FanFic.nl

Broken by cancer (AF)

Capitolo tredici

=Nola=
Geduldig wacht ik op Jake en Rachel in de stad. Ik heb een sigaret aangestoken en blaas de rook uit. Ik heb geen spijt dat ik Rachel ook heb uitgenodigd. Ik bedoel, zij is de enige geweest die me niet veroordeelt heeft om mijn levensstijl. Ze bemoeit zich er niet mee, ik mag leven zoals ik wil. En trouwens, ze lijkt ook wel heel erg op mij. Ze houdt ook van uitgaan en feesten. Ze probeert te roken, wat ze steeds vaker doet en ze verleid jongens. Ik ben benieuwd hoe het was tussen haar en die jongen. Dan zie ik de auto van Jake aankomen. Ze stoppen. Jake geeft Rachel een kus op haar mond. Wtf! Ze hebben gewoon tegen me gelogen! Ze hebben wel iets. Rachel stapt uit en Jake rijd weg. Huh? Waarom gaat Jake weg? Rachel komt naar me toegelopen, wat verlegen.
,,Waarom gaat Jake weg?” vraag ik aan haar en rijk haar een sigaret aan. Ze pakt de sigaret aan en steekt hem op.
,,Hij ging naar een of andere Kevin, was hij vergeten.” zegt ze en neemt een trek.
,,Kevin? Ik wist niet dat hij daar nog contact mee had.” zeg ik en neem ook een trek. Ik kan nu niet boos worden, ook al ben ik dat wel. Ik had gevraagd aan haar en Jake of ze verkering hadden en ze zeiden allebei nee. ,,Ik heb zulke leuke shirtjes gezien bij de H&M. Ook wat voor jou, kom!” ik trek haar mee. Ik zal het zo wel vragen, nu wil ik nieuwe shirtjes zonder dat ik hoef te betalen.
,,Ik ben uit huis weg hé, wist je dat al?” vraagt ze als we de H&M inlopen.
,,Uit huis weg? Waarom?” ik loop gelijk naar de rekken.
,,Laten we het er maar op houden dat ze niet echt van mij hielden.” zegt ze en pakt een paar rode shirtjes uit de rekken.
,,Zo te zien, gek op rood?” vraag ik. Ze knikt en loopt de paskamer in. ,,Ik weet er alles van om niemand te hebben die van je houd. Mijn moeder houd totaal niet van me.” zeg ik en knip de beveiliging eraf, ook bij die van Rachel. Rachel heeft nu een rood shirt aan. Staat haar echt goed. Ze lijkt veranderd. ,,Je ziet er goed uit.”
,,Dank je.” zegt ze en glimlacht.
,,Oh ik was het helemaal vergeten te vragen. Hoe was het met die ene jongen van de discotheek? Nog leuke avond gehad?”
,,Ik uhm...ik ben niet gegaan. Ik ben met Jake naar huis gegaan.” zegt ze stotterend.
,,Dus toch?!” roep ik uit. Ik stop de shirtjes in mijn tas en stap het pashokje uit. Hoe halen ze het in hun hoofd?! Ze hebben gewoon gelogen! Ik loop richting de uitgang en kan zo naar buiten lopen. Rachel volgt me en gaat voor me staan. ,,Ik vroeg het aan jullie! Ik vroeg of jullie iets hadden en jullie liegen gewoon keihard in mijn gezicht!”
,,Het is pas aan sinds vanochtend. Ik dacht dat hij jou leuk vond Nola, wees nu niet boos op mij.” zegt ze. Ik sla mijn armen over elkaar.
,,Waarom dacht je dat Jake mij leuk vond?” zeg ik alweer iets rustiger. Volgens mij vertelt ze nu wel de waarheid.
,,Jullie zijn gewoon zo close en zo, maar Jake liet me duidelijk voelen dat hij van mij houdt.” zegt Rachel en word knal rood.
,,Wacht eens even!” ik kijk haar aan. ,,Jullie hebben het niet bij één keer gelaten hé?! De vorige keer was het na ons avondje uit en nu dus bij hem thuis. You go girl!” ik ben echt verbaasd. Rachel is een totaal anders meisje dan ik dacht. Net voordat Rachel nog iets kan zeggen, komt de verkoopster de H&M uit.
,,Daar ben je!” roept ze en wijst naar mij. Een bewaker komt achter haar staan. Ik kijk naar mijn tas en zie een stukje rood uit de tas steken. Shit!
,,Rachel, rennen!” roep ik hard en trek haar met me mee. Als een gek rennen we weg.
,,Ik kan Jake bellen, die kan ons ophalen. Ze zoeken ons nu.” zegt ze, ik weet even niet wat ik moet doen. Ik knik naar haar en trek haar de hoek om. Ik duw haar tegen de muur en leg mijn hand op haar mond. Ik gebaar dat ze stil moet zijn en ze knikt. De bewaker rent ons voorbij en even haal ik opgelucht adem.
,,Bel jij Jake of hij je wilt ophalen.” fluister ik tegen haar en geef haar mijn mobiel. ,,Zorg dat jij hier veilig wegkomt, oké?!” zeg ik nu tegen haar en loop de hoek weer om. ,,Hé, hier ben ik!” roep ik hard. De bewaker kijkt om, ziet mij en komt weer op me af rennen. Nog even kijk ik ongezien naar Rachel. ,,Bel jij Jake en maak dat je weg komt!” zeg ik zo zacht dat alleen Rachel het hoort. Daarna ren ik van Rachel weg met de bewaker achter me aan.

Ik ren nog langs een paar winkels, nog steeds achtervolgt door die bewaker. Mijn benen kunnen bijna niet meer, zo moe zijn ze. Ik ren snel de parkeerplaats op en zoek naar een uitweg.
,,Hierheen!” hoor ik Rachel schreeuwen. Ik kijk en zie de auto van Jake staan. Een deur staat open. Ik spring zowat op de achterbank en gooi de deur dicht.
,,Rijden Jake!” zeg ik en Jake drukt het gaspedaal in. Zijn hand ligt op de versnellingspook onder die van Rachel.
,,Nu vinden ze ons nooit meer.” zegt Jake als we het bos in rijden.
,,Jullie zijn geweldig!” roep ik en ik omhels ze allebei. Jake kijkt me blij aan.
,,Jullie zijn nu vriendinnen?” vraagt hij aan mij en Rachel. Rachel zegt niks.
,,Ja. Niet iedereen zou dit voor me doen, behalve je vriendinnetje.” zeg ik en geef Rachel even een knipoog.
,,Nola, help je ons mee om voor Rachel een hotel te vinden?” verbaasd kijk ik Jake aan.
,,Hoezo? Ze kan toch even bij jou logeren?”
,,Ja, dat gaat niet echt goed komen.” zegt Rachel en haar wangen worden diep rood.
,,Ik heb wel een idee.” zeg ik na lang nagedacht te hebben. ,,Je kan wel in mijn vaders strandhuis wonen samen met mij.” Jake kijkt me aan. ,,Ja, ik ga echt niet naar huis hoor. William woont nu zo'n beetje bij mijn moeder. In die vent heb ik echt geen zin en ik heb alleen de twee sleutels van het strandhuis.” ik kijk Rachel weer aan. ,,Het is natuurlijk je eigen beslissing, maar een strandhuis lijkt me beter dan een hotel.”
,,Ja, maar Jake wil jij niet bij ons wonen? Dan word dat helemaal top.” zegt Rachel. Jake wrijft over Rachel haar hand met zijn duim. Ik zie hem op zijn lip bijten, dat doet Rachel ook steeds als ze bij Jake is.
,,Het is nu of nooit.” Lach ik.
,,Natuurlijk wil ik bij jullie wonen.” zegt Jake.
,,Maar?” ik hoor gewoon de twijfel in zijn stem.
,,Nou, ik heb geen idee wat mijn ouders daarvan vinden. Ik ben zeventien, dus officieel mag ik nog niet uit huis.”
,,Jezus Jake, doe niet zo moeilijk!” roep ik. ,,Kan je samen met je vriendinnetje wonen, twijfel je!”
,,Daar twijfel ik niet aan.”
,,Je ouders?” hij knikt even. ,,Daar weet ik wel iets op. Als je wilt kan ik wel een goed woordje voor jullie doen bij je ouders.”
,,Jake, stop de auto! Ik ben misselijk.” roept Rachel. Wat heeft die nu ineens? Ik zie Jake schrikken, hij stopt de auto en Rachel springt eruit.
,,Wtf heeft zij nou weer?!” vraag ik aan Jake, maar die is te bezorgd om Rachel. Ik snap er helemaal niks van! Misschien was het geen goed idee om voor te stellen in mijn vaders strandhuis te wonen. Ze wordt nu al misselijk van het idee. Rachel komt de auto weer in.
,,Jake, ik denk dat het wel zo is.” zegt ze bezorgd. Wat wel zo is? Ik snap er niks meer van.
,,Wat wel zo is?” vraag ik. Jake kijkt me aan. ,,Wat is wel zo?” vraag ik nog een keer. Jake slikt.
,,Rachel en ik zijn bang dat ze wel zwanger is van mij.” Ik kijk van Jake naar Rachel en terug.
,,Zwanger?! Gebruikt ze de pil niet?” Jake lijkt er helemaal niet meer bij, dus richt ik me op Rachel. ,,Rachel? Gebruik je de pil dan niet?”
,,Nee, het was mijn eerste keer.” zegt ze en ik zie haar slikken.
,,Gaan jullie het houden als het wel zo is?” vraag ik. Ik snap hier niks van. Hoe dom kon ze zijn om de pil niet te slikken en hoe kon Jake zo dom zijn om geen condoom te gebruiken? Jake kijkt me nu aan met wat beginnende tranen in zijn ogen. ,,Jake, het komt wel goed.” ik wrijf over zijn rug.
,,Ik heb haar leven verkloot!” roept hij boos uit en stapt nu uit de auto en gaat op een boomstam zitten, waarna hij zijn handen voor zijn gezicht slaat.
,,Hoe is dit gebeurd Rachel? Waarom hebben jullie het onveilig gedaan?”
,,We waren stoned en dronken.” zegt ze en slikt.
,,Wil je het houden?”
,,Alleen als Jake het wil.” Ik stap uit de auto en loop naar Jake.
,,Jake, ik kan wel gaan zeggen dat het dom was van jullie allebei, maar dat heeft nu geen zin meer. Je moet na gaan denken of je het kind wilt houden of niet. Het is een grote beslissing. Misschien is het toch geen goed idee om naar mijn vaders strandhuis te gaan, jullie moeten dit eerst met je ouders gaan bespreken.”
,,Mijn ouders?” hij kijkt wat bang. Ik snap hem wel, zijn vader gaat hem dit nooit vergeven.
,,Ja, of je dat nu wilt of niet. Het moet. Je moet ze laten weten dat ze opa en oma gaan worden. Ik ga met je mee, want ik ken je vader. Die gaat flippen en dat is dan maar zo. Het komt goed, zolang jij en Rachel maar bij elkaar blijven.” Ik zie Jake naar Rachel kijken. Hij houdt echt van haar. Hij staat op en loopt terug naar de auto. ,,Rachel, jullie moeten het tegen Jake zijn ouders zeggen.”
,,Ja, maar we weten het nog niet eens zeker.” zegt ze. ,,Alsnog de kans is groot. Maar Jake wilt het toch niet houden, dat merk ik wel altijd als ik erover begin kapt hij het af.” zegt Rachel bezorgd.
,,Weet je wat? Jij gaat nu gewoon mee met mij naar mijn vaders strandhuis. Dan kan Jake nadenken over jullie kind. Ik doe dit niet om jullie uit elkaar te halen, voordat je dat gaat denken. Maar als je inderdaad zwanger bent, kan er geen stress bij.”
,,Wanneer kan ik haar dan zien?” Jake kijkt me aan.
,,Elke dag, maar niet de hele dag. Ik snap dat je het minder vind, maar zolang jij niet weet of je het wilt houden, bezorg je Rachel een en al stress.”
,,Jake, beslis het alsjeblieft snel, ik wil je niet kwijt.” zegt Rachel. Ik snap best dat ze bezorgd is, maar wacht nu kan ze ook niet roken, drinken of uit gaan.
,,Je moet ook stoppen met alcohol en roken Rachel. En Jake jij moet heel hard gaan nadenken!” Jake knikt en start dan de auto. ,,Ga eerst langs mijn huis, dan pak ik schone kleren voor mij en Rachel.”
,,Ik heb thuis mijn kleren liggen.”
,,Jij gaat niet naar je huis!” Jake kijkt Rachel bezorgd aan.
,,Nee, dat lijkt me ook geen goed idee. Je mag alles van mij lenen.”
,,Moet mij weer overkomen, kan ik dat kind niet gewoon weg wensen of zo? Die avond wissen.” zegt ze en zakt naar onderen in haar stoel. Die is duidelijk niet blij. Ik hoor Jake slikken. ,,Zet eens harder.” zegt Rachel als 'Blow me one last kiss' op de radio komt. Jake zet de radio harder en Rachel zingt het liedje mee.

Het blijft de hele weg wat stil en ik voel duidelijk de spanning tussen die twee. Op het moment dat Rachel zei dat ze die avond wilde vergeten, begon Jake te slikken. Denkt hij dat Rachel bedoeld dat ze hem wilt vergeten? Dat zou ze toch niet bedoelen?
,,We zijn er.” zegt Jake en stopt voor mijn huis. Ik kijk en zie de auto van William staan. Ja natuurlijk is hij er weer! Maar ik ga toch uit huis nu, geen gezeur van hem of mijn moeder! Ik stap uit en trek Rachel mee naar binnen, naar mijn kamer.
,,Zoek maar uit wat je leuk vind.” zeg ik tegen haar en open mijn bomvolle kledingkast.
,,Zou Jake boos zijn omdat ik zei dat ik die avond wil wissen?” vraagt ze en trekt een paar shirtjes uit mijn kast.
,,Ik weet het niet. Blij zou hij niet echt zijn. Ik bedoel, hij moet straks aan zijn ouders vertellen dat hij zijn vriendinnetje misschien zwanger heeft gemaakt.” zeg ik.
,,Wat als ik hem nooit meer mag zien, dan is dat kind echt zo weg.” zegt Rachel en er loopt een enkele traan over mijn wang. Ik sla mijn armen om haar heen en omhels haar.
,,We hadden geen goede start en dat was mijn schuld. Ik had je verkeerd veroordeelt en dat spijt me echt. En met jullie kind, dat hangt af van jullie. Ik kan niet beslissen wat jullie moeten doen. Maar waarom is je kind zo weg als je Jake nooit meer mag zien?”
,,Ik kan geen kind in mijn eentje opvoeden, ik wil mijn moeder niet na gaan doen.” zucht ze.
,,Wie zegt dat je het alleen moet doen? Als je Jake niet meer mag zien, heb je genoeg andere die je willen en gaan helpen. Je mag in mijn vaders strandhuis blijven wonen samen met mij. Ik zal je helpen en Jake ook.”
,,Ja, maar ik hou van Jake. Hij doet iets met mij wat mijn ex mij nog nooit heeft laten voelen.”
,,Laat hem dan niet gaan. Als Jake voor iemand gaat, gaat hij er ook echt voor. Hij laat jou echt niet vallen ook als hij besluit om het kind niet te willen houden. Geloof mij maar.” Ik zie Rachel op kijken als mijn moeder binnenkomt.
,,Wat gaan jullie doen?” vraagt ze.
,,Wij gaan weg.” zeg ik en kijk haar boos aan. Nu komt ook William naar boven.
,,Weg?” vraagt mijn moeder.
,,Ja, ben je doof of zo?! Dat zeg ik toch net!”
,,Jij gaat nergens heen!” William komt mijn kamer in.
,,Rot op!” roep ik en zorg dat Rachel achter me staat. Als William uit gaat halen, raakt hij Rachel gelukkig niet. Ik kijk mijn moeder aan. ,,Wat maakt het je eigenlijk uit? Je geeft geen flikker om mij!”
,,We blijven allebei bij Jake slapen, als u nu zo vriendelijk zou willen zou om ons te laten gaan.” liegt Rachel. Mijn moeder en William kijken niet blij maar laten ons dan toch gaan.
,,Dank je.” zeg ik tegen Rachel terwijl we het huis uitlopen. ,,Ik had hem echt wel wat aan willen doen. Klootzak!” ik heb het natuurlijk over William, maar volgens mij begrijpt Rachel dat wel. Dan besef ik plots dat ik nu eigenlijk niemand meer heb. Ja, Rachel, Sophie, Jake en mijn broertje Jonah, maar geen ouders meer. Ik zucht en stap Jake zijn auto weer in.
,,Hoe ver is dat strandhuis hier vandaan?” vraagt Rachel.
,,Nou ja, aangezien we al in Los Angeles zijn, niet zo heel lang. Het is erg afgelegen gelukkig en ik denk dat niemand ons snel zullen vinden.” zeg ik tegen Rachel. ,,Perfecte locatie om bij te komen, goed na te denken en te relaxen.”
,,Oké, is het er mooi?” vraagt ze en kijkt uit het raam. Het begint al donker te worden.
,,Het is er erg mooi. Het huis staat aan het strand, dus het strand is min of meer je achtertuin. Hier kijk maar.” Ik pak mijn telefoon en geef dat aan haar. ,,Dat zijn foto's van het huis.” Even slik ik. Mijn vader staat er nog op. Alleen en samen met mij. Dat gaat dus nooit meer gebeuren.
,,Het is er prachtig.” zegt ze en laat zich achteruit vallen in de stoel.



Foto's die Rachel op Nola's telefoon ziet:
Het huis
Nola samen met haar vader
Nola haar vader

Reacties: