FanFic.nl

Broken by cancer (AF)

Capitolo cinque

,,Mam, ik ga naar school!” roep ik naar boven de volgende ochtend. Mijn moeder ligt nog altijd in bed, die hoeft pas om negen uur te beginnen. Mazzelaar!
,,Oké, tot vanmiddag.” hoor ik haar terug roepen. Haha, oké, ze moet niet denken dat ik lang blijf vanmiddag. William komt! William is de nieuwe vriend van mijn moeder, die ik dus totaal niet mag. Hij denkt dat hij mijn vader is, wat hij dus niet is en ook niet word. Ik sluit de deur achter mij en steek gelijk een sigaret op. Op naar Jake! Ik stap op mijn fiets en fiets naar de afgesproken plek. Als ik daar aan kom, staat Jake er al maar niet alleen. Hij heeft Rachel bij zich. Dat ga je toch niet menen hé! Die nieuwe pikt nu al mijn beste vriend in!
,,Goedemorgen.” zegt Jake opgewekt en geeft me een kus op mijn wang.
,,Ja, wat doet zij hier?” vraag ik en neem een trek van mijn sigaret.
,,Ik heb haar gevraagd om te blijven wachten op jou, zodat we met z'n drieën konden fietsen.” zegt Jake. Ik kijk hem aan.
,,Waarom?”
,,Zodat ze niet alleen hoeft te fietsen. Kom op Nola, ze is net nieuw. Ze heeft vrienden nodig.”
,,Natuurlijk heeft ze vrienden nodig, maar moet ze daarvoor jou van mij afpakken?”
,,Dat probeer ik niet.” zegt Rachel en kijkt me aan. ,,Sorry als dat er zo uitziet, maar dat probeer ik echt niet.”
,,Oké, prima.” zeg ik en trap verder. Rachel en Jake komen naast me fietsen. ,,Ik heb zo geen zin in school.” roep ik hard. Voorbijgaande fietsers kijken me verbaasd aan, maar ik trek me er niks van aan.
,,Wie wel?” Jake haalt zijn schouders op. ,,Maar ja, het moet. En ik heb geen zin in gezeik van mijn ouders.”
,,Ik ben al dat gezeik zat. Elke dag moet mijn moeder zeuren om mijn cijfers. Ik heb dan wel een vijf voor wiskunde, of eigenlijk voor elk vak wel een onvoldoende, maar dat hoeft toch niet te betekenen dat ik dit schooljaar niet ga halen.”
,,Het is pas het begin van het schooljaar.” zegt Jake en begint te lachen.
,,Nou en?! Die bitch verziekt mijn schooljaar.”
,,Bitch?” eindelijk zegt Rachel eens iets.
,,Ja, mevrouw Smith. Ik maak een grapje in de klas en gelijk word ik eruit gestuurd en dan ook nog boos worden als ik ertegen in ga. Ik haat haar echt zo erg!”
,,We hebben haar wel vandaag hé.” zegt Jake.
,,Ah nee, waarvoor?”
,,Aardrijkskunde.”
,,Oh, daar hoef ik toch niet naartoe. Daar sta ik al zo laag voor, dat kan ik nooit meer inhalen.”
,,Wil je spijbelen?” Rachel kijkt me met wat grote ogen aan. Ik begin te lachen.
,,Ja, natuurlijk. Ze moet niet denken dat ik nog naar haar les kom.”
,,Dat kan je toch niet maken. Straks word je van school gestuurd.” Ik zucht en rol met mijn ogen. Wat is het een watje. Echt, zo zielig.
,,Heb jij wel eens gespijbeld of ben je zo'n hielenlikker?” vraag ik aan haar.
,,NOLA!” roept Jake wat boos.
,,Ja, wat? Ik zie nu al voor me dat zij straks het lievelingetje van mevrouw Smith is.”
,,Sorry.” zegt Jake tegen Rachel. Ze knikt even vlug. We rijden het schoolplein op en bergen onze fietsen in de fietsenstalling. Samen met Rachel en Jake loop ik naar binnen en gaan in de eerste les zitten.

Als we in de klas komen, word Rachel met open mond door de jongens aangekeken. Ik rol even met mijn ogen. Ze kunnen ophouden, Rachel is geen flirt, dat zie je gewoon. Verlegen gaat Rachel zitten en kijkt mij vragend aan.
,,Wat?!”
,,Wil je naast me zitten?” Ik knik en ga zitten. Nu moet ze niet denken dat we vriendinnen zijn. Ik vind haar wel aardig, maar ze moet nog steeds bewijzen dat ze iets durft.
,,Nola, wil jij deze vraag beantwoorden?” mevrouw Williams kijkt me aan. Ik rol met mijn ogen, daar heb ik dus echt geen zin in. Ook nog voor de klas zeker? Dacht het niet!
,,Moet dat?” vraag ik zuchtend.
,,Ja, want het is ook de bedoeling dat jij het snapt.” Ik slaak een harde zucht, maar blijf zitten. ,,Nola, nu!” mevrouw Williams kijkt nu boos. Van binnen moet ik best wel lachen om haar gezicht, maar van buiten kijk ik haar arrogant aan. Wie denkt ze wel niet wie ze is?! Ik sta op en loop naar het bord. Snel pak ik het krijtje en begin te schrijven; wat waren Patrick Henry's laatste woorden voordat hij stierf? Ik begin zachtjes te lachen als ik mijn antwoord opschrijf. Ja wat? Een beetje plagen mag toch wel? Ik leg mijn krijtje neer en loop terug naar mijn plek. De halve klas hoor ik schrikken. Rachel en Jake daarentegen liggen helemaal in een deuk. Mevrouw Williams kijkt naar mijn antwoord en schrikt ook.
,,Kiss my ass?” roept ze schel. Ik begin te lachen. Ze kijkt me boos aan. ,,Dat zei hij niet. Wil je het nog eens proberen of moet ik het aan iemand vragen die slimmer is dan dat jij bent?” Nu vult de woede mijn lichaam. Wat zei ze nou? Zei ze nou dat ik dom ben? Nee, zij is zo lekker slim! Hoe haalt ze het in haar hoofd om me zo te veroordelen?! Ze kent me niet eens! Ik mag dan wel blond zijn, maar dom ben ik niet!
,,Slimmer?! U moet u bek houden! U bent zelf blonder dan dat ik ben, dus wie is hier nou dom? Nou, verrassing. U bent blonder dan dat ik ben, dus u bent ook dommer. En ik ben veel slimmer dan u denkt, kijk maar op mijn rapport van vorig jaar. Ik had allemaal achten en negens op mijn rapport. Dus rot op met uw opmerkingen en met uw vooroordelen, want u kent mij helemaal niet!”
,,Ga je maar melden bij Groen.”
,,Graag, want nog langer tegen u hoofd aan te moeten kijken overleef ik niet!” schreeuw ik kwaad, pak mijn tas in en loop naar de deur. ,,Trut!” roep ik nog en sla de deur dan hard dicht. Ze moet niet denken dat ik naar Groen ga, ik denk er niet aan! Ik wacht in de kantine wel op Jake. Ik ga aan onze tafel zitten en open mijn tekenblok. Zo, nu kan k ongestoord verder met mijn tekening.

Als de bel gaat en dus de lessen afgelopen zijn en het nu pauze is, ben ik bijna klaar met mijn tekening.
,,Wow, dat ziet er goed uit.” hoor ik opeens. Ik schrik en schiet uit met mijn potlood. Een grote potloodlijn is nu te zien.
,,Godver!” roep ik en kijk achter me. Harry Styles en Liam Payne van de vierde staan achter me. ,,Kunnen jullie niet weggaan?” vraag ik geïrriteerd.
,,Mooie tekening.” Liam pakt mijn schrift.
,,Hé, blijf af!” ik sta op en pak mijn schrift uit zijn handen. Ik geef hem een duw en loop van ze weg. Buiten steek ik een sigaret op en blaas de nicotine uit. Waar bemoeien ze zich mee?! Het is mijn tekenblok en mijn tekening! Hoe durven ze me zo te besluipen en mijn tekenblok te pakken?! Ik kijk naar mijn tekening. Gelukkig had ik zijn gezicht al af. Een traan rolt over mijn wang en ik ga op het bankje zitten. Ik wil gewoon even alleen zijn! Wacht! Ik pak mijn iPod en zet 'All of me' van John Legend op. Nu ben ik eindelijk alleen. Straks komt Jake vast naar buiten, waarschijnlijk samen met Rachel. Ze valt mee, ze is toch niet zo erg als ik dacht. Ze lachte om mijn grap. Dat mevrouw Williams nou niet tegen een grapje kan, is haar probleem.
,,Nola!” Jake slaat een arm om me heen. ,,Geweldige grap net!”
,,Ja, dat zij nou niet tegen een grapje kan.” ik kijk Rachel aan.
,,Ik vond het ook een goede grap.” zegt ze tegen mij en glimlacht even.
,,Ben je bang voor me of zo?”
,,Nee hoor.”
,,Waarom kijk je dan zo bang naar me?”
,,Oh sorry, dat is niet de bedoeling. Ik ben gewoon een beetje verlegen.”
,,Ben je gespannen? Ben je bang dat niemand je mag?”
,,Ja, best wel. Ik bedoel, wat als niemand me mag, dan gaan ze me weer pesten.” Oké, nu heb ik medelijden met haar. Waarom pesten mensen? Dat slaat toch nergens op?! Ik open mijn tas en pak een jointje. Ik hou hem voor haar.
,,Dat helpt.” zeg ik als ik zie dat ze twijfelt. Ze kijkt Jake even aan.
,,Ze heeft gelijk. Daar word je een stuk zekerder van en ook een beetje melig.” Ik geef een joint aan Jake en hij pakt hem aan.
,,Het hoeft niet.” zeg ik tegen Rachel. Het zal wel jammer zijn. Ze laat net zien dat ze een beetje pit heeft en nu trekt ze zich alweer terug. Rachel pakt de joint aan. Tegelijk steken we alle drie de joint aan. Jake en ik doen voor hoe je moet inademen en uitblazen. Rachel doet het na en moet hoesten.
,,Je moet het een paar keer gedaan hebben.” Zegt Jake en pakt haar hand. ,,Dan wen je er vanzelf aan.”
,,Ja en dan kan niemand je meer iets maken.” Zeg ik en neem weer een trek. Rachel neemt nog een trek, dit keer gaat het iets beter, maar nog hoest ze. ,,Je kunt het wel.” Steeds vaker neemt ze een trek en na een tijdje hoest ze niet meer. ,,Zie je wel? Nu gaat het beter.” we beginnen alle drie te lachen.
,,Jij bent echt niet goed wijs hé?” ik kijk om en zie Wesley staan. Hij is echt het lievelingetje van mevrouw Williams en ik haat hem.
,,Hou je bek Wesley!” roep ik.
,,Waarom zoek je toch altijd ruzie met mevrouw Williams? Ze is hartstikke aardig.”
,,Ach hou toch op! Ze is vreselijk, maar ja dat zie jij niet want jij bent een hielenlikker! Jij loopt als een hondje achter mevrouw Williams aan.”
,,Durf jij me te beledigen?”
,,Ja, je bent toch ook een zak. Een gore hielenlikker en als ik iets haat dan zijn het wel hielenlikkers.” Het schoolplein is ondertussen vol met leerlingen die nu onze kant opkijken. Ik krijg een harde duw.
,,Nou, jij bent mooi wil je zeggen?” zegt Wesley grijnzend. ,,Zelfs Miss Piggy is mooier! Wat zegt je vader daar nou van? Zegt hij nooit; goh, Nola. Je moet je toch anders gaat kleden en je anders gaan gedragen, want dit ziet er niet uit.” even haalt hij adem. ,,Oh, wacht! Dat kan natuurlijk niet. Hij is dood, je vader is dood.” mijn bloed begint te koken. Hoe durft hij mijn vader hierbij te betrekken?! Hij moet nu echt kappen!
,,Hou op.” hoor ik Jake en Rachel zeggen, maar hij heeft zijn aandacht alleen op mij gevestigd.
,,Heb je geen weerwoord?” hij kijkt naar de andere leerlingen. ,,Jongens en meisjes, de grote Nola Miller is sprakeloos. Ze is gedist door een jongen.” hij kijkt me vuil aan.
,,Gast, kijk nou eens in de spiegel.” zeg ik boos. ,,Zelfs een varken is nog mooier.” het is weer doodstil. Iedereen op het schoolplein kijkt ons aan.
,,Waarom zou ik in de spiegel kijken?” vraagt Wesley. Wow, is die gozer doof of zo?!
,,Oh, haha, laat maar. Dom van me, dat kan je natuurlijk niet. Elke spiegel breekt zodra hij jou ziet, zo lelijk ben je.” zeg ik droog. Een scherpe pijn gaat door mijn been en ik hoor Rachel even gillen. Hij schopt me! Ik duw hem naar achteren.
,,Kom maar op. Denk je nou echt dat je van mij kan winnen? Je bent en blijft een meisje.” Ik loop naar hem toe, bal een vuist en doe net alsof ik hem in zijn gezicht wil raken. Hij doet zijn armen voor zijn gezicht. Ik lach en geef hem een loeier in zijn ballen. Hij klapt vloekend dubbel en maait met zijn arm naar mijn hoofd.
,,Hou je kop over mijn vader ja!” roep ik hard en ren dan hard weg.



Voor mensen die willen weten hoe Jake eruit ziet:
Klik hier!

Reacties: