FanFic.nl

The Black hole.

003

'Mam, ben je nog wakker!' Roep ik bezorgd door het huis. 'Ja Jess, waar was je nou, ik was ongerust.' Roept ze terug. 'Sorry, ik kwam een oude vriendin tegen, we hebben nog even samen gekletst.' En ik trek vermoeiend mijn jas uit.'Oké meid, ga maar snel naar bed, voor je het weet moet je weer uit bed.' En ze geeft me een kus op mijn voorhoofd.'Tot morgen, mam' roep ik terwijl ik de trap op loop naar mijn kamer. Met een zucht, plof ik op bed neer, in mijn gedachtes zie ik alleen maar die twee mannen. Wat wilden ze van me, waarom zaten ze aan me?.. Allemaal vragen, waar ik geen antwoord op kon bedenken, maar goed dat ik mijn moeder niks heb verteld, anders zou ik nooit meer normaal buiten kunnen. Maar na wat onrustig na te hebben gedacht, viel ik eindelijk in diepe slaap.
Ik werd wakker met enorme hoofdpijn, ik kijk om me heen en neem een slokje water dat naast me op het kastje, in een glas staat. Moeizaam pak ik mijn telefoon er bij, half 7, over een uur moet ik naar werk. Met een zucht ga ik rechtop zitten, om me aan te kleden. Als ik aangekleed beneden kom, zit mijn moeder al aan het ontbijt,'goedemorgen Jess, lekker geslapen?' vraagt ze met een grote glimlach op haar gezicht. 'Redelijk, heb alleen enorme hoofdpijn,' en ik pak een plak brood uit de broodkist, 'oh, wil je een pijnstiller? Ik heb net nieuwe gehaald.' Vraagt ze hulpzaam, en geeft me een doosje pijnstillers.'Dankje, misschien helpt dit.' Ik zet een van mijn glimlachen op, en smeer boter en jam op de boterham, en eet het op. 'Ik moet nu echt gaan mam, anders kom ik te laat.' En ik geef haar een kus, op haar wang. 'Doe voorzichtig! En heel veel plezier,'hoor ik mijn moeder nog roepen, terwijl ik de buitendeur uit ga, en op de fiets stap.
'Goedemorgen Jessica!' roept mr. Stekelman opgewekt,'goedemorgen meneer,' roep ik terug, en loop veder naar mijn werkplek. Ik open mijn document over de vijf vermiste kinderen, en ga op internet opzoek naar meer informatie. Als ik alle vermissingen nog een keer over lees, valt het me op dat elk kind vermist is geraakt in ongeveer dezelfde buurt. Ik sta op, en loop naar mijn baas.'Kan ik ook wat vragen gaan stellen aan inwoners is Brabant?' En ik zette mijn aller liefste smeekgezicht op,'dat licht eraan, waarom wil je dat?' vraagt mr..Stekelman verbaast,' ik ben bezig met een krantenbericht, ik heb het idee dat er nog dingen missen, alleen ik weet niet wat, ik zou graag om wat informatie aan de inwoners willen vragen.' vertelde ik hem 'oké goed dan, maar denk er aan deze keer wel op tijd terug zijn.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.