FanFic.nl

My stalker murdered my best friend || Harry Styles

four

‘’Wat?! Nee-nee alstublieft laat ze met rust,’’ Gil ik bang door de telefoon. Wetend dat de persoon aan de andere kant geen genade kent. Een tijdje blijft het stil maar dan hoor ik het liedje. Het liedje dat ik hoopte nooit meer te horen. ‘’It’s time to sleep, sleep, sleep, sleep. Sweet dreams darling.’’ Precies na zijn laatste woord klinkt een schot en mijn wereld staat stil. Langzaam dringt zijn duivelse lach tot me door. Wetend dat het is gebeurt. Enkele tranen ontsnappen vanuit mijn ooghoeken, langzaam voel ik hoe ik door mijn benen zak en op de koude straat terecht kom. Mijn telefoon valt met een klap op de grond maar het maakt me niks uit. De man die eerst mijn beste vriend vermoorde heeft nu het leven van een van mijn vriendinnen afgenomen. En dat alles is mijn schuld. Meer tranen vallen en een harde schreeuw verlaat mijn mond. ‘’Waarom, waarom ik,’’ huil ik terwijl ik mijn handen voor mijn gezicht sla. ‘’Waarom?’’ schreeuw ik wanhopig. Twee sterke armen vouwen zich om mijn lichaam. Terwijl mijn schouders harder schokken begraaf ik mijn gezicht in de hals van de persoon. ‘’Stil maar, het is al goed,’’ fluistert hij zachtjes. Maar ik weet beter, het is niet goed. Nooit zal ik meer rust hebben. Nooit! Ik zal me voor de rest van mijn leven schuldig voelen. Het geluid van mijn ringtone vult de rest van de steeg. Trillend raap ik hem op van de vloer en druk op het groene hoorntje.
‘’Hallo?’’ vraag ik schor van het huilen.
‘’Jaylinn? Jay waarom huil je?’’ roept de verbaasde stem van Selena in mijn oor.
‘’Omdat-‘’ ik stop als ik besef dat ik selena aan de lijn heb en ze vrij normaal klinkt.
‘’Omdat wat?’’
‘’Selena waar is lindsay?’’
‘’Die zit langs me. Hoezo?’’
. Mijn ogen worden groot. Ze zijn allebei oké. Wie heeft hij geschoten en wat is er aan de hand? Duizenden vragen spoken door mijn hoofd.
‘’Jaylinn wat is er?’’ hoor ik Selena ongeduldig roepen. Maar ik negeer haar, zonder gedag druk ik op het rode hoorntje en stop mijn telefoon terug in mijn tas. Snel spring ik op en strijk mijn jurkje recht. Twee groene ogen staren me verbaasd aan vanaf de grond. ‘’Uhm H-harry is het toch?’’ probeer ik zo normaal mogelijk uit te brengen. Hopend dat hij niet begint over wat zich enkele minuten geleden afspeelde. De jongen knikt ontdaan en staat langzaam op. ‘’Harry en jij bent?’’ vraagt hij terwijl hij zijn hand naar me uitsteekt. Voorzichtig vouw ik mijn hand in de zijne die ik kort schud. ‘’Jaylinn,’’ antwoord ik kort. Harry knikt en veegt de enkele korrels zand die zich nog op zijn broek bevonden er vanaf. ‘’Dus jaylinn, ga je me no-‘’ De ringtone van zijn telefoon onderbreekt hem. Harry weet zijn rechthoekige mobieltje uit zijn zak te vissen. Hij zucht als hij ziet wie hem belt. ‘’Sorry,’’ verontschuldigt hij zich terwijl hij zich omdraait om op te nemen. ‘’Joo, Payno’’ begroet hij de persoon aan de andere kant kort. Beschamend staar ik naar de punten van mijn schoenen terwijl ik enkele zinnen van zijn gesprek opvang.



Verbaasd staar ik naar het meisje dat voor mijn neus in elkaar zakt. Haar telefoon valt met een klap op de grond. Maar het lijkt haar niets uit te maken. ‘’Waarom, waarom ik,’’ huilt ze terwijl ze haar handen voor haar gezicht slaat. Zachtjes schuif ik naar haar toe. ‘’Waarom?’’ Schreeuwt ze plots met een wanhoop in haar stem. Ik schrik haar van, maar het weerhoud me er niet van om mijn armen om haar heen te slaan. Schokkend plaats ze haar gezicht in mijn hals terwijl haar tranen mijn T-shirt nat maakt. Maar het maakt me niks uit, op de een of andere manier voelt dit vertrouwt. ‘’Stil maar, het is al goed,’’ fluister ik zachtjes in de hoop haar te kalmeren. Zachtjes sluit ik mijn ogen terwijl ik haar heen en weer wieg, hopend haar nooit meer los te hoeven laten. Maar het moment word brut verstoord door haar ringtone. Ze schrikt duidelijk, als ook zij het hoort. Trillend neemt ze de telefoon op. ‘’Hallo?’’ begroet ze de persoon schor. Ik hoor de persoon bezorgt roepen aan de andere kant van de lijn. ‘’Omdat-‘’ maar ze maakt haar zin niet af. Ik zie haar pupillen vergroten alsof ze een geest aan de lijn heeft. ‘’Selena waar is Lindsay,’’ vraagt het meisje trillend. Maar de rest van het gesprek hoor ik niet meer. Ik focus me op haar mooie ogen en hoe haar lippen vormen telkens als ze een woord uitspreekt. Voordat ik het weet staat het meisje op. Verbaasd kijk ik op, haar ogen vinden die van mij. Haar wangen beginnen te gloeien wat erg schattig staat. Oh ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, hoor hoe ik over haar denk ik ken haar niet eens. ‘’Uhm H-Harry is het toch?’’ vraagt ze duidelijk zoekend naar de juiste woorden. Ik knik terwijl ik mijn benen onder me zet zodat ik op kan staan. Als ik eenmaal sta steek mijn hand naar haar uit. ‘’Harry en jij bent?’’ vraag ik nog steeds verbaasd om haar snelle stemmings verwisseling. Ze vouwt haar hand in die van mij, meteen krijg ik een warme tinteling. ‘’Jaylinn,’’ stelt ze zichzelf voor. Ik geef haar een knik als teken dat ik het gehoord heb. Ik wil graag weten wat er aan de hand was net. Voorzichtig veeg ik de enkele korrels zand van mijn broek terwijl ik een poging waag om het te vragen. ‘’Dus Jaylinn ga je me no-‘’ Mijn ringtone weerklinkt vanuit mijn broekzak. Poging één mislukt. Zuchtend vis ik mijn mobieltje uit mijn zak. Het is Liam die belt, vast en zeker om te vragen waar ik ben. ‘’Sorry,’’ verontschuldig ik mezelf terwijl ik me omdraai, zodat ik Liam’s preek kan horen.
‘’Jow Payno!’’
‘’Dude waar ben je? We zijn hartstikke ongerust, we zeiden 10 minuten. Heb je enig idee hoeveel later het is?,’’
‘’Nou, ik den-‘’
‘’Een uur Harry! Een uur later!’’ onderbreekt hij me.
‘’IK weet het sorry Payno, ik ko-‘’
‘’Weet je wel niet hu bezorgd we waren!!’’
‘’Sjeezz dude luister eens naar me en onderbre-‘’
‘’Waar ben je?’’
‘’Stop met onderbreken en laat me uitpraten!’’
‘’Sorry.’’
‘’Geeft niet, kun je ons ophalen,’’
‘’Ons?’’
‘’Ja ons ja doof ofzo,’’
‘’Wow dus jij bent weer te laat omdat je zo nodig iemand nodig hebt voor je one night stand?’’
‘’Gast haal ons gewoon op nu! Ik leg het later wel uit!’’
‘’Okey we komen eraan, waar ben je?’’
Nadat ik hem verteld heb waar we zitten, heb ik de overbezorgde Liam Payne opgehangen. Ik zie Jaylinn weer aan de telefoon. Haar gezicht is lijkbleek en ze lijkt te smeken. Dit is de reden waarom mijn bezorgdheid toeneemt en ik ga er alles aan doen om erachter te komen wat er met haar is.

------------------------------------------------------------------------------------------------

Reacties: