FanFic.nl

He's the one|| Zayn Malik [Afgerond]

~003~Getting it of my chest

We houden elkaars blik even vast, maar dan wordt hij aangestoten door een jongen met blond haar en blauwe ogen en verbreekt hij het. Hij gaat op de stoel het dichtste bij me zitten, waarna de blonde jongen naast hem gaat zitten. De anderen nemen ook een plek en de kleerkast laat het eerste groepje meisjes door. Opgewonden springen ze het lage podium op en lopen af op de jongen waarmee ik oogcontact had. Hij glimlacht naar ze, tong achter zijn tanden en lachlijntjes zichtbaar rond zijn ogen. Als vanzelf verschijnt er een glimlach op mijn gezicht en verspreid een warm gevoel zich in mijn lichaam. Zijn lach is zo mooi, daar zou ik de hele dag wel naar kunnen kijken. Zijn lippen bewegen en het meisje voor hem knikt heftig, waarna hij de dop van zijn marker haalt en het voorwerp dat voor hem ligt signeert. Het meisje grijnst breed en de jongen schuift het voorwerp verder naar de blonde jongen, die enthousiast tegen het meisje praat, terwijl hij zijn marker op het voorwerp zet. Ik glimlach en kijk dit een tijdje aan, totdat ik vind dat ik het wel gezien heb en opsta. Mijn spullen grabbel ik bij elkaar en ik loop richting de uitgang.
De hitte slaat me onmiddellijk in mijn gezicht en ik kreun. Mijn zonnebril op mijn neus schuivend neem ik een paar stappen de hitte in, waarna ik mijn lange, blonde haren in een slordige knot samenbind. Daarna begin ik de tocht naar huis.

Als ik thuis ben, schop ik mijn blauwe vans uit en zet ze netjes op het daarvoor bestemde rek. Ik loop de trap op en loop mijn kamer in, die heerlijk koel is door de airco. Mijn tenen worden gekieteld door de zachte stof van mijn roze vloerbedekking en ik giechel, waarna ik op mijn bed plof en naar het plafond staar. Bijna als vanzelf stroomt de jongen mijn gedachte in, vergezeld door een warm gevoel dat door mijn lichaam vloeit. Onbewust glimlach ik en sluit mijn ogen. Hij is echt heel knap, maar zo onbereikbaar. Mijn glimlach verdwijnt en ik zucht. Hij zal vast niet hetzelfde gevoel hebben als ik. Nee, ik ben gewoon verblind door zijn schoonheid. Hij is niet mijn soulmate. Ik knik en sta op van mijn bed, waarna ik naar de spiegel loop en mezelf bekijk. Mijn blauwe ogen staan dof (waarschijnlijk door het feit dat de jongen me niet leuk vindt), maar mijn blonde haar ziet er daarentegen zeer levendig uit. Mijn ogen glijden langs de blauwe croptop naar mijn buik, waar mijn navelpiercing glinstert. Ik glimlach en scan de rest van mijn lichaam, bestaande uit zon gekuste benen gestoken in een spijkershort en voeten met blauw gelakte nagels. Mijn blik schiet daarna naar de klok, die aangeeft dat het al vijf uur is, wat betekent dat mijn vader over een uurtje thuiskomt. Dit wetende besluit ik naar beneden te gaan en vast te beginnen aan het eten. Zo gezegd zo gedaan en ik loop de trap af, waarna ik de keuken inloop en kijk wat we in huis hebben. Mijn gedachten settelen uiteindelijk op een lekker frisse salade met wat macaroni carbonada en ik ga aan de slag.

Als een uurtje later mijn vader door de voordeur stapt, staat het eten al op tafel. Hij glimlacht naar me en schuift aan, waarna hij over zijn lippen likt. ‘Ziet er goed uit, Jaylinn.’ Ik glimlach naar hem en schep wat macaroni op mijn bord. ‘Thanks pap. Ik zou zeggen, tast toe.’ Hij doet als gezegd en even later zitten we beiden te smullen van het eten. ‘Wat is er aan de hand?’ vraagt mijn vader dan. Ik stop abrupt met kauwen en kijk hem aan. ‘Wa-hoe bedoel je?’ Hij schud zijn hoofd en neemt een hap van zijn salade. Als hij de hap heeft doorgeslikt, wijst hij met zijn vork naar me. ‘Ik zie het aan je, honey. Iets zit je dwars. So, spill.’ Ik haal mijn schouders op en neem een hap van mijn salade. ‘Er zit me niks dwars.’ Mijn vader rolt zijn ogen naar me. ‘Kom op, ik ken je al je hele leven lang. Iets zit je dwars en je kan het me maar beter vertellen.’ Terwijl ik hem aankijk neem ik nog een hap van mijn salade. ‘Wat nou als ik het niet wil vertellen?’ Hij zucht overdreven en ik steek mijn handen op. ‘Oke, oke. Ik zal het je vertellen. Na het eten.’ Hij knikt en we eten de rest van onze maaltijd in stilte op.

Als we later die avond op de bank zitten en naar de TV kijken, draait mijn vader zich naar me toe. ‘Vertel op.’ Ik pulk aan mijn teennagel en zucht. ‘Ik heb misschien of misschien ook niet een jongen ontmoet.’ Als ik een stiekeme blik naar mijn vader werp, zie ik dat hij me grijnzend aankijkt. ‘En?’ Ik haal mijn schouders op. ‘Ik ken zijn naam verder niet en zo. We maakten gewoon oogcontact en toen…boem!’ Met mijn handen maak ik een explosie beweging en mijn vader grinnikt. ‘Je voelde iets?’ Heftig knik ik en hij geeft me een klopje op mijn schouder. ‘Je zou hem op moeten zoeken en met hem gaan praten. Misschien wordt het wat.’ Verslagen laat ik mijn hoofd hangen. ‘Dat kan niet, pap.’ Hij trekt een wenkbrauw op en kijkt me aan. ‘Hoezo niet?’ Ik vouw mijn armen om mijn benen en zucht. ‘Hij zit in One Direction.’ Mijn vader blijft stil en ik kijk hem aan. Hij heeft een rimpel tussen zijn wenkbrauwen. ‘One Direction komt me bekend voor. Ah, that’s right. Mijn collega praat er de hele tijd over. Blijkbaar zijn zijn dochters er fan van. Maar hoe heb je die jongen gezien dan?’ Een zucht verlaat mijn lippen. ‘Ik was vandaag naar buiten gegaan, gewoon even wandelen, en toen kwam ik bij het winkelcentrum. Ik besloot naar binnen te gaan en ze hadden daar een signeersessie en toen, tja…’ Mijn vader knikt en vouwt zijn handen. ‘Volgens mijn collega doen ze er morgen een klein concert. Ga daarheen.’ Met grote ogen kijk ik hem aan. ‘Denk je dat ik hem dan kan spreken?’ Hij knikt. ‘Als je het niet probeert, weet je het nooit.’ Ik knik instemmend en geef hem dan een knuffel. ‘Thanks, pap.’
‘Geen probleem, honey.’ Dan sta ik op en rek me uit. ‘Ik ga naar bed.’ Mijn vader knikt en plaatst een kus op mijn hand, waarop ik lach en richting de trap loop. Een geeuw verlaat mijn lippen en ik bestijg de treden, om vervolgens mijn kamer in te lopen. Snel kleed ik me om en duik mijn bed in. De lakens leg ik over mijn benen en ik vouw mijn handen op mijn blote buik. Een tijdje staar ik naar het plafond, daarna sluit ik mijn ogen en val in een comfortabele slaap.

Reacties: