FanFic.nl

The Great Plague

Hoofdstuk 3: Project Blue

Het was laat in de avond.

Tilly zat op haar kleine kamertje op de zolder. Haar dakraam stond wagenwijd open en de sterren fonkelden.
Tilly lag op haar bed onder het dakraam, kijkend naar de prachtige sterren in de donkere hemel. Zo ver weg, toch zo dichtbij... Ze hield er van om naar de sterren te kijken.
Zuchtend ging ze op haar zij liggen en sloot haar ogen. Morgen zou ze naar het huis van haar klasgenoot Fred gaan. Hij had een groot feest georganiseerd ter ere van de geslaagden. Hij had haar afgelopen middag opgebeld met het nieuws dat zover hij wist iedereen geslaagd was. Dat was natuurlijk groot nieuws, en daarom stelde hij voor een groot feest te houden in zijn huis. Tilly stemde er vrolijk mee in, waarna ze Sina belde om het haar te vertellen. Met een goed gevoel viel ze in een diepe slaap.
Buiten nieste iemand.

In een laboratorium zat een man achter verscheidene tv-monitors. Hij had een angstige blik in zijn ogen en keek naar de beelden van laboratoria 4 en 5. De man slikte en zuchtte. Snel haalde hij een blauwe pil tevoorschijn en slikte het in. Dat scheen te helpen tegen verschrikkelijke stress en angst. Toen keek hij even voor zich uit alsof hij bezig was zichzelf bij elkaar te rapen. Met trillende vingers schakelde hij over naar een andere camera.
Er lag een dokter op de grond, dood, met zijn armen gespreid als een vogelverschrikker.
Snel nam hij nog een blauwe pil en richtte zich toen op een ander scherm. Daar was een man te zien die aan een tafel zat. Hij lag stijf voorover gebogen met zijn gezicht in een kom soep.
Bij de snoepautomaat lagen een man en een vrouw, beiden gekleed in een blauwe overall.
Een eindje verderop lag een man met een witte overall.
Aan de tafels zaten negen mannen en veertien vrouwen, of anders gezegd, ze hingen ineengezakt over de tafel.
Dood.
Iedereen was dood.
En dat kwam allemaal door Project Blue, het zelfbedachte, vreselijk besmettelijke virus waar geen vaccin voor was.
Later had de man zelfmoord gepleegd, omdat hij wist dat dit virus zich zo snel zou verspreiden als vuur. Daar was geen ontkomen meer aan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.