FanFic.nl

My stalker murdered my best friend || Harry Styles

Two

Kreunend sta ik voor de spiegel. Grote rode vermoeide ogen staren me aan. Vannacht heb ik geen oog dichtgedaan, wat natuurlijk niet vreemd is. Zuchtend ontdoe ik me van mijn pyjama bestaand uit een joggingsbroek en een wit T-shirt en stap onder de koele stralen van de douche. Het water geeft me een fris gevoel en het maakt me wakker. Na enkele minuten draai ik de kraan wat warmer en breng wat shampoo in mijn haar. Als ik mijn haren zorgvuldig heb gewassen is de rest van mijn lichaam aan de beurt. Na een klein kwartier te hebben genoten van de douche, draai ik de kraan dicht. Ik pak twee handdoeken uit het kastje onder de wasbak en droog me zachtjes af. Als ik eenmaal droog ben wikkel ik de grote handdoek om mijn lichaam, de kleine handdoek vormt zich als een tulband om mijn hoofd. Fluitend loop ik naar mijn kamer waar ik de deuren van mijn klerenkast open, zoekend naar een passend setje voor vandaag. Aangezien het zomer is en erg warm buiten, kies ik voor een rode short met een wit hemdje. Ik haal de kledingstukken tussen het stapeltje vandaan samen met een setje lingerie. De handdoek laat ik van mijn lichaam glijden en ruil het om voor het lingerie setje. Daarna is mijn short en hemdje aan de beurt. Ik maak mijn outfit af met twee bijpassende armbandjes en oorbellen, de witte teenslippers geven een bijpassend effect op het T-shirt. Als ik mijn outfit heb goedgekeurd sluit ik mijn kamer deur, mijn wegvolgend naar de badkamer. Daar knip ik het lampje aan en haal mijn haren uit de handdoek. Ondertussen zijn ze al gedroogd en klaar om uitgekamd te worden. Ik pak de borstel uit het laatje en borstel mijn haren net zolang totdat ze eindelijk uit de klit zijn. Als alle klitten uit mijn haren zijn smeer ik een beetje mascara op mijn wimpers. Eenmaal klaar leg ik de gebruikte spulletjes terug in het kastje. Mijn haren laat ik los over mijn schouders vallen, voor de zekerheid bind ik twee elastiekjes om mijn polsen zodat ik het altijd nog vast kan maken tot een staart.

Met mijn telefoon opzak huppel ik vrolijk de trap af naar de benedenverdieping. Ik werp een snelle blik op de klok, die aangeeft dat het 12 uur in de middag is. Glimlachend pak ik mijn zonnebril en loop naar de voordeur. Mijn huissleutels pak ik snel van het kastje zodat ik niet voor een gesloten deur sta straks. Na alles gecontroleerd te hebben open ik de voordeur en sluit hem netjes achter me als mijn voeten de grond van buiten raken. Neuriënd op het nummer van One Direction ‘midnight mermories’’ begin ik aan mijn zoektocht naar de dichtbij zijnde Starbucks. Ik heb nog geen meter gelopen als het geluid van mijn telefoon doet me opschrikken. De zenuwen gieren door mijn lichaam. Mijn vrolijke bui is vrijwel meteen verdwenen. Trillend haal ik mijn telefoon uit mijn zak en kijk angstig naar het nummer dat me belt. Tot mijn grote opluchting is het ‘Selena’ die me belt. Snel druk ik op het groene hoorntje waarna een vrolijke begroeting van mijn beste vriendin volgt.

‘’HeeyJayJay, what’s up?’’ roept ze nog voordat ik hallo kan zeggen. ‘’Hey Seleen, ben je in de buurt?’’, ‘’Uhm ja hoezo?’’, ‘’Zin om naar Starbucks te gaan?’’, ‘’Ja tuurlijk ben er over 10 minuten!’’ Voordat ik heb geantwoord heeft ze al opgehangen en vult de pieptoon mijn oren. Grinnikend stop ik mijn telefoon in mijn zak en ga op het zacht uitziende gras van mijn voortuin zitten. Het deuntje van mijn telefoon weerklinkt uit mijn broekzak. Zuchtend haal ik hem eruit en neem zonder te kijken wie het is op.
‘’Hellow,’’ begroet ik de persoon aan de andere kant van de lijn. ‘’Zo zo jij klinkt vrolijk. Maar dadelijk niet meer Jaylin Sandrio,’’ vertelt een stem. ‘’Hoe weet u mijn naam,’’ vraag ik verbaast niet nadenkend wie ik aan de lijn heb. Een eng gelach vult mijn gehoorgang waarna het pieptoontje aangeeft dat de persoon heeft opgehangen. ‘’Het zal wel weer,’’ mompel ik geïrriteerd. Wie deze persoon ook mag zijn. Ik laat me niet gek maken! ‘’Jaylinn!’’ Verschrikt kijk ik op mijn hart gaat als een razende tekeer. Het gelach van Selena brengt een kleine glimlach op mijn gezicht. ‘’Je ha-had je ge-zi-zicht is moeten z-zien,’’ lacht ze. Hoofdschuddend sta ik op en geef haar een zacht duwtje. ‘’Jij ook hallo Seleen,’’ zeg ik met een nep boze toon. Na enkele minuten is Selena eindelijk uitgelachen en kunnen we naar Starbucks lopen.

‘’Bevalt je nieuwe optrekje,’’ vraagt Selena als we onze weg over het voetpad door de stad volgen. Ik knik afwezig met mijn gedachtes ben ik er niet bij. Het is niet Selena’s schuld natuurlijk maar van de persoon die me nu al drie keer gebeld heeft ‘Mijn stalker’. ‘’Dat klinkt enthousiast zeg,’’ zucht Selena. Haar gezicht betrekt licht meteen voel ik me schuldig. Waarom maak ik me druk om die ‘Stalker’, ik hoor vrolijk te zijn met Selena. ‘’Sorry Lien,’’ verontschuldig ik mezelf oprecht. Ik geef haar een snelle knuffel en fluister een zachte dankjewel in haar oor. Glimlachend knuffelt Selena me terug. ‘’Kom Lindsay wacht al bij Starbucks,’’ glimlacht ze als we ons terug trekken. Typisch Selena ze kan nooit lang boos blijven en is de trouwste vriendin aller tijden. Lachend over van alles en nog wat vervolgen we onze weg naar Starbuck waar we binnen enkele minuten al zijn. ‘’Hey meiden,’’ begroet Lindsay mijn andere beste vriendin me als we binnen lopen. We zwaaien kort en lopen naar het achterste plaatsje waar Lindsay al zat te wachten.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------



--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Reacties: