FanFic.nl

FairyWood (Stand Alones)

Birthdaycake and flowers for Aurora

‘Flora, Fauna kom hier!’ Mooiweertje schreeuwt alles bij elkaar. Over twee dagen is Aurora jarig en er moet natuurlijk wel een knalparty gegeven worden. Philip zal wel zorgen voor het feest, maar ze kunnen het niet maken om niets van zichzelf te laten horen. Achttien jaar hebben ze voor het meisje gezorgd. Achttien jaar is het hun kind geweest. Nu is ze teruggekeerd naar het dorp. Het is in het huisje niet meer hetzelfde geworden. Het was makkelijker ja. Ze hoeven hun toverkrachten niet meer te verbergen. Maar het is nu ook veel rustiger. Aurora wist altijd leven in de brouwerij te brengen.
Flora en Fauna komen aanvliegen. Mooiweertje zet ondertussen een pot met thee en koekjes op de tafel neer.
‘Overmorgen is Aurora jarig,’ begint ze. De andere twee knikken instemmend en Flora vult meteen aan, ‘We moeten iets leuks voor haar doen.’
‘Daarom riep ik jullie dus ook. We moeten alleen bedenken wat.’ Met een zwiep van haar toverstaf schenkt Mooiweertje de thee in. Fauna pakt al een koekje.
‘We moeten iets speciaals doen,’ denkt ze hardop.
‘Laten we een taart bakken,’ roept Flora blij uit. Fauna kijkt haar even aan.
‘De vorige keer dat je een taart wilde bakken, ging het helemaal mis.’
‘Reden te meer om het nogmaals te proberen. Misschien lukt het me nu wel. Daarbij heb ik nu nog twee dagen om uit te vogelen hoe het moet.’
‘Ik licht Philip wel in dat hij voor de zekerheid nog een tweede taart moet hebben,’ komt Mooiweertje tussen beiden.
‘Laten we ook een prachtig boeket maken met al haar lievelingsbloemen en planten,’ stelt Fauna voor. Ze hoopt dat de andere twee de taart links laten liggen.
‘Met een beetje extra zonneschijn,’ bevestigd Mooiweertje.
‘Dat doen jullie dan maar. Ik ga een taart bakken.’ Mopperend staat Flora op en loopt naar de kast. Na even zoeken heeft ze het kookboek gevonden. Met haar stafje bladert ze door het boek heen. Dan valt haar oog op een grote roze suikerzoete taart. De taart is afgewerkt met kleine blauwe bloemetjes.
‘Die moeten ook roze worden,’ mompelt ze voor zichzelf uit. Ze schrijft op een lijstje wat ze nodig heeft en besluit naar de winkel te gaan om de ingrediënten te halen. De vorige keer ging het fout, toen deed ze het snel en de helft met haar toverstaf. Dat gaat ze deze keer niet zo doen. Dit keer gaat ze extra goed lezen wat ze moet doen. Alle ingrediënten worden uitgestald op de tafel. Flora leest eerst alles goed door, voordat ze begint.
‘Scheid de eieren en klop het eiwit op.’ Ze begint aan de cake en een half uur later staat er een prachtige cake in de oven. De tijd wordt aangezet en dan is het een kwestie van wachten. Met een zwaai van haar toverstok ziet de keuken er weer piekfijn uit.
‘Ik ben benieuwd of Mooiweertje en Fauna veel succes hebben met het boeket,’ mompelt ze nog.

Fauna en Mooiweertje zijn ondertussen met een mand er op uit getrokken. Mooiweertje probeert de zonnestralen op te slaan in de bloemen, maar de bloemen die ze geplukt hebben, verwelken meteen.
‘Waarom verwelken die bloemen nu weer meteen. We doen toch niets verkeerd. Ze stralen zo mooi, als ze nog in de grond zitten.’ Mooiweertje is een beetje aan het mopperen. Het lukt niet zoals ze wil. Dat is iets waar ze helemaal niet tegen kan.
‘Misschien kan Flora ons wel helpen,’ Fauna durft het bijna niet te opperen. Toch weet Flora veel meer af van de bloemen dan zij. Misschien vangen ze de zonnestralen wel verkeerd. Zodra Mooiweertje de zonnestralen weer uit de bloemen laat, beginnen ze te stralen.
‘Misschien is dat wel het beste,’ geeft Mooiweertje toe. De rest van de tijd blijft ze mokken. Zelfs de prachtig stralende bloemen kunnen haar humeur niet vrolijker maken. Fauna geeft echter niet op en plukt het mooiste boeket dat ze ooit heeft gezien. Alle lievelingsbloemen van Aurora zitten erin. Zo zijn er hyacinten, rozen, viooltjes, klaprozen, lavendel, margrieten en distels. Terug in hun huisje zetten ze de bloemen meteen in het water. Flora werpt een schuin oog op de bloemen.
‘Het boeket is tot nu toe best mooi geworden, maar waar is die zonneschijn waar je het over had Mooiweertje?’ Fauna grinnikt in zichzelf. Ze had het ook niet anders verwacht. Mooiweertje kan er echter niet om lachen. De stoom komt bijna uit haar oren.
‘Ja ik weet het, het is niet gelukt, maar waar is jouw taart?’
‘In de oven en over een minuut is hij klaar.’ Dan valt het mooiweertje ook op hoe lekker het eigenlijk wel niet ruikt. Het maakt haar alleen maar bozer. Waarom lukt het Flora nu weer om wel een taart te maken.
Na een minuutje komt er een dampende heerlijke cake uit het blik. Fauna kijkt van de ene naar de andere. Ze hebben Flora nodig om de zonnestralen in het boeket te krijgen en Flora kan vast wel wat hulp gebruiken.
‘Flora is er iets waarmee we je kunnen helpen?’ Flora kijkt even verbaasd.
‘Nee, ik heb alles onder controle.’ Fauna stoot Mooiweertje aan. Mooiweertje duwt terug.
‘Flora zou je ons dadelijk willen helpen. We wilden bij de bloemen zonnestralen doen, maar de bloemen laten meteen hun kopjes hangen. Jij kent de bloemen net iets beter. Dus ik dacht misschien kan je ons eventjes helpen.’ Flora begint te lachen.
‘Als ik daarbij ook moet helpen, dan kan ik zelf ook wel wat hulp gebruiken. Maar geen getover Mooiweertje. Stop je toverstokje maar weer terug.’ Mooiweertje stopt haar toverstokje weer terug. Flora begint met het uitdelen van de taken. Een uur later staat er een prachtig roze taart met tegen haar zin in wel blauwe bloemen. Ook de kaarsjes zijn er met uiterste zorg op gezet.
‘Zo nu is het tijd om wat zonnestralen te gaan vangen. Dit kan niet in de bloemen, omdat ze dan teveel zonlicht krijgen. Dat is te warm voor ze, maar er is een oplossing. We kunnen de zonnestralen in stenen stoppen. Deze stenen leggen we tussen de bloemen in. Zo straalt het boeket toch.’ Mooiweertje springt enthousiast op en vliegt naar buiten. Niet veel later komt ze met een paar stenen vol met stralende zonnestralen terug. Fauna heeft ondertussen wat prachtige dauwdruppels laten brengen door lieveheersbeestjes en schikt ze op een blad. De rest van het boeket wordt ook netjes geschikt. Dan zijn de feetjes klaar om naar de verjaardag van Aurora te gaan. Ze verpakken het boeket en de taart, zodat er niets mee kan gebeuren en gaan op reis.

De lichten springen aan en iedereen springt tevoorschijn.
‘VERRASSING,’ wordt in koor geroepen. Aurora slaakt een kreetje van schrik. Dan beginnen haar ogen te stralen. De tafel staat vol met cadeautjes. Toch vallen de grote roze met blauwe taart en het boeket met de zonnestralen haar het eerste op. Ze kijkt zoekend rond en vliegt vervolgens haar peetfeeën om de hals.
‘Ze zijn prachtig,’ fluistert ze. Dan begint het feestje pas echt.

Reacties: