Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Bleed Forever » Chapter 15

Bleed Forever

7 mei 2014 - 23:33

1807

1

380



Chapter 15

Hoofdstuk 15...ik ben in een erg melige bui eigenlijk moet je alleen het laatste stukje tussen Selene en Kyle serieus nemen. De rest is in mijn melige veel te blije bui geschreven dankzij MissSnape & LuthienSneep die me hyper hebben gemaakt. Zelfs deze intro slaat nergens op

Chapter 15 Fifty Shades of Black

"Halloween is morgen." meldde Luthien droog "Yep." Dane knikte en geeuwde uitgebreid "Moeten we vanavond nog repeteren of denk je dat we de nummers nu wel in ons hoofd hebben?" vroeg Kyle die met Selene der haar aant spelen was, die voor hem zat te lezen in een of ander dik boek wat hij niet eens durfde op te tillen... dat Selene nog geen hernia had verbaasde hem. "Ik denk dat we ze ondertussen kunnen dromen dus laten we vanavond gewoon doen wat we zelf willen." Luthien stond op "Ik ga op zoek naar mijn ouders...of Sirius. Niets persoonlijks guys maar elke minuut van elke dag met jullie opgescheept zitten is niet goed voor mijn hersenen. Dalijk word ik net zo dom als jullie." zei ze vrolijk "Hee!" zeiden Dane en Kyle tegelijk. Amber die bij haar eigen vriendinnen zat keek even op en wuifde naar Luthien voor ze zich weer mengde in het gesprek van der vriendinnen. Dane rekte zich uit "Nou ik denk dat ik maar eens een poging ga doen om huiswerk te maken. Het is niet zo dat ik erg veel heb gedaan de afgelopen paar dagen namelijk." "Wie van ons wel?" vroeg Kyle met een frons "Ik." zei Selene droog "Hoe doe je dat ?" "Verstand op 0 zetten, niet denken aan het toverdrank huiswerk wat er nog ligt omdat ik dat gewoon niet aandurf en beginnen. Het huiswerk van Banning is eigenlijk gewoon wat overschrijven, van professor Kist...geen idee ik sliep tijdens het blokuur vandaag..." "Ik ook" "Weet ik" "Hoe weet je dat als je zelf ook sliep" "Iedereen sliep." "Hoe weet je dat?" "Oh kom op iedereen slaapt tijdens professor Kist zijn les." "Maar dat weet je niet als je zelf slaapt." "Nou als de bel gaat en iedereen schiet ineens versuft overeind en begint in z'n ogen te wrijven lijkt het me dat ze sliepen." "Hoeft niet het kan ook zijn dat ze aan het dagdromen waren." "Over wat? De andere bergen huiswerk wat er nog ligt?" "Nee ik dacht meer aan leuke dingen zoals zomer en puppy's en regenbogen en eenhoorns" Selene keek Kyle toen verbrouwereerd aan en schoot in de lach. "echt...jullie lijken wel getrouwd samen." mompelde Dane die hun gesprek niet eens had kunnen volgen "Houd je kop Dane." zeiden Selene en Kyle tegelijk waardoor ze weer in een deuk lagen. "Oke. Huiswerk doen met jullie in de buurt gaat hem niet worden ik zie jullie later wel. Niet te klef worden he." Voor een van hen nog iets kon zeggen verdween hij naar de andere kant van de leerlingenkamer en ging bij een paar van zijn vrienden zitten die ook met hun neus in de boeken zaten en hem niet eens begroette. Het P.U.I.S.T jaar was een hell van begin tot eind.

Luthien was niet bepaald van plan geweest haar ouders op te zoeken. Ze had haar ouders zoveel mogelijk vermeden sinds ze was gepakt tijdens het afluisteren van hun gesprek met Perkamentus, Remus, Melian, Sirius en Dwaaloog. Ze wist dat haar ouders er anders over wilde gaan praten en Luthien had daar niet zo heel erg veel zin in. Waar ze echter wel zin in had, was Sirius. Haar enige hoop was dat Sirius alleen zou zijn en dat Remus ...ergens anders was. Ver weg...aan de andere kant van het kasteel met Melian zodat geen van beiden binnen zou kunnen komen. Luthien schudde haar hoofd als Remus toch eens wist wat er al niet in zijn kantoor was gebeurd als hij er niet was...maar aan de andere kant Reem en Mel waren vast ook niet zo heilig dat ze niets op het bureau hadden gedaan ofzo. Luthien klopte braaf op de deur van Remus zijn kantoor die open werd gedaan door Sirius, die geen seconden verspilde, haar naar binnen trok, de deur achter haar dicht deed en betoverde zodat ze hem niet open konden krijgen behalve met een spreuk en Sirius zou het weten wanneer dat zou gebeuren. Het was maar goed dat hij wist dat Remus en Melian in Zweinsveld waren om dingen te regen voor de volgende les verweer tegen de zwarte kunsten waar Remus een wierling en een zompelaar voor moest hebben. "Waar zijn Remus en Melian?" vroeg Luthien zodra ze de kans kreeg adem te halen nadat Sirius haar met alle geweld van de wereld had gezoend "Weg." "Ja dat begreep ik maar waarheen?!" "Zweinsveld waarom ? Bang om betrapt te worden door Maanling?" "Door Remus? Nee niet bepaald die weet het al wil ik hem wel het trauma besparen dat hij oploopt als hij ineens binnen komt en ons ziet, maar Melian kan hier ook zomaar binnen komen en ik weet niet of die zo lief is als Remus om het niet tegen mijn vader te zeggen." zei Luthien die werd afgeleid door Sirius zijn handen die snel en ervaren de knoopjes van haar blouse los maakte. "Ze zijn beiden in Zweinsveld en dat duurt nog wel even. Als het meezit moeten ze ook nog naar de wegisweg." "Hmm laten we dan maar hopen dat het voor ons meezit he" Luthien duwde Sirius weg zodat ze hem kon laten zien wat ze uit haar zak haalde. een van de stropdassen die ze om moesten hebben wat bij hun schoolgewaden hoorde. Sirius keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan "Hm gaan we dat spelletje weer spelen?" vroeg hij speels. "Ik was het wel van plan ja" zei ze grijnzend "Ah niet jij. Jij mocht vorige keer je gang gaan. Vandaag is het mijn beurt." zei hij en hij had een duivelse grijns op zijn gezicht waarna hij de stropdas afpakte en luthien optilde en naar het bed droeg.

Severus keek toe hoe Christina bezig was met haar, haar. Hij snapte sowieso al niet waarom ze zoveel moeite moest doen het op te steken. Als het los hing was het toch veel leuker....en om andere reden. Redenen waardoor hij nu zijn concentratie kwijt was, opstond en naar haar toe liep. Hij keek haar vanuit de spiegel aan en ze keek terug en hij wist dat zij wist wat hij dacht en ze grijnsde "Oh nee Sev. Ik ben net klaar met douchen en alles. Je gaat me niet weer-" Severus liet z'n handen ontschuldig langs haar heupen glijden en ging wat dichter tegen haar aanstaan zodat ze bepaalde delen goed kon voelen tegen haar onderrug "... jij ... bent...ongeloofelijk..gemeen." zei ze terwijl ze zich omdraaide en hem bestraffend aankeek. "Misschien moet ik je een lesje leren." Severus grijnsde "wie zegt dat ik dat wil?" vroeg hij. "Ik. en ik ben de baas vandaag." Severus trok beiden wenkbrauwen op maar je hoorde hem niet klagen. Christina had in no time haar man uitgekleed en was zelf ook niet veel later kledingloos.
- ik zal jullie de details besparen...ik bespaar mezelf de details -
"Zullen we maar eens gaan kijken of er nog ontbijt is in de grote zaal?" vroeg Christina die eigenlijk geen aanstalte maakte om overeind te komen of om zich ook maar te bewegen. Ze lag met haar hoofd op zijn borst en Severus had zijn armen om haar heen "Nee." mompelde hij droogjes. Hij had er duidelijk net zo weinig zin in als zij om overeind te komen en dat vond Christina prima, alleen haar maag niet. "2x binnen 24 uur. De laatste keer dat dat gebeurde is maanden geleden Chris." zei Severus ineens de comfortabele stilte verbrekend. Christina grinnikte "Je bent gewoon erg verleidelijk." zei ze lachend en ze voelde hoe Severus ook lachte meer dan dat ze het hoorde. "Jij daagt me uit." zei hij rustig. "Hoe? Ik doe nooit iets!" Christina keek op naar hem met een ontschuldige blik "Je weet heel goed wat je doet Chris." "Ja oke ik weet het. Het spijt me...niet."

"Weet je...voor iemand die super hoge cijfers haalt en de beste van de klas is ben je soms ongeloofelijk traag." mompelde Selene tegen Kyle die weer in zat te kakken terwijl zij huiswerk aan het maken was. "Huh?" "Dat bedoel ik." "Sorry. Ik slaap niet bepaald geweldig sinds alles..." "Dat snap ik ook wel. Maar kom op Kyle. Je hebt niets aan je huiswerk gedaan en de leraren beginnen te denken dat het je niet meer boeit." "Het boeit me inderdaad op het moment niet erg veel. Kom op Selene het is morgen Halloween en wie weet wanneer de dooddoeners opduiken. Ik maak me liever daar druk om dan een verslag van 500 cm perkament over het brouwen van een liefdesdrankje." mompelde hij. "Het is Amortentia Kyle." "Selene...ik vind je geweldig en je bent een schat maar waarom maak jij je niet druk?" "Ik maak me druk maar ik weet gewoon hoe ik het beste mezelf kan afleiden." zei ze schouder ophalend. Kyle gaf het op "Ik vind het sowieso al vaag dat we van Sneep 500cm aan perkament moeten vullen over de Amortentia... er is niet veel over te schrijven. De drinker word verliefd op de brouwer punt." zei hij terwijl hij een stuk perkament pakte en een ganzenveer. "Je vergeet dat je tijdens het brouwen de dingen moet ruiken waar je van houd. Zoals vers gemaaid gras, of voor mij bijvoorbeeld jou geur. Je ruikt lekker." Kyle trok zijn wenkbrauwen op "Niet vrouwlijk ofzo" zei Selene snel en lachend "Maar gewoon. Ik kan het niet beschrijven." zei ze simpel. Hij grijnsde "Ik snap je." "Weet je wat... je hebt gelijk laat het huiswerk dat kunnen we altijd nog maken en ik neem aan dat Sneep zelf ook niet bepaald in de bui is om huiswerk te gaan nakijken." "Je zal verbaasd staan over hoe verkeerd je daar zit Selene." Selene haalde haar schouders op "Meh." ze kroop op zijn schoot en legde haar hoofd op zijn schouder met haar lippen tegen zijn nek aan. Er ging een rilling door Kyle een en hij sloeg zijn armen om haar heen. "Denk je dat het gevecht erg word?" vroeg Selene ineens serieus. "Ik weet het niet. Het grootste deel van de Orde is hier maar als Voldemort er inderdaad in slaagt om het ministerie over te nemen heeft hij de schouwers en de dooddoeners en weerwolven. M'n pa denkt ook dat hij dementors aan zijn kant heeft...." Kyle wilde het liever niet toegeven, of zelf zien .. maar zijn ouders maakte zich ook beiden zorgen. Voldemort had een leger. Zij hadden een paar orde strijders en een stel nauwlijks meerderjarige studenten die nog op school zaten... Het zag er niet bepaald goed uit voor hun. Hij sprak zijn zorgen echter niet hardop uit, Selene mocht dan doen alsof ze zich er niet heel erg druk over maakte maar hij kon vaak genoeg de bezorgdheid in haar ogen zien, of als ze aan het schrijven was dat haar handen trilden en niet omdat ze bang was dat het perkament haar op zou eten...


Reacties:


MyReflection
MyReflection zei op 22 aug 2014 - 17:34:
Selene mocht dan doen alsof ze zich er niet heel erg druk over maakte maar hij kon vaak genoeg de bezorgdheid in haar ogen zien, of als ze aan het schrijven was dat haar handen trilden en niet omdat ze bang was dat het perkament haar op zou eten...

Hoezo ben je niet bang dat het perkament je opeet. Ik zou daar doodsbang voor kunnen zijn.

Dit is echt geweldig.
x