FanFic.nl

Adopted By Hazza (Finished)

~Hoofdstuk 03~

Ruth Louise Jolina Cox Pov

Met een trillerig zuchtje word ik weer rustig en kijk naar papa.
‘Het spijt me papa.’ Zeg ik zacht.
‘Het is niet erg, Ruth. Er is toch niks gebeurd?’ papa klinkt een beetje verbaasd.
‘Jawel… Ik heb tegen Zayn geschreeuwd..’ Ik wend mijn blik af naar de auto die er staat.
‘We weten waarom je dat deed, en hij is heus niet boos op je. Maak je maar geen zorgen.’ Papa geeft me nog een knuffel. Hij begint zachtjes een liedje te zingen. Het klinkt best wel mooi, ook al versta ik er eigenlijk helemaal niks van. We houden elkaar stevig vast en papa wiegt me heen en weer.
‘Kom, dan kun je je gaan aankleden.’ Papa staat op. Ik doe hetzelfde en willen verder lopen maar ik pak zijn hand.
‘Papa… Mag ik op je rug?’ Vraag ik en kijk hem lief aan. Papa grinnikt.
‘Natuurlijk baby!’ Papa hurkt neer waarna ik op zijn rug klim. Hij komt omhoog en loopt naar de deur.
‘Wil jij de deur voor me openen?’ Vraagt hij en bukt zich een beetje zodat ik bij de deur kan die ik open. Vervolgens huppelt hij zingend de garage uit en een vreugde kreet verlaat mijn mond waarna ik begin te lachen.
‘Wij gaan ons even omkleden.’ Deelt papa mee aan de anderen en loopt vervolgens door naar boven. We lopen naar mijn badkamer en hij zet me neer op de rand van het bad.
‘Als jij even gaat douchen, leg ik je kleren klaar op je bed en ga ik me ook douchen. Als je klaar bent kom je maar naar mijn kamer, oké?’ Ik knik.
‘Maar, wat is je kamer dan?’ Vraag ik verlegen.
‘De laatste deur.’ Antwoordt papa dan.
‘Zal ik je nog even helpen met de douche?’ Vraagt hij dan. Ik knik weer en hij legt uit hoe de douche werkt. Daarna loopt hij weg. Langzaam kleed ik me uit en stap onder de iets te warme douche. Ik knijp mijn ogen samen als het water in mijn sneden begin te prikken. Een trillerig zuchtje verlaat mijn mond en besluit dan om mezelf dan maar te wassen. Als ik na een kwartiertje klaar ben zet ik de douche uit en stap uit de cabine. Ik pak een handdoek die ik om me heen sla. Ik luister naar de geluiden die ik om me heen hoor door mijn ogen te sluiten. Onder hoor ik gelach van de andere jongens. Ik voel de bibberspikkels op mijn huid groeien. Lachen ze me uit? Hebben ze het gezelliger zonder me? Ik hoor de douche van papa op de grond kletsen en hem een liedje zingen. Ik glimlach. Het klinkt zo mooi. Ik glimlach en open mijn ogen weer. Ik begin me af te drogen waarna ik naar mijn slaapkamer loop om me aan te kleden. Ik bekijk het vrolijke setje kleren. Ik doe de kleren aan en loop terug om mijn tandjes te poetsen. Onder het tanden poetsen valt mijn blik op het doosje. Het doosje van mijn mama. Waar mijn mes in zit. Ik maak mijn tandenborstel schoon en spoel mijn mond. Vervolgens loop ik naar de slaapkamer van papa waar ik op het bureaustoeltje ga zitten en wacht. Even later wordt de deur de geopend en komt papa weer fris en fruitig naar me toe gelopen.
‘Vind je de kleren leuk?’ Vraagt hij nieuwsgierig waarna ik knik.
‘Zal ik even een borstel pakken, dan doe ik je haren.’ Papa loopt de deur uit om een borstel te halen. Nog voor ik pannenkoeken kan zeggen is hij alweer terug. Hij gaat op bed zitten trekt me voorzichtig op zijn schoot.
‘Als het pijn doet moet je het zeggen, oké?’ Ik knik en voel hoe papa voorzichtig mijn haren gaat borstelen. Als hij klaar is geeft hij me een kusje op mijn wang.
‘Kom je mee? Dan gaan we naar onder.’
‘Ik moet nog even iets doen op mijn eigen kamer. Ga maar alvast, ik kom zelf wel.’ Zeg ik en sta snel op.
‘Is goed.’ Ik loop terug naar mijn eigen badkamer waar ik het doosje pak en het open. Maar hoe komt die hier? Heeft papa erin gekeken? Heeft hij mijn mes gezien?! Gaat hij nu op mijn armen letten?! Ik moet wat anders verzinnen! Ach, wat kan mij het schelen? Wat wilt papa eraan doen? Me tegen houden? Lijkt me logisch, maar hoe…? Ik klem mijn vingers rond het mes en zet het op mijn pols. Ik zak op mijn knieën zodra het bloed langs mijn pols begint te rollen en op de grond valt gemengd met tranen.
‘Ruth? Gaat alles goed?’ De deur zwaait open en papa komt naar binnen.
‘WAT BEN JIJ AAN HET DOEN?’ Roept hij boos. Nee! Ik laat mijn mes vallen en sta op.
‘Nee! Blijf hier! Ik wil met je praten!’ Papa pakt mijn pols vast en knijpt erin.
‘Nee! Laat me los! Ik wil niet praten! Ik moest het doen! Laat me met rust!’ Ik heb geen idee hoe, maar het lukt me om papa’s greep te komen en weg te rennen, naar buiten. Geen slim plan, maar waar moet ik anders naartoe? Een dik pak sneeuw bedekt de straat. De tranen rollen over mijn wangen die voor mijn gevoel gelijk bevriezen. Het is zo koud zonder jas, maar misschien als ik een tijdje ren voel ik me warmer. Ik weet niet waar ik naartoe ren, maar het maakt me ook niet uit. Als papa me maar niet vind. Want dan zou ik zo’n grote problemen hebben! Na ik weet niet hoelang rennen zie ik een steegje waar ik afsla. Ik voel de tranen nog steeds stromen en ik tril van angst en kou door elkaar. Maar dan glij ik uit en val met een klap op de grond, net als vanmorgen maar dan zie ik meteen zwarte vlekken voor mijn ogen en wordt ik weer in een zwart gat gezogen.

Harry Edward Milward Styles Pov.

Nee! Dit kan niet waar zijn! Ik struikel naar onder de woonkamer binnen waar mijn schoenen liggen.
‘Wat is er?’ De jongens kijken me verbaasd aan.
‘Hebben jullie nu serieus niks gemerkt?! Geen deur gehoord? Zijn jullie zulke dove kippen? RUTH IS WEG! KIJK NAAR HOE HET BUITEN ERUIT ZIET! ZE HEEFT ALLEEN EEN DUN TRUITJE AAN!’ Roep ik woedend.
‘JE HEBT WAT?!’ Liam springt op.
‘NEE! IK GING KIJKEN OF ALLES OKE WAS, TOEN ZAG IK HAAR MET EEN MES! EEN MES! ZE SNIJDT ZICHZELF OKE! ZE IS WEG! IK GA DR ZOEKEN’ Roep ik en ren naar buiten. Gelukkig ligt er sneeuw zodat ik haar voetstappen kan volgen. Gelukkig heb ik wel mijn jas aangetrokken. De tranen rollen over mijn wangen. Ik had nooit zo boos moeten reageren! Ik had haar gerust moeten stellen en zeggen dat ik het mes veilig opberg! Maar nee! Deze fucking idiot moest zo erg schrikken en boos worden zodat ze weg rende! Het allemaal mijn eigen verdomde schuld! Ik vergeef het mezelf nooit als haar iets ernstigs overkomt! Na 10 minuten lopen kom ik bij een steegje aan waar de voetstappen van Ruth in gaan. Ik ren erin en zie haar op de grond liggen.
‘NEE!’ Roep ik en kniel bij haar neer. Ze voelt zo ongelooflijk koud. Shit! KUT! KLOTE! I’M A DICK! FUCK MY LIFE! WAT HEB IK GEDAAN? Ik trek mijn jas uit en leg het om Ruth heen waarna ik haar optil en weer naar huis loop. Even later komt ze voorzichtig in beweging. Ze opent haar ogen en trilt.
‘Ik heb het zo koud, papa..’ Dan sluit ze haar ogen weer.
‘Shh, het komt wel weer goed. Ik ben er nu.’ Fluister ik dicht bij haar hoofd. Ik begin sneller te lopen en zodra we thuis komen ren ik naar boven. In mijn kamer leg ik Ruth onder de 2 dubbele dekens zodat ze hopelijk warm wordt. Ik hoor voetstappen dichterbij komen en als ik geklop op de deur hoor kijk ik op. Louis staat met een bezorgd gezicht naar ons te kijken.
‘is alles oké?’ Vraagt hij en komt langzaam dichterbij.
‘Ik heb geen idee. Toen ik haar vond lag ze in een steegje bewusteloos op de grond.’
‘Owh.’ We zuchten.
‘Maar toen ik halverwege terug naar huis was zei ze dat echt het ongelooflijk koud had….. Dit vergeef ik mezelf echt nooit… Dit is allemaal mijn domme schuld Lou! Ik werd boos op haar.!’
‘Boos?’
‘Nou, niet echt boos, ik schrok eerder.’
‘Waarvan?’ Ik zucht even en denk na hoe ik het op een rustige manier kan uitleggen.
‘Ik had met haar afgesproken dat als ze klaar was, dat ze naar mijn kamer zou komen. Dat had ze ook gedaan en toen ik ook klaar was wilde ze dat ik haar haren zou borstelen wat ik deed. Daarna vroeg ik of ze mee ging naar onder maar ze moest nog iets doen in haar eigen kamer, ze zou wel alleen komen, maar ik kon het niet laten om even later te gaan kijken. Toen ik in de badkamer was zag ik het meteen. Ze zat op haar knieën met een mes in haar handen. Het bloed stroomde over haar pols en ik wist meteen waar ze mee bezig was. Ik schrok zo erg dat ik nogal boos reageerde zonder dat ik het wilde. Toen ze weg wilde rennen probeerde ik haar tegen te houden maar wist uit mijn grip te komen en ging weg….’ Louis luistert aandachtig naar mijn verhaal en weet even niks te zeggen. Het enige wat we nu kunnen doen is elkaar een knuffel geven en wachten.
‘Het komt wel goed Hazz. Ze vergeeft het je heus wel. Als je haar uitlegt waarom je zo reageerde zal ze het wel snappen.’ Ik knik.
‘Kom je mee naar onder?’ Vraagt hij als hij me los heeft gelaten. Ik kijk naar Ruth.
‘We horen wel als ze wakker wordt. Alsjeblieft. Kom mee.’ Smeekt Louis.
‘Oké dan.’ Ik geef Ruth nog een kus op haar voorhoofd en loop dan achter Louis aan naar onder.
‘Gaat alles oké?’ Gelijk word ik overdondert door vragen. Ik haal mijn schouders op.
‘Ik hoop het.’ Mompel ik en plof neer in de stoel die gelijk begint te schommelen waardoor ik er weer bijna uitval. Niall schiet kort in de lach maar weet zich al snel weer te herstellen als Louis voorstelt het verhaal te vertellen. Ik zucht.
‘Oké dan.’ Mompel ik en vertel het verhaal opnieuw.
‘Wow.. Dat is best..’ ‘Creepy.’ Niall vult Liam aan. Zayn knikt als bevestiging.
‘Ik wauw dat ik wist hoe ik haar kon stoppen. Haar alles afpakken helpt ook niet, ze zoekt vast en zeker wat anders.’ Zeg ik dan.
‘Ja maar haar de hele dag alleen maar in de gaten houden is ook niet fijn voor haar.’ Zegt Louis waarna ik knik.
‘Misschien moeten we gewoon een keer met haar praten en duidelijk maken dat ze dat niet meer moet doen.’ Zegt Zayn. Dan hoor ik een bonk van boven en gegil.
‘Shit!’ Ik vlieg uit de stoel en struikel naar boven. Bij mijn kamer aangekomen staat mijn raam open en waaien de kapotte gordijnen in het rond. Kapotte gordijnen?!

Reacties: