FanFic.nl

He's the one|| Zayn Malik [Afgerond]

~008~Disaster

‘Het appeltje,’ zeg ik met een glimlach, ‘hoe heb je dit restaurant gevonden?’ Zayn haalt zijn schouders op en opent de deur. ‘We moesten een keer vluchten voor wat overenthousiaste fans en toen kwamen we hier terecht.’ Ik stap naar binnen en bekijk het restaurant met vrolijke ogen. ‘En toen dacht je, mijn date is Nederlands, laten we haar meenemen?’ Hij glimlacht alleen maar en ik lach. Hij loopt naar een meisje en zegt iets tegen haar. Met een glimlach kijkt ze ons beiden aan en knikt dan. ‘Kom,’ zegt Zayn. Hij pakt mijn hand en trekt me mee. Het meisje leidt ons naar een tafel achter een gordijn en Zayn trekt een stoel naar achteren. Ik ga zitten en hij schuift de stoel weer aan, waarna hij zelf ook gaat zitten. Het meisje overhandigt ons allebei een menu en glimlacht. ‘Ik ben Ramona en ik ben jullie serveerster voor vanavond.’ We knikken en ze loopt weg, ons de tijd gevend het menu te observeren.

Als Ramona na een tijdje onze bestelling heeft opgenomen en we weer alleen zijn, draai ik me naar Zayn. ‘Hoe gaat het met de jongens?’
Verbaasd kijkt hij me aan, maar hij herstelt zich al snel weer en kucht. ‘Goed, ja goed. We hebben de afgelopen weken allemaal onze familie bezocht en nu zijn we weer met zijn alle in het huis hier in London.’ Ik glimlach en knik. We vervallen weer in een stilte, maar het is niet ongemakkelijk.
‘Waarom vroeg je het eigenlijk?’ vraagt hij dan. Ik wil net antwoorden als Ramona met een beleefde glimlach het drinken voor onze neus zet. Ook het mandje met wat brood plaatst ze op de tafel en met en knikje van haar hoofd loopt ze weer weg. ‘Nou?’
Ik haal mijn schouders op en glimlach. ‘De jongens zijn je volgens mij erg dierbaar en wil ze beter leren kennen.’
Hij grijnst breed en geeft mijn hand een kneepje. ‘Dat is echt heel lief van je.’
Met een giechel geef ik zijn hand een kneepje terug. ‘Weet ik toch.’ Hij lacht weer, de lach die ik de eerste dag ook zag, en als vanzelf glimlach ik. ‘Weet je, je hebt een prachtige glimlach.’
Hij bloost lichtjes en kijkt me recht in mijn ogen aan. ‘Jij ook, Jaylinn.’ Ik voel mijn wangen warm worden, maar word gelukkig gered door Ramona die ons eten voor onze neuzen zet. Ze glimlacht en knikt weer, waarna ze zonder iets te zeggen weer wegloopt.
‘Waarom zou ze niks zeggen, denk je?’ vraag ik aan Zayn.
Hij haalt zijn schouders op en pakt zijn bestek op. ‘Ik heb geen idee. Ik heb haar ook nog nooit gezien hier, dus ja…’ Ik knik en pak mijn eigen bestek op. ‘Eet smakelijk, zou ik zeggen.’ Zayn knikt instemmend en we beginnen beiden met eten.

Na het eten betaalt Zayn zonder blikken of blozen de rekening. Hij wimpelt mijn poging om te betalen meteen af. ‘Je bent mijn date. Ik betaal,’ zegt hij. Ik glimlach naar hem en we staan beiden op. Ik pak mijn clutch op en accepteer de aangeboden arm van Zayn. ‘Heb je zin in een ijsje?’ Giechelend bekijk ik onze outfits. ‘In dit?’
Hij grijnst en haalt zijn schouders op. ‘Waarom niet? Kom op, Jaylinn. It will be fun.’
Twijfelend kijk ik hem aan, waarna ik glimlach en mijn grip op zijn arm verstevig. ‘Oh fuck it, waarom ook niet.’ Hij woop’t en we stappen de zwarte auto in. Zayn fluistert iets in het oor van Vincent, die zijn hoofd vervolgens met een glimlach schud. ‘En dan te bedenken dat jullie al twintig zijn.’
Zayn rolt zijn ogen en steekt zijn tong uit. ‘We houden van plezier. Don’t insult my boys.’ Vincent en ik lachen tegelijk en Zayn rolt zijn ogen. Vincent gehoorzaamt echter wel en start de motor, om vervolgens bij de stoeprand vandaan te rijden.

Twaalf minuten later arriveren we bij een klein, italiaans ijszaakje en parkeert Vincent de auto. ‘Ik wacht hier. Maak het niet te laat.’
De zwartharige jongen naast me rolt alleen maar zijn ogen. ‘Ja papa.’ Vincent lacht luid en ik giechel. Dan verlaat Zayn de auto en helpt me met uitstappen. ‘Laat me raden, ontdekt toen je moest vluchten voor fans?’ Zayn knikt en opent de deur voor me. Ik stap naar binnen, gevolgd door Zayn, en loop naar de balie. ‘Hey, Marie,’ zegt Zayn vrolijk. De vrouw achter de toonbank glimlacht naar hem, waarna ze haar blik naar mij richt. ‘En wie is deze prachtige dame?’
Zayn bloost en slaat zijn arm om mijn middel. ‘Dit ehm dit is mijn date. Jaylinn.’
De vrouw achter de toonbank glimlacht. ‘Ik ben Marie, de eigenaresse van deze ijszaak.’
‘Jaylinn, maar dat had Zayn hier al gezegd.’ Marie’s glimlach verbreed en er verschijnen lach rimpeltjes bij haar ogen. ‘Hij is een echte gentleman, niet?’ Ik knik en kijk met een zachte glimlach naar Zayn op. Hij bloost lichtjes en rolt zijn ogen. ‘We willen gewoon wat ijs, Marie. Geen date advies of zoiets.’
Ik stik bijna in mijn lach en sla mijn armen om mijn buik. Marie klinkt ongeveer hetzelfde als ik en Zayn slaat zijn armen over elkaar. Uiteindelijk kalmeert ze genoeg om onze bestelling op te nemen.

Nadat we beiden ons ijsje hebben opgegeten, staat Zayn op en bied me zijn hand aan. ‘Wil je naar je huis lopen of zal ik Vincent ons vragen te brengen?’ Even denk ik na, waarna ik besluit op de eerste optie. Gelukkig voor mijn voeten ben ik het gewend om op hakken te lopen. Daarnaast heb ik ook op hakken gedanst, dus een stukje lopen zal geen probleem zijn. We verlaten de winkel, nadat Zayn uitgebreid gedag heeft gezegd tegen Marie, en de koele avondlucht koelt onze huid. ‘Ik moet even met Vincent praten.’ Ik knik en Zayn loopt richting de zwarte auto. Het gesprek met Vincent is kort en terwijl de auto vertrekt, loopt Zayn weer terug naar mij. ‘Laten we gaan.’ Ik knik en we haken onze armen in elkaar, waarna we de toch naar mijn huis beginnen.

Als we na een halfuurtje lopen bij mijn huis komen, kennen we elkaar weer een beetje beter dan eerder. ‘Ik vond het echt heel leuk vandaag, Zayn.’
Hij stopt nerveus zijn handen in zijn zakken en kijkt me aan. ‘Ik ook, Jaylinn. Je bent geweldig gezelschap.’ Achter ons stopt de auto van Vincent, klaar om Zayn op te pikken. ‘Spreken we elkaar snel weer?’ vraagt Zayn stotterend.
Ik glimlach en sla mijn armen om zijn middel, hem een knuffel gevend. ‘Heel snel, Zayn. Je hebt mijn nummer.’
‘Klopt.’ Hij trekt terug en legt een hand op mijn wang. ‘We spreken elkaar snel weer dan, oke?’ Ik knik en we vervallen in stilte. Een tijdje kijken we elkaar aan en dan begint Zayn zich langzaam voorover te buigen. Zijn gezicht komt dichter bij de mijne en ik raak in paniek. Snel ruk ik me los, hem onbewust een duwtje gevend. ‘I-ik moet gaan.’ Snel draai ik me om en open de voordeur van mijn huis, waarna ik naar binnen stap en zonder om te kijken de deur sluit.

Reacties: