FanFic.nl

Mister Dangerous|| Liam Payne [Afgerond]

33~First date. Except that it's the tenth

Jade Maria Tearly

Nadat we de middag hebben doorgebracht in het muffinbarretje in de stad, leidt Liam me met een hand om mijn middel naar buiten. ‘Denk je dat je ouders het goed vinden als ik je ook vanavond steel van ze?’ Ik haal mijn schouders op en glimlach naar hem. ‘Mijn ouders hebben niet heel veel over me te zeggen, nu ik achttien ben.’ Hij grinnikt zachtjes en trekt me dichter tegen zich aan. ‘Mooi zo. Dan steel ik je voor de avond.’
‘Wat gaan we doen?’ Hij wiebelt zijn wenkbrauwen even, maar zegt niks en ik snuif. ‘Niet cool.’ Hij haalt zijn schouders op en loodst ons door de straten van Wolverhampton. Het schemert al en ik ril lichtjes. Liam kijkt me bezorgd aan en trekt dan zijn baseballjack uit, waarnaar hij het jack over mijn schouders gooit. ‘Hier, love.’ Dank baar steek ik mijn armen erdoor heen en omhels mezelf. De geur van Liam bevind zich nu overal om me heen en diep haal ik adem. Liam grinnikt zachtjes en houdt dan een deur voor me open. Ik stap naar binnen en laat mijn ogen door de ruimte glijden. Een brede glimlach neemt mijn gezicht over en ik draai me naar Liam. ‘Dit is het restaurant waar we onze eerste date hadden.’ Hij knikt en legt zijn hand op mijn onderrug, waarna we een vrouw volgen. Ze brengt ons naar een tafel bij een van de ramen en glimlacht. ‘Uw tafel.’ Liam schuift mijn stoel naar achteren en ik ga zitten, waarnaar hij hem weer aanschuift. Ik glimlach naar hem en Liam gaat zelf ook zitten. ‘Uw menu’s. Een ober zal zo bij u komen.’ We knikken en pakken de menu’s aan, waarnaar de vrouw weer naar voren vertrekt. Ik sla mijn menu open en laat mijn ogen over de vele keuzes dwalen.

Halverwege onze maaltijd haakt Liam zijn voet achter mijn enkel. Verbaasd kijk ik naar hem en hij glimlacht terug, om vervolgens een hap van zijn biefstuk te nemen. Uiteindelijk ontspan ik weer en neem een hap van mijn tortellini carbonada. ‘Weet je, ik had nooit gedacht dat onze eerste date tot dit alles zou leiden,’ zegt Liam een paar minuten later. Hij legt zijn mes en vork op zijn lege bord en veegt zijn mond af. ‘Ik ben blij dat het gebeurd is, tho.’ Hij glimlacht en knikt. ‘Inderdaad.’ Zijn blik versomberd dan iets. ‘Behalve het gebeuren met Niall dan.’ Zachtjes leg ik mijn vork op mijn lege bord en knikt. Even zijn we stil, maar dan lijken we beiden weer bij onze zinnen te komen en glimlacht hij naar me. ‘Weet je nog wat we deden op onze eerste date? Na het restaurant?’ Met een glimlach op mijn gezicht knik ik en Liam lacht blij. ‘Mooi zo.’ Dan steekt hij zijn hand op en vraagt om de rekening, die onze ober (Michael) braaf komt brengen. Liam betaalt en laat een tip achter, waarnaar we beiden opstaan. Ik trek Liam’s jack weer aan en hij weeft zijn vingers door de mijne. ‘Laten we gaan.’

Een kwartiertje later bevinden we ons op een parkeerplaats. Dezelfde parkeerplaats als op onze eerste date. ‘Ga je me weer blinddoeken?’ grap ik. Liam lacht en schud zijn hoofd. ‘Dit keer niet.’ We stappen beiden uit en Liam pakt mijn hand weer en samen lopen we naar de bomen. ‘Ik ben hier al een tijd niet meer geweest.’
‘Is dat een goed teken?’ vraag ik zachtjes. Hij is even stil en haalt zijn schouders op. ‘Ik denk het wel. Ik kwam hier altijd om na te denken, tot rust te komen.’ Hij valt even stil en het enige geluid is dat van de krakende bladeren onder onze voeten. ‘Sinds dat wij samen zijn, kom ik hier niet meer,’ zegt hij dan zachtjes. ‘Wil je zeggen dat ik je tot rust laat komen?’ fluister ik. Langzaam knikt hij en ik glimlach, waarnaar ik m’n arm om zijn middel sla en dichter naar hem toe stap.

Na een kwartiertje lopen belanden we op de plek waar we op onze eerste date ook waren. Er ligt al een kleed en er staat een kleine mand. ‘Je hebt dit al helemaal gepland ea?’ zeg ik met een giechel. Liam haalt zijn schouders op. ‘Waarom denk je dat het een uur duurde voordat ik je belde?’ Mijn mond valt open en ik geef hem een zachte tik. ‘Sneaky bastard.’ Hij lacht en zakt neer op het kleed. Zachtjes trekt hij aan mijn hand en ik ga naast hem zitten. Mijn ogen laat ik over de stad dwalen en ik glimlach licht. ‘Het uitzicht is nog steeds even mooi.’
‘Inderdaad.’ Ik draai mijn hoofd en zie dat Liam me aankijkt. Een blos maakt zijn weg naar mijn wangen en ik giechel ongemakkelijk. Hij lacht en trekt de mand naar zich toe. ‘Weet je nog dat we ijs aten op onze eerste date?’ Ik knik en hij slaat de mand open, waarnaar hij er twee bakjes ijs uithaalt. Ik lach en pak mijn bakje van hem aan. ‘Waarom doe je dit allemaal, Liam?’ Hij glimlacht geheimzinnig en neemt een hap ijs, zichzelf succesvol de mond snoerend.

Met slaperige ogen kijk ik naar de sterren, me opnieuw bewonderend over de schoonheid van het heelal. ‘Wist je dat de sterren al miljoenen jaren dood zijn?’ zegt Liam. Zijn hand omklemt de mijne en ik glimlach. ‘Dat wist ik ja. Al vanaf de eerste date.’ Als ik mijn hoofd draai en hem aankijk, zie ik dat hij bloost. ‘Ik heb je weer laten blozen!’ giechel ik, ‘net zoals op de eerste date.’ Samen lachen we en zelfs als we klaar zijn met lachen, draagt hij een domme grijns op zijn gezicht. ‘Er is zoveel veranderd sinds die dag.’ Ik knik en we zijn weer stil. ‘Ik weet het eindelijk, weet je,’ fluistert Liam dan. Verbaasd kijk ik hem aan en hij glimlacht. ‘Hoe je me verandert.’ Ik glimlach en geef zijn hand een kneepje. ‘Je verandert me op de goede manier.’

Reacties: