelijk als een mens met een elf gaat, of een mens met een pandaren, dat soort dingen. Het hoort gewoon niet!'' zei ik. De gedachte alleen al irriteerde mij, ik wilde er niks van weten! heel Stormwind had het er over, over Thymra en Xi, hoe hun samen zijn gekomen, over hun kinderen. Walgelijk! Waarom was dat zo bijzonder? ik moet er niks van weten, een pandaren en een mens samen, nee dankjewel!
Taran-Zhu slaakte een zucht. ''Als dat is wat anderen gelukkig maakt? wie ben jij dan te oordelen dat het verkeerd is?'' vroeg hij.
Ik keek hem aan, ik wist niet precies hoe ik daar op moest antwoorden. ''Het is gewoon verkeerd, zie je jezelf al samen met mij of een mens in het algemeen? dat lijkt mij niet toch?!'' vroeg ik hem.
''Nee, met jou sowieso niet, maar ik heb momenteel sowieso al geen interesse en tijd voor een relatie, maar ik zeg niet dat het verkeerd is.'' Antwoordde hij.
Ik zuchtte en keek weer van hem weg, ik maakte mijn haar nat zodat ik die kon wassen.
''Ga je mij ooit nog vrijlaten?'' vroeg ik hem.
Het duurde even voordat hij antwoord gaf. ''Nee, voorlopig niet, je bent nog te vatbaar voor de sha, je zult zo weer bezeten worden, jou vrijlaten zoals je nu bent lijkt mij geen goed plan want dan kom je zo weer terug of je wordt gedood.''
''Als dat is waar je je zorgen om maakt waarom laat je mij dan niet in een warmere ruimte zitten? Ik ben geen zware crimineel en ik heb geen vacht! heb je gezien hoe wit ik ben? mijn huid is aan warmte en zonlicht toe!'' Ik keek hem aan terwijl ik mijn haren waste. Ik kon zien dat hij mijn bewegingen aan het volgen was.
''Omdat je gevaarlijk bent, als jij aansterkt kan jij een van mijn mannen verwonden en dat zie ik niet zo zitten.'' antwoordde hij. Hij ging een beetje onderuit zitten, genietend van het warme bad. ''Je bent misschien geen zware crimineel maar je bent wel gevaarlijk, we hebben je net op tijd opgepakt voordat je wat kon doen.'' voegde hij er aan toe.
''Wat wil je dan dat ik doe?! ik zal niet zo snel veranderen en als ik hier langer blijf zal ik doodvriezen! mijn hok is echt heel erg koud! ik slaap bijna niet door de kou.''
Ik spoelde het zeep uit mijn zwarte haar. Ik zag dat hij zijn ogen dicht had, hij leek echt te genieten van een warme bad, dat terwijl hij zo vaak kon badderen als hij wilde.

''Wat wil je zelf er aan doen? wat kun je zelf er aan doen? misschien moet je proberen om bevriend te raken met een van de wachters? het probleem is dat jij zo negatief denkt over andere rassen, onder anderen pandaren, je zegt ons te haten, dan wordt het tijd om ons leuk te vinden, dat is al een begin, als je ons weet te accepteren dan zet je een stap richting jouw vrijheid.'' Taran-Zhu opende zijn ogen en keek me recht aan.
Weer was ik sprakeloos, wat wilde ik? ik ben inderdaad erg negatief, hij heeft gelijk. Ik tuurde naar zijn grote ronde buik, onbewust. Ik voelde zijn vinger onder mijn kin en werd mijn hoofd omhoog geduwd. ''Ik wil je niet laten doden omdat jij koppig bent, wij zijn echt niet zo slecht als dat jij denkt. Mijn mannen hebben jou met geen poot aangeraakt, denk je dat ik hier laat wassen om jou te vernederen? nee, ik heb dat gedaan om je te laten zien dat wij anders zijn, wij zijn alles behalve slecht, als wij slecht worden, worden wij ook bezeten door de sha, wij de Shado-Pan, wij vechten tegen de sha, wij willen andere geen pijn doen als dat niet nodig is en jij hebt nog niks verkeerds gedaan, we waren op tijd bij je, je kan een tweede kans krijgen, alleen als je jezelf kan veranderen.'' sprak hij. Hij bleef mij recht in mijn ogen aankijken, ik voelde me erg ongemakkelijk.
Ik zuchtte, mijn handen pakte zijn grote poot en verwijderde die van mijn kin. ''Dus... wat wil je dat ik ga doen? wat wil je zelf gaan doen? aangezien je mij niet wilt doden omdat je er geen reden voor hebt.'' vroeg ik hem.
Taran-Zhu glimlachte. ''Je maakt al een goede stap vooruit.'' hij keek naar zijn poot die nog steeds in mijn handen lag. Ik had het zelf niet eens door dat ik hem nog vast had, pas nadat hij nadrukkelijk naar zijn poot keek. Ik liet snel zijn poot los.
''Sorry... ik had er geen erg in dat ik je poot nog vast had.'' sprak ik en keek weg, ik voelde mijn wangen opwarmen, waarom had ik zijn poot vast? ik wilde hem helemaal niet aanraken, het komt vast door het bad, de pandaren gooien er kruiden in om je roezig te maken, daar zal het wel door komen.
''Geeft niet, zoals ik al zei, het is een goede stap vooruit.'' sprak hij en stond op om uit het bad te stappen, ik keek recht naar zijn kruis toen hij opstond, snel bedekte ik mijn ogen, dit was iets wat ik van hem helemaal niet wilde zien! zijn 'bamboestok' was groot en grijs gekleurd, ik heb al heel wat pandaren piemels gezien maar had met geen enkel van de mannen echt gesproken, nu dat ik nota bene de LEIDER heb gesproken en ook zijn piemel heb gezien voelde dat nog al ongemakkelijk!

''Je baddert al vier maanden met de mannen hier en nu je mij ziet moet je je ogen bedekken, is die van mij dan zo afschuwelijk?'' vroeg Taran-Zhu, hij pakte een handdoek en droog zijn vacht af. ''N-nee... dat niet maar het is nogal gênant om de bamboestok van de leider van de Shado-Pan te zien, met wie ik net heb gesproken, ik hou er niet zo van.'' antwoordde ik. Ik had het gevoel dat mijn hoofd knalrood was. Ik durfde hem niet eens aan te kijken.
Taran-Zhu lachte. ''Bamboestok?'' herhaalde hij en lachte weer. Hij trok zijn pantser aan en raakte mijn kin aan met zijn vingertopje. Hij draaide mijn gezicht naar hem toe. ''Ik weet al wat ik voor jou ga doen, misschien herken je hem.'' Hij wees naar een man dat op wacht stond, hij was groot en erg donker, hij was mij inderdaad al vaker opgevallen omdat hij de donkerste pandaren is, dat wat bij Taran-Zhu wit is, is bij hem donker grijs/bruinig gekleurd. Zijn aparte kleur was niet te missen. ''Wat is er met hem?'' vroeg ik de leider.
''Jij gaat wat tijd met hem door brengen, hij is ook erg gevoelig voor de sha, hij heeft een enorme temparement en hij is een slechte verliezer, misschien kunnen jullie het een en ander van elkaar leren en soms denk ik dat hij een beetje liefde nodig heeft om hem om het rechte pad te houden.'' Taran-Zhu ruste zijn poot op mijn naakte schouder.
''Wil je nou zeggen dat ik hem mijn liefde moet geven? ik weet niet of je het door hebt maar ik ben anti mens/pandaren. Geef hem maar jouw liefde.'' Zei ik. Ik trok lichtjes aan zijn donkerrode sjaal dat zijn gezicht groot en deels bedekte.

''Nee, ik heb geen interesse in mannen, maar ik weet dat jij dat wel hebt, maar weet je zeker dat je geen interesse in pandaren hebt?'' vroeg hij, hij klonk speels en geamuseerd, zijn gezicht dicht bij die van mij.
''Weet je zeker dat jij geen interesse hebt in mij?'' vroeg ik hem speels. Taran-Zhu kwam dichterbij, zijn mond bij mijn oor. ''Ja dat weet ik heel zeker, maar het is leuk om te plagen.'' fluisterde hij. Ik voelde zijn warme adem in mijn nek. Mijn hart bontste, waar was hij mee bezig? hij wijst een man aan waar ik tijd aan moet besteden en dan gaat hij zo doen? ik begreep er niks van maar ik heb mijn lichaam nooit zo erg zien reageren naar een pandaren als nu.
Ik draaide mijn hoofd naar zijn hoofd, mijn lippen dicht bij die van hem, ik hield zijn sjaal vast en zorgde er voor dat hij dichtbij bleef. ''Je speelt een smerig spelletje, kappen daarmee.'' zei ik. Ik voelde zijn adem op mijn mond, het werd te gevaarlijk, ik voelde de drang om hem een kus te geven, dit wilde ik niet, ik wilde me niet zo voelen, verdomme! dat rot water! Ik was nu wel klaar in dat bad. Ik liet zijn sjaal los en stond op. Ik voelde het water langs mijn naakte lichaam stromen en stapte uit het bad.
Taran-Zhu keek me alleen aan, mijn lichaam, alles. Hij volgde wat ik deed maar snel trok hij zijn hoofd weg en liep hij weg, richting de donkere man. Ze spraken even en toen verliet de leider de wasruimte. Ik was benieuwd wat hij zei, of het over mij ging. Hoe dan ook, ik voelde me erg raar. Ik droog mezelf af en pakte mijn oude vieze jurk.
Al snel kwam er iemand naar mij toelopen met iets in zijn poten. ''Op verzoek van de heer.'' sprak hij, het was de vriendelijke rode pandaren. Ik nam het uit zijn poten, en zag dat het een jurk was, een pandaren jurk.
Ik trok de wit met goud en groene jurk aan, het viel wat wijd uit en lang. Het was niet voor mijn dunne lichaam bedoeld. ''Die jurk kunnen we wel aanpassen door een van de kleermaaksters.'' sprak de rode pandaren.
Ik knikte alleen wat. De pandaren bracht me naar een ander deel van de gevangenis, een deel waar geen gevangen zaten maar waar de wachters sliepen en trainen.
We liepen een kamer binnen, daar was een oudere vrouw bezig met het repareren van de kleding van de Shado-Pan samen met een jongere assistente.
''Zou je haar jurk kunnen aanpassen naar haar lichaam?'' vroeg de pandaren.
De oudere vrouw keek op naar de man naast mij, ze glimlachte. ''Natuurlijk, Kun. We zullen ons best doen en anders maken we wel wat anders voor haar.'' sprak de oudere vrouw.
De rode pandaren die dus blijkbaar Kun heette knikte en boog vriendelijk voor de oudere vrouw. ''Ik kom je later op halen.'' zei Kun, hij raakte lichtjes mijn schouder aan en boog voor me en liep weg. Dit was de eerste keer dat hij voor me boog, wat was er aan de hand? waarom word ik nu anders behandeld? ik begreep er geen snars van, maar ik klaagde niet. Ik vond alles best, zolang ik maar niet in die koude rot cel was.
De oudere vrouw keek naar mijn lichaam, hield een meetlint bij de hand, en begon mijn maten op te meten, de jurk was echt veel te groot voor me. Ze schudde haar hoofd. ''Nee dit wordt 'm niet. We zullen iets nieuws voor je maken.'' zei ze. Ze had mijn maten genoteerd, pakte bundels met stof dat erg leek op de stof van de jurk die ik aan had, en begon patronen er op te tekenen. Haar assistente knipte de patronen uit zodra de oudere vrouw klaar was.

Ik liet me in een stoel zakken en keek hoe de twee vrouwen bezig waren, ze waren een goed team, wist precies wat ze deden en maakte elkaars werk af zonder veel te communiceren. Ze spraken in de pandaren taal, ik kon dat niet verstaan maar ze leken rustig en plezier te hebben in hun werk. Ik kon aan hun houdingen zien wanneer ze iets hadden op te merken aan de stof of het patroon.
Zo nu en dan keken ze me aan en glimlachte ze naar me, de assistente maakte regelmatig thee voor ons alle drie.

Na twee uur wachten hadden ze een nieuwe jurk in elkaar gezet, die leek erg veel op de jurk die ik aan had.
De oudere vrouw gaf mij de opdracht om de jurk uit te doen en deze te passen. Ik trok de jurk uit en snel trok ik de nieuwe aan, die zat als gegoten! De jurk voelde lekker warm en bedekte mijn hele lichaam, daar was ik erg blij om. Ik keek in de spiegel hoe slecht ik er eigenlijk uit zag, zwarte kringen om mijn ogen, spierwitte huid en erg mager. Ik at niet goed, ik sliep niet goed, dit was erg zichtbaar.
Niet veel later kwam Kun aanlopen, hij glimlachte vriendelijk. Hij is een van de weinige Shado-Pan die de hoed en sjaal niet droeg, hij had wel dienst maar vond het blijkbaar niet nodig om zijn gezicht te bedekken.
''Ik zie dat je klaar bent, mooi. Kom, ik breng je naar je nieuwe kamer.'' zei hij. Hij bedankte de vrouwen en leidde mij vervolgens naar een ander gedeelte van de monastery.

We liepen een ander gebouw in, het zag er luxer en groter uit, volgens mij verblijft Taran-Zhu hier. We liepen door de gangen naar een slaap gedeelte.
Bij de deur stond de donkere pandaren.
''Heer Taran-Zhu heeft jullie de opdracht gegeven om samen tijd door te brengen, jullie slapen samen in deze kamer, eten samen, wassen samen, alles!'' Sprak Kun. De donkere pandaren was het er blijkbaar ook niet mee eens, hij gromde hard. ''Waarom moet ik met haar op een kamer slapen? dit slaat echt nergens op!'' sprak hij, zijn stem luid en boos.

''Ik ben het met hem eens, ik dacht dat Taran een grapje maakte.'' Zei ik.
''Je spreekt hem aan als Taran-Zhu en nee, hij maakte geen grapje, jullie zijn beide erg gevoelig voor de sha en moeten hier samen aan werken.'' sprak Kun. Hij bleef vriendelijk, volgens mij was hij niet kwaad te krijgen, wat je ook doet of zegt hij blijft vriendelijk.
''Kun, ik doe hier niet aan mee! zeg dat maar tegen Taran-Zhu.'' Snauwde de donkere pandaren, hij wilde weg lopen maar Kun pakte hem bij de schouder en duwde hem tegen de deur. ''Ik moest ook van Taran-Zhu zeggen dat als jij weigert dat je jouw spullen kan pakken en weg kan gaan uit de monastery en dat jij, Alissah, dat jij terug kan gaan naar de koude gevangenis, jullie hebben dus weinig keus.'' Kun glimlachte.
Dit was gewoon chantage! Blijkbaar hebben we beide weinig keus dan te doen wat de leider zegt. De donkere pandaren was woest! hij trapte de deur in en ging op bed zitten. Ik schrok van zijn agressie en wist even niet hoe ik er op moest reageren.

''Laat hem maar uitrazen wanneer hij zo een bui heeft, er tegen in gaan heeft geen nut.'' zei Kun, hij ruste zijn poot op mijn rug en begeleide mij de kamer in.
Het was klein, er stonden een bed in, een open haard met een ketel en een kleding kast, verder niks. Het was hier in ieder geval een stuk warmer dan in die rot gevangenis.
''Baibao zal je wel rondleiden straks, hij weet de weg hier goed en zal je alles laten zien, je zult nu ook bij Taran-Zhu en de andere leiders aan tafel eten, jullie beiden.'' Sprak Kun. Baibao keek op verbaast. ''Waarom? ik eet nooit bij hem aan tafel, waarom nu wel?'' vroeg hij.

Kun hield zijn schouders op. ''Geen flauw idee, misschien wilt hij wat met jullie bespreken. Je zult het vanavond wel zien.'' Kun lachte en verliet toen de kamer, ik keek naar de pandaren voor me op het bed.
''Dus... nu zijn we kamergenoten, gezellig...'' zei ik sarcastisch, alles was beter dan de gevangenis, maar ik had weinig zin om met hem in één bed te slapen.
Baibao gromde en keek mij vuil aan. ''Hou je mond als je niks beters te zeggen hebt.'' snauwde hij. Hij stond op van het bed en liep naar de deur. ''Kom.'' hij wilde dat ik hem ging volgen.

Zonder veel woordwisselingen liepen we door de gangen, Baibao liet zien waar de leiders sliepen, waar we aten, de bibliotheek, ik vraag me nog steeds af waarom deze plek een bibliotheek heeft, maar goed, er is dus genoeg leeswaar, hoewel ik daar niks aan had omdat alles in de pandaren taal geschreven is.
Na de rondleiding liepen we naar de eetzaal, ik had erge honger. Baibao pakte een grote schaal en vulde die met allerlei lekkernijen, hij had echt heel veel, die hele schaal zat bomvol met eten. ''Eet jij dat allemaal op?'' vroeg ik hem.
Verbaast keek hij mij aan. ''Dit is niks... ik zal nog paar keer moeten lopen.'' antwoordde hij. Hij plaatste zijn schaal op een tafel en liep toen terug naar de eettafel. Ik was nog niet zeker wat ik wilde eten, hij zag mij twijfelen en pakte een schaal en vulde die, die was net zo vol als zijn schaal. ''Hier.'' hij gaf de zware schaal aan. Hij pakte toen een vat met bier en zette die op tafel met twee bekers en ging zitten.

''Ik eet niet zoveel.'' zei ik toen ik aan tafel ging zitten, tegen over hem.
''Dat is te zien ja, gratenpakhuis.'' zei hij. Hij propte zich vol met eten en bier.
''Pardon?! gratenpakhuis? zegt er een wat, vetklep!'' wie dacht hij dat hij was door mij uit te schelden! ''Vet is kracht! hoe groter de buik, hoe sterker, dus voor mij is dat een compliment!'' grijnsde hij.
''Je bent echt walgelijk!'' Ik pakte de stokjes van de schaal die Baibao er op had gelegd en at van de rijst. Ik had echt honger en schransde er op los. In de gevangenis kreeg ik best goed te eten, ze gaven me zoveel dat ik het niet op kon eten, maar wat voor mij heel veel was, was voor hun bijna niks.
Ik at meer dan normaal en ook veel vettige dingen, normaal at ik veel rijst en groente en bijna geen vlees.

Ik at nu gewoon van alles, wilde alles proberen. Het smaakte echt heerlijk! ik heb al lang niet meer zo genoten van eten als nu. Baibao keek me aan en glimlachte, met zijn stokjes gaf hij mij een Dim Sum van zijn schaal, een gestoomd pasteitje gevuld met vlees, vis of groente, ik wist niet wat er in zat, maar hij wilde dus dat ik het probeerde.
Ik pakte het pasteitje aan met mijn stokjes en haalde het door het sausje dat er bij hoorde op zijn schaal en at het op. Het was gevuld met garnalen, erg lekker! Ik knikte naar hem, dat ik het erg lekker vond terwijl ik er op kauwde.
Weer gaf hij mij wat aan van zijn schaal om uit te proberen, ondertussen zat hij ook van mijn schaal te eten. Het was erg apart om van elkaars schalen te eten, andere pandaren die ook in de zaal kwamen om te eten keken ons erg raar aan. En ik moet ook toegeven, het is ook raar! maar lekker was het wel.
Na het eten keerde we terug naar de kamer, ik had echt z'n volle buik dat ik niet meer normaal kon lopen, ik liep echt heel rustig en moest echt even liggen.

De haard stond aan en Baibao hielp me op bed te leggen. ''Ongelofelijk dat jij last van je buik hebt van zo weinig eten.'' zei hij. Hij legde de deken over me heen, ik rolde op mijn zij, keerde mijn rug naar hem toe. ''Lach jij maar, ik ben geen grote eter, dat had ik je al gezegd.'' zei ik. Ik had mijn ogen gesloten, voelde me moe.
Baibao zuchtte. ''Ik wek je wel wanneer we weer gaan eten.'' sprak hij en verliet toen de kamer, al snel viel ik inslaap. Ik was kapot!
Uren zijn verstreken en ik voelde een grote warme poot op mijn schouder. ''Wakker worden.'' luidde een zware mannen stem, ik opende mijn ogen en keek recht in Baibao's bruine ogen, hij zat naast me op het bed.
''Hoe lang heb ik geslapen?'' vroeg ik, ik voelde me nog moe, en had het idee dat ik maar tien minuten geslapen had of zo. ''Vijf uurtjes ongeveer, je had het nodig blijkbaar. Heer Taran-Zhu heeft het eten langer uitgesteld, hij moest nog wat zaken afhandelen toen ik zei dat je nog sliep, zo een uur geleden toen ik bij je kwam kijken, hij is nu klaar en wacht op ons.'' zei Baibao.

Ik knikte en kwam langzaam over eind, ik wreef in mijn ogen. ''Ik denk dat ik er vanavond vroeg in ga liggen, ik ben kapot!'' Ik stond op en voelde me duizelig, automatisch greep ik Baibao vast om niet om te vallen.
''Rustig aan.'' Baibao's poten hielden me vast, ik zag niks voor mijn ogen, even was het helemaal zwart. Ik was te snel opgestaan, al snel kwam mijn zicht terug en was de duizeligheid weg. ''Het gaat al weer.'' zei ik, ik hield mijn hand op voorhoofd, ik had wel een lichte hoofdpijn. ''We lopen er wel rustig naar toe.'' Baibao was erg kalm, hij leek het niet erg te vinden om bij mij te zijn. Gek genoeg vond ik het ook niet zo erg, ik had het me erger voorgesteld, maar tijdens de lunch werd ons humeur beter en luchtiger, we aten van elkaars schaal wat ik normaal gesproken nooit zou doen, we spraken over de sha, waarom hij bezeten werd, waarom ik bezeten werd.

Ik leerde hem beter kennen, voor ons beide was het de sha van de haat, hij haatte een persoon die telkens maar beter is dan hij, en ik... ja ik heb meerdere redenen. Mijn moeder is vroeger vreemdgegaan met een nightelf man. Ik heb haar toen betrapt met hem toen ik zes jaar was, ik mocht uiteraard niks tegen mijn vader zeggen, zo is het bij mij gekomen, waarom ik het verkeerd vind dat andere rassen met elkaar gaan mengen.
Ik heb er een trauma aan overgehouden van wat mijn moeder heeft gedaan, mijn oudere zus is ook met een nightelf getrouwd, dit maakte het natuurlijk nog erger.

Ik had alles verteld aan Baibao, op een of andere mannier leek ik erg goed met hem te kunnen praten, hij was rustig en stootte een aura van kalmte af, ik voelde me gek genoeg op mijn gemak bij hem.
Rustig liepen we samen door de gangen richting de eetzaal, waar vele waren gekomen, anderen die op wacht stonden mochten later eten, ze namen elkaars plichten over, om en om.
Ik zag Taran-Zhu aantafel zitten met een paar anderen, ze hadden allemaal hun hoeden afgedaan en die over de stoelen heen gehangen. Baibao en ik liepen naar de grote tafel, twee stoelen waren vrij gehouden voor ons.
Taran-Zhu plaatste zijn poot op tafel, voor de lege stoel aan zijn rechter zijde, hij wilde dat ik daar ging zitten. Baibao moest aan zijn linker zijde zitten.
Ik merkte dat zijn gele ogen mij bekeken. ''Ik zie dat het goed gaat tussen jullie, jullie hebben elkaar de hersens nog niet ingeslagen.'' grapte hij, zijn gezicht was erg serieus, het was moeilijk te zeggen of hij een grapje maakte of niet.
Baibao gromde zachtjes, hij vond het niet zo leuk. ''Waarom doet u dit?'' vroeg Baibao.

Taran-Zhu keek naar hem en toen weer naar mij. ''Is dat niet duidelijk? jullie tweeën zijn een makkelijk doelwit voor de sha, hier moeten jullie aanwerken, desnoods samen.'' Sprak de leider.
Ons eten werd gebracht, ieder kreeg een grote schaal gevuld met eten, de schalen waren nog voller dan de schaal die Baibao had vol geschept vanmiddag.
''Maar waarom moet ik dan met haar slapen? dit slaat echt nergens op!'' sprak Baibao boos, hij sloeg zijn vuist op de tafel.
Stilletjes at ik van de schaal voor me en keek toe hoe de grote leider en een wachter met elkaar in discussie gingen.
''Wat bedoel je met haar slapen? ik zeg toch niet dat je met haar naar bed moet?!'' Taran verhief zijn stem een beetje, de koppen van de andere pandaren draaide zijn kant op.

''Waarom staat er anders één bed?! mij chanteren is een ding, maar dwingen om met haar te slapen gaat te ver!'' snauwde Baibao.
Nu was het Taran-Zhu die met zijn vuist op de tafel sloeg. ''Genoeg! als je een extra bed wilt hebben dan kan je dat gewoon vragen in plaats er van uit gaan dat ik jullie dwing om samen in een bed te slapen! Moet ik je soms er aan herinneren dat alle kamers standaard ÉÉN bed hebben?!'' zei Taran. Ik dronk van de bier dat voor mij werd ingeschonken door een van de pandaren die het eten bracht.

Baibao draaide zijn hoofd grommend weg van de machtige leider. Taran keek mij aan. ''Wat?'' vroeg ik hem, terwijl ik een hap eten naar binnen werkte.
''Heb jij er niks aan toe te voegen aan zijn geklaag?'' vroeg hij.
''Wie ik? neu... ik ben allang al blij dat ik weg ben uit die cel, slapen naast een pandaren is niet wat ik in gedachten had maar het is beter dan de cel waar ik in zat, dus nee, ik klaag niet.'' antwoordde ik. Ik was echt blij dat ik vannacht in een lekker warm bed mag slapen, met of zonder pandaren naast me, alles was beter dan die cel.

''Neem haar voorbeeld aan, zij klaagt tenminste niet en is tevreden met wat ze krijgt, en voor straf krijg jij geen extra bed er bij, en mag je naast haar op de grond slapen!'' snauwde Taran. Hij dronk van zijn bier en ging toen eten.
Baibao was woest! Hij stond op en liep weg, zonder wat te hebben gegeten of gedronken.
Ik keek Taran-Zhu aan. ''Ik haal hem wel.'' ik slaakte een zucht en stond op en wilde weglopen. Maar Taran hield mij tegen door mijn arm vast te pakken. ''Laat hem, hij moet uitrazen, hij komt vanzelf wel terug, ga jij maar eten, je kan het wel gebruiken.'' sprak hij. (Het beeld van haar magere, naakte lichaam was nog steeds op zijn netvlies gebrand)

Ik knikte en ging weer zitten. Taran's poot afdruk van vanmorgen zat nog steeds op mijn arm, blauw en pijnlijk. Ik voelde het weer toen hij mijn arm vast pakte, ook al deed hij nu erg voorzichtig. Ik pakte mijn arm vast, daar waar hij mij net vast greep, ik wreef zachtjes, hopen dat de pijn snel weg ging.
Taran zei verder niks en ging verder met eten, ik voelde dat zijn ogen op mij gericht waren, ik at door zonder verder nog wat tegen hem te zeggen.
Al snel kwam Baibao terug en ging weer zitten. Ik keek naar zijn schaal en toen naar die van mij en Taran-Zhu's schalen. Elke schaal had andere soort eten er op.
Baibao was stil en at van zijn schaal, ik pakte mijn stokjes en pakte een Dim Sum van mijn schaal en hield die voor zijn mond. ''Ik wil ruilen voor dat wat jij op je schaal hebt liggen.'' Sprak ik.
Baibao keek me verbaast aan, hij leek al gekalmeerd te zijn, en zonder wat te zeggen hapte hij de Dim Sum van mijn stokjes en pakte hij iets van zijn schaal wat leek op viskoekjes, en voerde het aan mij.

Taran-Zhu keek ons beide verbaast aan hoe wij elkaar aan het voeren waren, toen pakte ik iets van mijn schaal en wilde het aan Taran voeren. ''Hapje?'' vroeg ik hem en hield het voor zijn mond. ''Nee dank je, ik heb zelf genoeg aan wat er op mijn schaal ligt.'' antwoordde hij.
Ik haalde mijn schouders op en ging verder met het voeren van Baibao.

Baibao hoorde andere pandaren onderling fluisteren in hun eigen taal, ik kon het niet verstaan maar Baibao wel, en keek de andere vuil aan. ''Koppen dicht! alsof jullie dit nooit gedaan hebben!'' snauwde hij. De mannen lachte en gingen verder met eten.
Onder tussen waren de meeste schalen al leeg gegeten, op die van mij na, die was nog redelijk vol. Ik schoof mijn schaal naar voren naar Baibao, ik zat erg vol.
''Neem jij het maar als je nog trek hebt.'' zei ik tegen hem. Ik aaide over mijn buik die nu bol zag van het eten.
Baibao knikte en at van mijn schaal, hij leek er totaal geen moeite mee te hebben om van eten te eten. Taran-Zhu keek stilletjes toe hoe wij met elkaar om gingen, ik durfde te zweren dat ik hem zag glimlachen.

Nadat Baibao klaar was met eten keerde we terug naar de slaapkamer, bij aankomst zag ik dat de deur stuk was, een groot rond gat zat er in het midden van de deur. ''Heb jij dat gedaan?'' vroeg ik hem.
''Wie anders? ik moest ergens op slaan, dus was het de deur.'' antwoordde hij en liep de kamer in. Ik zuchtte en volgde hem, deed de deur dicht.
Baibao kleedde zich uit, liet zijn kleding op de grond vallen, hij droeg alleen zijn boxers. Hij liep rustig naar het bed en ging liggen.
Ik slaakte een zucht en kleedde me uit, met alleen mijn onderbroek ging ik naast Baibao in bed liggen, zijn rug was naar mij toegekeerd en zag hij mijn half naakte lichaam niet.

Ik voelde zijn warme vacht tegen mijn rug, het voelde dik en zacht aan, ik rolde op mijn andere zij om met mijn voorkant zo tegen hem aan te liggen, hij voelde erg warm en zacht aan, vond dat erg fijn.
Ik sloot mijn ogen en viel snel in slaap.

Reacties: