Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » The Cute Scream Let's Him Fall In Love » Hoofdstuk 41

The Cute Scream Let's Him Fall In Love

5 okt 2008 - 16:48

742

0

220



Hoofdstuk 41

--bij jou en Tom nadat hij erbij kwam zitten--Tom:'ik mis je zoenen.' Verbaast kijk je op en bloos je zacht. 'ik eigenlijk ook.' zeg je zacht en bloost nog steeds. Tom kijkt je aan en snel kijk je naar je voeten. 'Maar we hebben het Georg beloofd.' zegt Tom. Je hoort teleurstelling in zn stem. 'inderdaad.' antwoord je terug. Nog steeds met een klein stemmetje. 'maar..' begint Tom en hij komt wat dichter bij je zitten. 'wat niet weet wat niet deert.' En voor je het weet plant hij zn lippen op de jouwe. Even wil je stoppen maar als je zn tong tegen jouw lippen voelt vergeet je het en zoen je mee. Je geniet er van hoewel het niet zou mogen. En je trekt hem wat dichter bij je. Het voelt goed en fout tegelijk en you just love it. Maar het goede gevoel is niet voor lang als je iemand in de slaapvertrekken hoort. Meteen duw je Tom van je af en doe je alles tegoei. Je pakt je tijdschrift en slaat het open tot op een pagina met een test in. 'ok Tom, stel je vlam staat plots aan de deur terwijl jij nog maar net wakker bent wat doe je. a) je laat hem wachten en gaat je snel opmaken. b) je doet gewoon open, puur natuur is altijd beter. zeg je maar of c) je doet niet open en kruipt in een donker hoekje weg.' vraag je terwijl je Tom snel een veel betekende blik geeft van werk gewoon mee. 'B' antwoord Tom. Plots zie je Bill in de deuropening staan en kijkt jullie een beetje raar aan. Je begroet hem en Bill vraagt of je komt slapen. 'ja natuurlijk, Tom jij kunt de quiz zelf verder afmaken e.' zeg je nog tegen Tom. 'yeah sure.' zegt Tom en staat recht. 'knuffel’ zegt hij. Snel geef je hem nog een knuffel en gaat dan met Bill naar bed. ik hoop maar dat hij iets door heeft denk je en je bijt even op je onderlip. Je geeft Bill nog een kus en kruipt in bed.
--een droom van Joyce--Je wandelt door een bos. Alles ziet er vredig uit. De vogeltjes fluiten, de konijntje hoppen heen en weer en de boompjes staan in de bloei als nooit tevoren. Het is een prachtig weer en de zon schijnt vrolijk op je neer. Plots kom je aan een tweesprong. Je kan dus 2 kanten uit. 'welke weg moet ik nu op?' vraag je jezelf af. Je twijfelt. Je weet niet wat er aan het einde van de wegen ligt. Plots hoor je iemand aan je rechterkant je naam roepen. Je kijkt op en ziet Bill op het rechter pad staan. Je kijkt even links en daar verschijnt Tom. 'Je moet kiezen Joyce, ik of Tom.' zegt Bill. 'Kies verstandig want je kan niet meer terug.' vult Tom hem aan. Nu worden de twijfels enkel nog groter. Je hebt geen idee wat de juiste keuze is en kunt geen goei argumenten verzinnen om naar een van de kanten te gaan. Uiteindelijk weet je het en besluit je.. Je hebt besloten welke kant je opgaat. Je doet een stap naar voren en.. Draait je om. 'sorry jongens, ik kan niet kiezen.' zeg je teleurgesteld. en je gaat terug waar je vandaan kwam. Het mooie weer is nu voorbij. Het is koud en kil en stilaan vallen er regendruppels uit de hemel. De vogeltjes stoppen met fluiten, de konijntjes zijn gaan schuilen in hun holletje en de bomen verliezen hun blaadjes. Alles lijkt nu verschrikkelijk te zijn. 'De verkeerde keuze dus.' fluister je zacht. Je wil je omdraaien maar als je terug wil gaan lijkt het net of je word tegen gehouden door een onzichtbare muur. Je begint te gillen en er tegen de slaan. Je valt op je knieën neer en begint uit ellende te huilen. Je huilt je ziel er bijna uit. Uiteindelijk word je wakker. Met tranen op in je ogen en je hele kussen nat besef je net dat je een verschrikkelijke droom hebt. Je ziet Bill naast je nog slapen. Je gaat wat dichter bij hem liggen en slaat je armen om hem heen. Bill word lichtjes wakker. 'wat is er liefje.' vraag hij met een schore stem. 'ik hou van je.' fluister je terwijl je weer in slaap valt. Bill gaat nog een keer met een hand door je haar en geeft een kus op je hoofd.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.