FanFic.nl

Vuur

Vakantie

'Maaaaaaaaaam! Mam, mam, mam, wanneer gaan we nou?' Boaz werd met de minuut ongeduldiger. Nog even en dan zouden ze twee weken op vakantie gaan naar Engeland. Hij kon niet wachten; Londen, Zweinsveld, alle plaatsen waar zijn vader hem al zo vaak over verteld had. De vader van Boaz, Dennis Krauwel, had daar op school gezeten en zat vol met verhalen. Hij kon urenlang vertellen over alles wat hij op Zweinstein had meegemaakt, hoe Harry Potter daar Voldemort had verslagen en hoe de oorlog tot zijn eind was gekomen. Boaz wist dat zijn oom Kasper toen was vermoord, maar daar sprak zijn vader niet vaak over.
Boaz rende nog even naar zijn kamer om te kijken of hij alles had ingepakt. Camera? Check. Kleding? Check. Fluimstenen, schaakspel, zakgeld? Dubbel check. Een snelle blik in de spiegel, die riep 'je hebt je tanden nog niet gepoetst' en hij besloot om zijn lange blonde haren nog maar eens te borstelen. Zijn roodbruine ogen bleven even stil staan toen hij zag dat zijn vader achter hem stond. 'Gaan we?', vroeg hij direct en zijn vader knikte en leidde hem naar de haard. Ze zouden met brandstof reizen, iets waar Boaz nooit echt fan van was geweest, maar nu ze eindelijk naar Engeland gingen, zou het het zeker waard zijn.
Hij pakte een beetje brandstof, gooide het in het vuur en riep 'wegisweg' en voor hij het wist stond hij in Londen. Niet veel later kwamen ook zijn ouders het vuur uit. 'Kom Boaz, we gaan eerst naar de Lekke Ketel, waar we de komende week blijven' zei zijn moeder met een glimlach en ze gingen op weg.
Na hun spullen op hun kamers gezet te hebben, gingen ze weer naar de Wegisweg. Terwijl zijn ouders naar Klieder en Vlek gingen, waar een of andere heks een signeersessie hield, slenterde Boaz door de straat en kwam uit bij de Betoverende Beestenbazaar, waar hij naar binnen ging. Het duurde even voor hij gewend was aan de geur en vooral het geluid, maar toen genoot hij van alle dieren in de winkel. In de hoek zag hij een kleine vogel in een kooitje. Vol belangstelling liep hij er naar toe. De blauwe stippen op de vogel leiden hem af van het feit dat de vogel geen geluid maakte. Vragend bleef hij er naar kijken, tot er een vrouw naast hem kwam staan. 'Dit is een juttemus, mooi is hij he? De juttemus maakt zijn hele leven geen geluid, tot hij sterft. Dan slaakt hij een gil en laat hij alle geluiden die hij in zijn leven gehoord heeft in omgekeerde volgorde horen' Boaz fluisterde 'wauw' en de vrouw liet hem weer alleen. Dat moest hij zijn ouders vertellen, misschien konden ze dat als kado geven als hij binnenkort twaalf werd!
In zijn haast om de winkel uit te rennen, zag hij niet dat er een jongen op zijn pad liep en hij knalde in volle vaart tegen hem op. Er klonk een schreeuw en ze vielen beiden op de grond. 'Kijk waar je loopt!' siste de jongen en Boaz begon uitgebreid zijn verontschuldigingen aan te bieden. 'Al goed, al goed', mompelde de andere jongen en hij voegde er aan toe; 'je had zeker wel haast he?' Boaz begon uitgebreid te vertellen over de vogel en dat hij van plan was geweest zijn ouders te vragen of hij die hebben mocht. 'Oh, ik ben trouwens Boaz, en jij?' besloot hij. Zijn mond viel open toen de jongen vertelde dat zijn naam Albus Potter was. 'Potter? Familie van dé Potter?' vroeg hij en de jongen glimlachte treurig en knikte. 'Ja, Harry Potter is mijn vader', zei Albus.
De jongens liepen samen richting Klieder en Vlek en praatten nog druk met elkaar. 'Ik ben nu bijna twaalf, dat betekent dat ik deze zomer de uitnodiging verwacht van VUUR, de toverschool van Nederland en België. Daar kom ik ook vandaan, weet je, mijn moeder komt uit België en zij ging naar Beauxbatons. Mijn vader ging naar Zweinstein, maar verhuisde naar Nederland vlak nadat hij afstudeerde. Hij ontmoette mijn moeder bij een zwerkbalwedstrijd en ze trouwden en kregen mij. Dat was natuurlijk voordat VUUR bestond', besloot hij. Zijn toehoorder had geconcentreerd naar hem geluisterd, maar was nu afgeleid. 'Kom, ik stel je voor', zei Albus en hij sleepte Boaz achter zich aan.
'Mam, pap, dit is Boaz. Boaz hoopt naar VUUR te gaan. Hij en zijn ouders zijn hier op vakantie. Mag ik met hem de rest van mijn spullen voor het tweede jaar gaan halen?' De ouders van Albus knikten naar Boaz, maar die kon geen woord meer uitbrengen. Hij kon niet geloven dat hij nu tegenover de beroemde Harry Potter stond. Harry moest gemerkt hebben dat Boaz zich niet helemaal op zijn gemak voelde, want hij glimlachte en zei; 'een toekomstige VUUR-leerling he? Ja, ik weet nog wel dat die school zo'n tien jaar geleden opende. De tante van Albus, Hermelien, heeft nog geholpen de school op te richten. Waar staat VUUR ook al weer voor? Vaardigheid uitbreiden en..?' 'En uitzonderlijkheid realiseren', maakte Boaz het snel af, blij dat hij iets uit kon brengen. 'Ik wou dat ik naar Zweinstein kon, daar mag je al heen als je elf bent, maar voor VUUR moet je twaalf zijn.. Op Zweinstein zijn er maar vier afdelingen he? Op VUUR zijn er zeven, omdat dat het sterkste magische getal is' Zijn moeder had hem dit al zo vaak verteld, dat hij het kon dromen. 'Daar zijn de afdelingen natuurlijk vernoemd naar bekende tovenaars en heksen.. Ik hoop in Kruml of Potter te komen' en hij begon te blozen. Harry keek hem aan en grijnsde; 'Dat zou leuk zijn. Kruml is natuurlijk de afdeling waar je het meeste de kans krijgt om je sportieve vaardigheden te ontwikkelen en Potter de afdeling voor..' 'Voor duel', zei Albus snel, opgewonden omdat hij dit wist. Harry en Boaz knikten. 'Maar mag het nou?', vroeg Albus, 'mogen we samen?'
Op dat moment kwamen de ouders van Boaz aanlopen. Het gezicht van Harry stond even verbaasd en begon toen te lachen. 'Uiteraard, ik had kunnen weten dat er een Krauwel voor me stond!' en terwijl Dennis, Harry en Ginny begonnen bij te kletsen, zagen Boaz en Albus de kans om er snel van door te gaan.
Samen slenterden ze de hele middag rond op de wegisweg, tot het echt tijd werd om op zoek te gaan naar hun ouders. Harry, Ginny, Dennis en Amite, de moeder van Boaz, waren nog steeds samen toen Albus en Boaz zich bij hen aansloten in de Lekke Ketel. 'Waar waren jullie nou?, vroeg Ginny een beetje streng, maar Harry en Dennis begonnen te lachen. 'Zo zijn jongens nou eenmaal', stelde Dennis haar gerust.
'Hoe lang blijven jullie eigenlijk in Engeland?' vroeg Albus opeens en Amite antwoordde; 'twee weken'. Opeens ging het weer over de plannen die ze hadden voor deze vakantie, de beroemde plaatsen die ze zouden bezoeken. 'Mam, kunnen we voor we terug naar Nederland moeten, nog een keer afspreken met de Potters?' Amite bleef even stil en toen zei Harry; 'als jullie tijd hebben, zijn jullie welkom om langs te komen als jullie in Goderics Eind zijn.' De twee jongens begonnen te juichen, blij dat ze elkaar nog eens zouden zien en toen was het tijd om afscheid te nemen.

De week daarna ging veel te snel voorbij. De Krauwels bezochten in de tussentijd Zweinsveld, Klein Zanikem en de dreuzel kant van Londen. Op de eerste ochtend van de tweede week, kreeg Boaz dan eindelijk de lang verwachte brief. Hij was nog maar net wakker toen er een uil door zijn open raam vloog en hem de brief van zijn poot liet halen. Enthousiast rende Boaz direct naar zijn ouders en samen lazen ze de brief.

"Beste meneer Boaz Krauwel,

tot ons genoegen mogen we u uitnodigen u aan te melden aan de VUUR. Vult u direct de meegestuurde vragenlijsten in, zodat wij u kunnen indelen bij de gepaste afdeling. Zodra u dit gedaan heeft, bent u definitief aangemeld en sturen wij u de informatie die u verder nodig heeft.

Gegroet,

Jimmy de Jeugd."

'Nou Boaz, ik zal die vragenlijsten maar gaan invullen als ik jou was', zei Amite en Boaz rende naar zijn kamer waar hij druk bezig ging. De vragenlijst bestond uit precies 77 vragen die allemaal bedoeld leken om een zo goed mogelijk beeld te geven van de tovenaar of heks die hem in moest vullen, maar zodra Boaz een vraag invulde, was er wel een kans dat er een andere vraag op dezelfde plek kwam te staan die verder op het onderwerp in ging. Zo zette hij een kruisje bij 'ja' onder de vraag of hij zwerkbal speelde en vroeg het papier hem toen welke positie hij het liefst speelde. Het leek uren te duren voor hij eindelijk bij de laatste vraag aankwam: "heeft u verder nog bijzondere eigenschappen die nog niet genoemd zijn?" Boaz dacht na. Zijn moeder had gezegd dat het heel bijzonder was dat hij Vurig was. Hij kon vuur sturen zonder toverstok, hij kon het maken en blussen door alleen maar met zijn ogen te knipperen. Hij beantwoordde de vraag met 'ja' en schreef op dat hij Vurig was. Zodra hij dit gedaan had, werd de pagina helemaal leeg. Boaz schudde even verbaasd zijn hoofd en toen zag hij dat het papier weer gevuld werd met tekst.

"Beste meneer Boaz Krauwel" stond er.

"dank u voor de spoedige reactie. Wij kunnen u meedelen dat uw aanmelding definitief is en u bent ingedeeld in Leeflang." (Boaz keek even walgend maar las toen verder)
"Zoals u waarschijnlijk weet is dit de afdeling voor hen met speciale krachten en hen die in meerdere afdelingen hun plek kunnen vinden.

U wordt 15 augustus om 12.00 uur verwacht bij de molen het dichtste bij uw huis. Hieronder treft u uw boekenlijst. Let u er op dat u verplichte vakken en keuzevakken heeft. Koop slechts de boeken voor de vakken die u gaat volgen. Wij verwachten dat uw pakket uit veertien vakken bestaat: zeven verplichte en zeven keuzevakken.

Tot augustus,

Jimmy de Jeugd"

Boaz keek lichtelijk verward naar de brief. Een Leeflang, dat had hij niet verwacht. Het was natuurlijk beter dan Sneep of Voldemort, maar toch... Hij liep naar zijn ouders en liet hen de brief lezen. 'Leeflang jongen? Nou ok, dan is dat zo', zei Amite, die haar teleurstelling niet kon verbergen. Iedereen wist dat ze altijd had gewild dat haar zoon op Perkamentus zou komen. Dennis gaf Boaz echter een klapje op zijn schouders en zei; 'lijkt me een prima afdeling voor je jongen. En laat me nu die boekenlijst maar eens zien, misschien kunnen we de boeken aanschaffen op de Wegisweg'. Boaz besefte nu pas dat hij nog niet eens naar zijn boekenlijst gekeken had.

"Verplichte boeken:
Bezweringen;
- Het Standaard Spreukenboek niveau 1
- Het Standaard Spreukenboek niveau 2
Geschiedenis;
- De Geschiedenis Van De Toverkunst
Transfiguratie;
- Transfiguratie Voor Beginners
Toverdranken;
- Magische Brouwsels en Drankjes

Verplichte boeken voor leerlingen van Leeflang:
Verzorging van Fabeldieren;
- Fabeldieren en Waar Ze Te Vinden
Dreuzelkunde;
- De Filosofie van het Alledaagse: Waarom Dreuzels Liever Onwetend Zijn
Waarzeggerij;
- Het Droomorakel

Keuzevakken:
Kruidenkunde;
- Het Grote Vleesetende Bomenboek
Runen;
- Magische Hiërogliefen en Logogrammen
Toverdranken Extra;
- Duizend Magische Kruiden en Paddenstoelen
Geschiedenis Extra;
- De Strijders van Perkamentus en de Ondergang van Voldemort
Transfiguratie Extra;
- Hedendaagse Gedaanteverwisselingen
- Faunaat Fanaat
Zwarte Kunsten;
- Geheimen van de Zwarte Kunsten
Verweer tegen de Zwarte Kunsten;
- De Zwarte Kunsten te Slim af
- Helen Doe je Zo
Voorspellend Rekenen;
- Numerologie en Grammatica
Magische Wezens;
- Mannen die te Veel van Draken Houden
- Duistere Dieren uit de Diepzee
Huishoudkunde;
- Gladianus Smalharts Grote Ongediertegids
- Betoverende Baksels
Sport;
- Zwerkbal voor Beginners
- Zwerkbal door de Eeuwen Heen
- Schaakmat
Buitenlandse Magie;
- Magische Scholen Kort Beschreven
- Cultuurflits
Duelleren;
- De Stok als Zwaard
Krachten en Gaven;
- Ontwikkeling

Verder heeft de student nodig:
- Een Ketel
- Een Stok
- Gewaden
- Een Bezem

En mag hij in het bezit zijn van een huisdier"

'Nou Boaz, dat is een flinke lijst, heb je al je vakken gekozen? Het lijkt me slim als je daar mee begint.' Boaz knikte en las de lijst nog een paar keer door. Hij was niet heel blij met de verplichte vakken, maar het was zeker een opluchting dat hij ook nog zelf vakken kon kiezen. Het duurde even tot hij zijn uiteindelijke lijst af had. Sommige vakken spraken vanzelf. Sport, Krachten en Gaven en Buitenlandse Magie waren al snel gekozen en omdat hij niet kon kiezen tussen Zwarte Kunsten en het verweer daartegen, koos hij ze allebei. Dat betekende dat hij nog twee vakken moest kiezen, maar hij had geen idee welke. Uiteindelijk koos hij voor Magische Wezens en voor Transfiguratie Extra. Hij zuchtte opgelucht toen hij klaar was zijn pakket samen te stellen en ging met zijn ouders de Wegisweg op om zijn spullen aan te schaffen.
Er ging weer een halve week voorbij en het werd tijd om naar hun laatste locatie te gaan; Goderics Eind. Dennis had al met Harry afgesproken dat ze daar zouden verblijven, dus toen ze per haardvuur aankwamen, stond de familie Potter al op hen te wachten. Albus sleepte Boaz direct mee naar zijn slaapkamer, waar hij trots al zijn spullen liet zien. Toen ze weer naar beneden gingen, vingen ze een stuk van het gesprek van hun ouders op en bleven ze stil staan.
'Zwarte Kunsten Dennis, dat is geen vak!' hoorden ze Amite snikken.
'Het is toch zeker zijn keuze', antwoordde Dennis, 'vertel het haar Harry, vertel dat Boaz best zijn eigen keuzes kan maken!'
'Dennis, je weet van mijn verleden met de zwarte kunsten, ik kan dit moeilijk aanraden of goedpraten. Natuurlijk moet hij zelf kiezen, maar er zijn toch grenzen'
'Grenzen? Wat kan het nou voor kwaad, die jongen zal toch zeker geen duistere tovenaar worden!'
'Geen kwaad!' riep Ginny, 'kan geen kwaad zegt hij dan! Dennis, je weet toch hoe het was. Je weet hoe veel mensen er zijn omgekomen. Moet ik je herinneren aan Fred? Aan Tops, Perkamentus, Sneep, Lupos. Moet ik je herinneren aan Kasper?!'
Dennis bleef stil. Boaz merkte dat Albus ook zijn adem inhield en hem aankeek. 'Zwarte kunsten?', fluisterde hij geluidloos en Boaz zag een blik in zijn ogen die hij niet kende. Het leek wel op walging, een onuitgesproken beschuldiging.
'Goed!' riep Dennis uit, 'als onze jongen zo slecht is, dan gaan we wel. Bedankt voor jullie gastvrijheid'
'Nee, blijf', Ginny weer. 'We zouden het fijn vinden als jullie blijven. Wees maar niet bang Amite, Boaz lijkt me een goede jongen, hij heeft vast om de juiste redenen voor dit vak gekozen'
Op dat moment ging er een flits door de kamer. Boaz had zijn gevoel niet langer kunnen onderdrukken, met een flits van koud vuur als gevolg. Hij kon er niks aan doen, opeens hadden hun ouders in de gaten dat ze er waren, dat ze geluisterd hadden. Amite snikte nog een laatste keer en Boaz keek naar Harry, bang dat hij dezelfde blik als Albus in zijn ogen zou hebben. Wat hij zag vond hij alleen nog vervelender; hij had niet geweten dat iemand zo zorgelijk kon kijken.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.