FanFic.nl

de huize bouwers.

Hoofdstuk 1: Hokage

'Hokage-sama hier zijn de bouwers voor de nieuwe academie' zei een blonde ninja met een blauwe hoofdband. De Hokage keek op en knikte zodat de receptioniste wist dat ze ze binnen mocht laten. De blonden receptioniste knikte met respect terug naar de Hokage en liep naar de deur op deze te openen. Nadat de receptioniste de deur had geopend liep er een groepje mensen naar binnen. Het waren ongeveer 5 personen, ze waren allemaal mooi getint. Dit doordat altijd buiten werkte. Dit groepje was de beste in wat ze deden, ze maakte de mooiste gebouwen.

'Hokage-sama, dit is Rin Ru het hoofd van het bedrijf.' Zei de blonden receptionist en keek richting de Hokage. Die nog steeds naar zijn papieren keek en nog geen aandacht aan de groep schonk. De blonden receptioniste werd nu een beetje zenuwachtig, dit gebeurden wel vaker. Ze zetten de Hokage zo veel mogelijk aan het werk, vandaag was hij al een hele poos bezig dus ze vreesde het ergste. Ze liep richting de deur en zei:'Ik zal jullie alleen laten.' En ze liep zo de deur uit en sloot de deur achter haar dicht.

Rin werd nu echt ongeduldig, ze waren uit de hidden in de mist gekomen omdat de Hokage ze snel nodig had. Ze hadden de vorige opdracht snel moeten uitvoeren en dit heeft ze veel moeite gekost. En nu had de Hokage niet eens aandacht voor ze, hij begon boos te worden maar voordat hij wat kon zeggen begon iemand ander uit zijn groep te praten.

'We hadden dus makkelijk nog wat kunnen eten voordat we hier aankwamen. Het is dagen geweest sinds we echt eten hebben gegeten.' zei een van de dikke werknemers, genaamd Bo. 'Je kunt ook nergens anders aan denken hé Bo?' Zei een van de tengere van het stel en had een brede grijns op zijn gezicht. Toch was hij het eens met Bo, ze hadden snel gereisd omdat ze hier zo snel moesten zijn. 'Waar moet ik anders over na denken Jo?' zei de dikken Bo en gaf een hem een por.

Al de andere zuchten diep, ze waren moe en stoffig van de weg. En waren het eigenlijk ook met Bo eens, ze sterfte van de honger. Rin had lang genoeg gewacht en nam een stap naar voren, hij schraapte zijn keel en zei: 'Hokage-sama, we hebben lang gereisd om hier te zijn. We willen graag onze opdracht weten om te kunnen rusten. Zodat we morgen kunnen beginnen.' De Hokage knikte en gromde iets en sloeg een bladzijde om. Rin die gespierd van bouw was hier nu richting de tafel waar de Hokage achter zat. BAM.... hoorde je keihard. Rin had zijn vuist op de tafel geslagen om zo de aandacht van de Hokage te krijgen. Die nu met een boze blik naar het stel keek, hij had zijn papieren nu eindelijk laten liggen.

'Wat respect loos, zelfs voor een stelletje werklui.' brulde de Hokage. Rin die niet onder de indruk was van de uitbarsting van de Hokage keek hem droogjes aan. En de Hokage keek hem strak aan en dit ging een poosje door. Rin die een doorzetten was hield het lang vol, maar de Hokage die nog veel dingen moest doen hield snel op met het kleine spelletje. Hij rommelde door zijn la en hield een scroll uit zijn la. Deze hield hij naar Rin. Rin pakte het uit zijn hand en keek de rol door, er stond precies wat er moest gebeuren en waar. Alleen had hij geen idee waar hij het hout moest halen en waar ze konden slapen. De Hokage was nu al weer bezig was met zijn papieren, dus kon hij het moeilijk weer aan hem vragen.

Het groepje liep uit de deur en liep richting de tafel van de receptioniste, die al gouw op keek van haar papieren. Ze keek hun vragend aan en wilde graag weten wat ze wilden weten. 'Ehh we hebben de scroll gekregen van de Hokage maar we weten niet waar we het hout vandaan moeten halen. En we wilden ook graag weten waar we kunnen slapen.' vroeg Rin snel aan haar. Ze zuchten eens diep, ze wist niet wat de bedoeling was met de werknemers. Dus moest ze het gaan vragen, en dit gaat wel even duren. 'Als jullie even plaats nemen op de stoelen, probeer ik zo snel mogelijk terug te zijn.' zei de receptioniste en deed een klein buiging even en liep snel naar de deur van de Hokage.

Rin zuchten toen hij zag dat de deur naar het kantoor dicht ging, hij keek om zich heen en ging bij zijn werknemers zitten. Die al snel aan het loten waren wie hier bleef wachten tot ze terug was, hij schudden zijn hoofd. Tuni die de pechvogel was van het stel had verloren en die moest achter blijven. De anderen ging snel op weg om eten te scoren. Rin die achter aan liep met de jongste member van het stel, zwaaide zijn hand naar Tuni en liet daarna zijn hand rusten op Lyn.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.