FanFic.nl

Broken by cancer (AF)

Capitolo six

Ik zit met mijn hoofd en rug tegen de muur van de school. Tranen rollen over mijn wangen. Hoe durft hij over mijn vader te beginnen?! Hij weet dat, dat mijn zwakke punt is. Dat zal hij vast wel expres gedaan hebben om mij te breken, dat is gebeurd maar ik word agressief als mensen over mijn vader beginnen. Het is toch ook logisch dat ik dat word? Ze kennen mijn vader niet eens en bij elk wissewasje halen ze hem erbij!
,,Nola, gaat het?” Jake en Rachel komen aangerend. Ik rol met mijn ogen. Daar heb je haar weer. Waarom wilt ze er toch zo graag bij horen? Maar om me daar nu zorgen over te maken, nee daar heb ik geen zin in en trouwens ik ben bij iets heel anders in mijn hoofd. Ik haal mijn schouders op en Jake komt naast me zitten. Hij slaat zijn arm om me heen en troost me. Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder en begin te huilen. ,,Hé, het geeft niet. Gooi alles er maar uit.” Snikkend knik ik even met mijn hoofd. Hij wrijft over mijn rug en ik kijk hem met betraande ogen aan. Hij veegt wat tranen van mijn wangen.
,,Sorry.” Zeg ik en wijs naar de natte plek op zijn T-shirt. Hij glimlacht.
,,Dat geeft toch niet. Het is maar water, dat droogt vanzelf. Het komt wel goed.” Zegt hij en veegt nog wat tranen weg.
,,Dank je.” zeg ik en geef hem een kus op mijn wang. Ik zie Rachel naar ons kijken. Wacht, is ze nu jaloers? Van binnen moet ik gemeen lachen. Ja, ze wilde mijn beste vriendin inpikken en nu ziet ze in dat haar plannetje niet gaat lukken. Jake is en blijft mijn beste vriend! ,,Ik ga echt niet meer naar de les hoor.” zeg ik en kijk Jake aan.
,,Zullen we dan naar de stad?” hij kijkt me vragend aan. Ik glimlach, knik en sta op. Ik wil al weglopen als Jake Rachel aankijkt. ,,Ga je ook mee?” Wat doet hij nou?! Waarom nodigt hij haar nou uit? Ik dacht dat wij samen gingen...
,,Ik wil wel, maar ik denk dat Nola niet echt op mij zit te wachten.” zegt ze tegen Jake. Hij kijkt me aan.
,,Waarom niet?”
,,Heb ik dat gezegd?” vraag ik. Waarom moest ze dat nou zeggen?! ,,Ik heb er helemaal geen problemen mee. Natuurlijk mag je mee.” Rachel glimlacht breed en volgt ons. We lopen het schoolplein af en gaan de hoek om.

Als we aankomen in de stad kijken Jake en ik elkaar aan.
,,Eerst een jointje voordat we beginnen?” vraag ik aan hem en hij knikt. Ik geef er een aan Jake. ,,Jij ook?” ik hou een jointje voor Rachel. Even twijfelt ze. Halleluja, daar gaan we weer. Ze heeft toch niet zoveel pit als ik dacht. Ik haal het jointje weg en steek mijn eigen aan. Jake steekt de zijne ook aan en adem diep in. Hij blaast het weer uit en begint wat te grinniken. Er lopen twee vrouwen langs, een beetje bekakt en ik moet lachen om hun accent. ,,Wow! Die praatte gewoon met zo'n rara R.” Jake proest het uit, alleen Rachel lacht er niet om. Ja, dat krijg je als je geen jointje neemt, dan zit je niet op een lijn. ,,Wil je echt niet Rachel?” nu knikt ze en neemt de joint aan. Niet veel later lachen we alle drie om het geringste. Ik pak Jake en begin met hem te dansen. Ja, ik heb zin om te dansen en ik ga echt niet wachten totdat er een plaats is. Voorbijgaande mensen stoppen en kijken naar ons. Ik weet niet hoe het komt, maar ik heb opeens 'Nothing's gonna stop us now' van Starship in mijn hoofd en begin mee te zingen: ,,And we can build this dream together, standing strong forever. Nothing's gonna stop us now. And if this world runs out of lovers, we'll still have each other. Nothing's gonna stop us now.” Jake begint te lachen en volgt al mijn passen. Ik voel de jaloerse blik van Rachel in mijn rug branden. Als we klaar zijn beginnen de mensen te klappen. ,,Jake, ik heb een idee.” roep ik en ren even weg. Waar waren ze nou? Ik ren door de gang van de Metro. Ah, daar zijn ze. Er staan vier jongens, één met een gitaar, één met een draagbare trommel, één met een banjo en één met een keyboard. ,,Jongens, kunnen jullie me helpen? Ik wil optreden buiten met bomvol mensen. Als jullie me helpen, krijgen jullie ook meer geld.” Ze knikken en lopen met me mee. Jake kijkt me aan en begint te juichen.
,,Wat gaat ze doen?” Rachel kijkt Jake aan.
,,Optreden.” Zegt hij en gaat met Rachel tussen de mensen staan. De vier jongens gaan staan en ik begin te klappen. Het publiek klapt mee en er komen steeds meer mensen. Één van de jongens legt snel zijn hoed neer op de grond, waar geld in kan. Zodra hij weer zit, begin ik en iedereen probeert mee te doen. Na een tijdje ga ik voor het publiek staan en begin te dansen, iedereen doet me na, zelfs kleine kinderen. Ik voel me geweldig. Jake doet het ook perfect na en zelfs Rachel kan het. Na twee minuten ongeveer ben ik klaar en word er luid geklapt en gejuicht.
,,Nola, je was geweldig!” roept Jake en omhelst me. Weer kijkt Rachel jaloers naar ons. We kijken in de hoek en zien heel veel geld erin. Ik pak er een briefje van vijftig uit en geef de hoed terug aan de jongens. We lopen door en gaan de H&M in. Ik pak wat shirtjes van het rek en trek Rachel mee het pashokje in. Ik laat een shirtje aan haar zien.
,,Dat past niet bij me.” zegt ze.
,,Jawel, trek nou maar gewoon aan.” Rachel kijkt naar het prijskaartje.
,,Dat kan ik helemaal niet betalen.”
,,Wie zegt dat je geld nodig hebt?” Ik knip de kaartjes en de beveiliging van het shirt af. ,,Trek nou aan. Je bent toch geen watje?”
,,Ik kan toch niet zomaar gaan stelen? Dat kan ik toch niet maken?”
,,Doe niet zo schijterig, ik doe het zo vaak. Kom op nou!” Rachel doet het shirtje aan. ,,Staat je echt mooi!” Rachel glimlacht naar me, maar schiet in paniek als ze de verkoopster hoort.
,,Lukt het allemaal meiden?”
,,Shit! Ze heeft ons door.” Fluistert Rachel tegen mij.
,,Doe niet zo dramatisch.” fluister ik terug.
,,Meiden?”
,,Ja hoor. Het lukt.” Ik knip bij Rachel ook haar prijskaartje en de beveiliging eraf. ,,Doe je mijn shirt ook aan?”
,,Wat dan?”
,,Jij hebt een vest aan, dat merken ze niet.” Rachel knikt naar me en trekt mijn shirt ook aan. We lopen het pashokje uit en ik geef wat shirtjes terug aan de verkoopster.
,,Gelukt?” Jake, die al bij de uitgang staat, kijkt ons aan. We knikken en lopen naar buiten.

Een uur later ben ik onderweg naar huis. De school is nu uit, dat heb ik gezien op mijn rooster. Mijn moeder zal nooit vermoeden dat ik niet op school was. Als ik aankom, haal ik even adem. Hopelijk krijg ik straks geen verhoor. Ach waar ben ik zo bang voor? Mijn moeder denkt dat ik de hele dag op school was. Ik doe mijn sleutel in het sleutelgat, maak de deur open en loop regelrecht naar mijn kamer. Voetstappen volgen mij en ik zie mijn moeder in de deuropening staan.
,,Ook goedemiddag.” zegt ze.
,,Sorry mam, maar ik wilde gewoon gaan leren. Daarom liep ik door.” Ze trekt een wenkbrauw op en kijkt me serieus aan. ,,Wat?!” ik raak geïrriteerd.
,,Waar was jij vandaag?”
,,Gewoon op school.”
,,De school belde net dat je er de hele middag niet was, beetje vreemd als ze je niet gezien hebben.”
,,Ja, heel vreemd want ik was er gewoon.”
,,Ik denk dat wij serieus moeten praten, je vergooit je leven zo.”
,,Dat is nergens voor nodig. Ik kan er toch ook niks aan doen dat die loser van een Groen mij niet gezien heeft vanmiddag. Sorry, nu ga ik verder. Ik moet huiswerk maken.”
,,Nola, je bent echt verkeerd bezig zo.” zegt mijn moeder nog, terwijl ze zich omdraait en naar beneden loopt. Die is helemaal lekker zeg! IK ben verkeerd bezig? Wat dacht ze van zichzelf?!
,,Jij ook!” schreeuw ik naar beneden. ,,Dacht je nou echt dat ik je niet zou zien met William?!” Zo nu weet ze dat ik ze gezien heb. Ik gooi mijn deur met een klap dicht. Hoe durft ze?! Papa was net een half jaar overleden en toen had mijn moeder alweer een nieuwe vriend. William Burton heet hij. Ze moet niet denken dat ik hem als mijn vader ga zien! Dat gaat echt nooit gebeuren! Niemand kan mijn vader vervangen. Ik moet hier weg! Ik pak mijn tas, stop er mijn pakje jointjes in, mijn pakje Marlboro en mijn mobiel. Ik open mijn raam en klim op het garagedak. Ik loop zachtjes naar de rand en spring dan naar beneden. Ik kijk even om het hoekje en dan zie ik de auto van William. Godverdomme! Hij ziet me en stapt zijn auto uit. Ik hoor mijn moeder naar hem roepen en niet veel later zie ik ze zoenen. Oké, nu heb ik genoeg gezien. Ik ren van het huis weg en hoor mijn moeder nog roepen, maar ik draai niet om. Ze moet niet denken dat ik vanavond thuis kom slapen. Ik zoek bij de party van vanavond wel een leuke jongen uit, waar ik blijf slapen.




Optreden Nola: Hoedown Throwdown

Voor de gene die benieuwd zijn naar Rachel: Klik hier!

Reacties: