FanFic.nl

Rebella Potter

Hoofdstuk 13: On the run for Mess.

De visite was gearriveerd.
De bomen waren, overdadig, versiert.
De hapjes en de drankjes stonden klaar en ik leunde vermoeid tegen de rand van het bad waar ik nu in zat.
Een luide klop op de deur deed me opschrikken uit mijn dromerige mijmeringen.
"Wat is er?" Riep ik door de deur heen.
"We hebben je hulp nodig." De stem van Sirius klonk paniekerig en opgejaagd.
"Wat is er aan de hand?" Vroeg ik terwijl ik overeind ging zitten en me uit het bad sleepte.
"Eh...moeilijk te beschrijven..." Sirius zijn stem verdwijderde zich een beetje en riep iets naar beneden. Hij kwam weer dichterbij.
"Eh Reb?"
"Ja?" Ik was droog en wikkelde mijn warrige haar in een handdoek.
"Er is een béétje erg veel chaos beneden."
"Ik ben onderweg, nog even aankleden."
"Oké, dankje!"
"Tot zo," riep ik terug en sjorde een t-shirt over mijn nog wat klamme lijf.
Ik trok een simpele spijkerbroek aan en een leuk vest. Ik bond mijn haren bijeen met een sjawl en nadat ik mijn schoenen had aan getrokken begaf ik me op het gewaarschuwde pad, een toverstok meenemend.
Ik had me op de vierde verdieping bevonden. Waar het rustig en redelijk opgeruimd was geweest.
De derde en de tweede verdieping waren beiden nog te overzien, op een flinke stapel lege dozen na, waar na de vakantie de kerstspullen weer in zouden verdwijnen.
Op de eerste verdieping kwam ik de anderen weer tegen die moedeloos op de bovenste traptrede zaten.
"Wat is die herrie beneden?" Vroeg ik toen ik ook was gaan zitten.
"De volwassenen die uit hun dak gaan." Antwoordde Rose droogjes. Haar naamgenote, onze klasgenote was een trede lager gaan zitten en keek door de spijlen heen naar de woonkamer.
"Het wordt steeds erger." Kondigde ze aan.
Een van de gasten, Hecuba Jacobs kwam neerslachtig de gang in lopen. Ze zag ons zitten.
"Niet echt een leuke kerst is het?" Mompelde ze doelend op de zooi in de aangrenzende kamer.
"Nee, niet echt nee..."
Ik stond op, stampte naar beneden.
"Wat ga je doen Reb?" Lizzie volgde me aarzelend.
"Er een grens aan stellen."
"Hoe?"
Als antwoord pakte ik de arm van een willekeurige gast beet trok hem de gang op, herkende mijn overgrootmoeder, trok haar jas aan, opende de voordeur duwde haar bijna naar buiten en sloot de deur.
Remus floot.
"Help me effe," riep Lizzie die een oom en tante tegelijk naar buiten probeerde te krijgen. James en ik schoten toe, gaven hun de jassen. Remus opende de voordeur opnieuw, we brachten ze naar buiten, gingen weer naar binnen en sloten de deur.
Sirius had inmiddels een collega van mijn ouders dezelfde behandeling laten ondergaan.
En zo, bonjourde we de ruim vijftig man aan gasten het huis uit. Soms weigerden ze hun wijn of drinkglas los te laten en lieten we hen die gewoon meenemen.
Na wat voor mijn gevoel een dagtaak was maar in feite drie uur had geduurd waren de gasten op Hecuba en mijn ouders na. James nam de laatste mee naar de vijfde verdieping, gaf ze een handdoek met de opdracht zichzelf op te frissen.
Een beetje behoedzaam liepen we de woonkamer in. Ik stapte voor mijn gevoel een vuilnisbuilt van de groencontainer op.
Hecuba jammerde zacht.
"Juist." mompelde ik grimmig. Ik griste de toverstok van mams van de tafel ging in het midden van de kamer staan.
"Sanitato!"
Stukje toast, wortels, worstjes, kaas, tomaat, kaarsvet, komkommer, vlees, brood, pannekoeken, aardappel en andere groentes verdwenen uit het tappijt, uit de plantenbakken, van de tafel, de bank, de stoelen, de vloer en plekken waarvan ik me afvroeg hoe ze daar in godsnaam terecht waren gekomen.
Het verwijderen van de etensresten had nauwelijks verschil gemaakt.
Hecuba hield me tegen toen ik de volgende spreuk wilde roepen.
"Jullie kunnen beter naar een andere plek gaan op kerst te vieren." Zei ze vriendelijk.
Mijn neefjes en nichtjes namen het haardvuur terug naar huis, inclusief alle spullen die hun ouders hadden achtergelaten.
Roos, Lizzie, Remus en ik namen plaats in de keuken voor beraadslagen hoe we hier weg zouden kunnen komen.
Sirius en James gingen kijken hoe het mijn ouders ging.
Kennelijk goed, want ze waren al snel weer terug.
"Ik denk erover terug te gaan naar school..." mompelde Roos peinzend.
Ik wou instemmend knikken maar Sirius schudde zijn hoofd.
"We kunnen proberen of we bij mijn favoriete tante, Andromeda, kunnen logeren?"
Hecuba kwam de keuken in en knikte bij Sirius woorden.
"Ik ken Andromeda Tops wel, ze is erg aardig."
Sirius viste een maar al te bekend voorwerp uit zijn zak. De Tweewegspiegel.
"Zij heeft er ook een." Legde hij uit toen James hem vragend aankeek.
"Andromeda Tops!" Sirius vestigde zijn aandacht op de spiegel.
"Sirius!" Klonk er uit de spiegel, "wat is er aan de hand?"
Hecuba keek verbrouwereerd naar de spiegel die Sirius gebruikte zoals een dreuzel een telefoon gebruikte.
"We zitten in de knoei." Antwoordde Sirius droogjes.
Blijkbaar trok zijn tante een gek gezicht want Sirius haalde verontschuldigend zijn schouders op.
"We vierden bij James en Rebella kerst. Maar...dat is nogal uit de hand gelopen. Nee, nee niks met Dooddoeners, dronken gasten, weet je wel."
Persoonlijk vond ik Sirius beschrijving van de zooi hier nogal slapjes en vaag, maar blijkbaar wist zijn tante precies wat hij bedoelde.
"Ah, pak je spullen en kom hier maar heen. Nog altijd Huize Tops."
"Oké, tot zo!" Sirius zwaaide naar de spiegel en stopte hem in zijn zak.
Ik keek hem sceptisch aan.
"Eh Sluipvoet? Weet je tante dat we met z'n zevenen komen?" Ik trok mijn rechterwenkbrauw op en hij grijnsde en schudde zijn hoofd.
"Nee, maar dat maakt niet uit, kom op we gaan onze spullen pakken."
Zo gezegd, zo gedaan.
En een klein halfuur later stonden we voor open haard.
Sirius groette Hecuba, stapte de haard in nam een handje van het brandstofpoeder.
"Huize Tops!" En verdween in de felgroene vlammen.
Ik ging als laatste.
Hecuba keek een beetje verdrietig.
"Hecuba, ga lekker naar huis. Mijn ouders ruimen dit zelf wel op. Zo hebben ze ons opgevoed. De rommel die je zelf maakt ruim je ook zelf weer op. Vandaar dat James zijn kamer een halve zwijnenstal is. Maak je er niet druk om."
Hecuba schoot ondanks alles in de lach.
"Je hebt gelijk. Alvast welterusten!"
Ik lachte en zwaaide.
"Huize Tops!"
De smerige en overhoop gehaalde woonkamer verdween en maakte plaats voor schoorstenen. Ik slooot mijn ogen tegen het as dat om me heen stoof.
Als een kurk uit een fles schoot ik een haard uit. Ik hoeste en krabbelde toen overeind. Sirius keek me loom aan vanaf de bank.
"Ah, tante Dora, hier is ze, de slome gast." Kondigde hij aan.
"Sloom?"
"Ja."
"Je bedoeld jezelf."
"Nee, jou."
"O, nou ik jou."
"Ehm, gaat het altijd zo tussen jullie?" Een mooi, nog jong uitziende vrouw met lange zwarte krullen stond naar ons te kijken alsof we aliens waren.
Lizzie giechelde.
James duwde me naar voren.
"Eh, ja, eigenlijk wel. Maar ik zal mezelf even voorstellen, ik ben Rebella."
"Aangenaam."
En aangenaam werd het.

Reacties: