FanFic.nl

Persoonlijke Stand Alone's

DJMalikjuh | Michael Clifford

Emily Manfield POV.

dag 1

Zenuwachtig kijk ik uit het vliegtuigraam. Ik zit naast Michael, mijn vriendje van al bijna vijf jaar. Ookal hebben we veel samen meegemaakt, ik heb nog nooit gevlogen en ik ben doodsbang. Mijn grote angst voor hoogtes helpt ook niet mee. Michael vliegt bijna elke week wel ergens heen voor shows of opnamens. Ik snap niet waarom hij er niet bang voor is, een vliegtuig kan zomaar instorten of de piloot kan in slaap vallen. Daarom verplicht ik Michael ook altijd om me te sms'en als hij uit een vliegtuig stapt. Zodat ik zeker weet dat hij veilig is.
Ik hap naar adem als het voertuig begint te rijden. "Em, rustig. Ik ben bij je. Ik heb al zo vaak gevlogen en ik leef ook nog." Hoor ik mijn vriendje in mijn oor fluisteren. Ik schud mijn hoofd en grijp naar zijn hand. Hij strijkt over mijn duim en ik wend mijn blik af van het raam. Michael glimlacht lief en drukt een vlinderzacht kusje op mijn voorhoofd.
"Oke we gaan zo de lucht in. Kijk naar mij, alleen naar mij." Ik knik braaf en knijp hard in zijn hand als ik voel dat we omhoog gaan. Ik bijt hard op mijn lip en sluit snel mijn ogen. Michael slaat zijn armen om me heen en legt mijn hoofd in zijn nekholte. Ik snuif zijn geur op en probeer me daar op te focusen.

Ik stap het vliegtuig uit en haal opgelucht adem. "We leven nog holy shit." Michael lacht hard en pakt mijn hand vast. De rest van het gedoe op het vliegveld gaat eigenlijk best snel. Onze koffers hebben we al snel te pakken en binnen een uur zitten we in de taxi die ons naar het hotel brengt.
Als we daar eenmaal zijn aangekomen bekijk ik vol ongeloof de hotelkamer. Er is een pad van rozenblaadjes en kaarsjes. Het licht is gedempt en doordat de badkamerdeur openstaat kan je zien dat het bad klaarstaat. Ik sla mijn hand voor mijn mond en kijk Michael met grote ogen aan. "Oh my god." Fluister ik. "Vind je het leuk?" "Leuk?! Dit is geweldig!" Ik bespring hem letterlijk. Ik sla mijn armen om zijn nek en mijn benen om zijn middel. Hij lacht en ik druk een kus op zijn lippen. "Ik hou van je Clifford."

dag 2

Hand in hand loop ik met Michael over de straten van Londen. We zouden naar Hypepark gaan om te picknicken en ik had er ongelofelijk veel zin in. Deze vakantie is nu al geweldig en de beste die ik ooit heb gehad. Dat komt mede door de hotelkamer en door vannacht. Even voor de perv's onder ons.
We lopen door het park en zoeken een plekje uit onder een grote boom. Ik schuif mijn zonnenbril op mijn hoofd en ga op het kleed zitten. Michael komt tegenover mij zitten en pakt de mand die hij in het midden zet. Ik zie dat zijn handen trillen waardoor ik een wenkbrauw ophaal. "Gaat alles wel goed?" "H-Huh? Oh ja hoor." "Zo ziet het er niet uit." "Het is niks." Ik besluit het zo te laten en te genieten van mijn lunch.

Lachend kijk ik toe hoe een eekhoorn in onze picknickmand kruipt. Overal lopen de beestjes hier rond en het is een geweldig gezicht. Al snel zitten er drie eekhoorns op ons kleed en zit de vierde nogsteeds in de mand. Ik kom wat overeind en til de bovenkant op. Ik doe mijn hand naar binnen en haal het bruinharige beestje eruit. Ik frons even als hij een doosje van Tiffany & Co. tussen zijn poten heeft. Ik pak het af maar dan ziet Michael het ook. "NEE!" Ik doe onschuldig mijn handen omhoog en laat het doosje vallen. "Kut eekhoorn!" Ik laat een grinnik horen en kijk geamusseert toe hoe Michael ze allemaal wegjaagt. "Ze hebben alles verpest. Dan nu maar." "Nu maar wat?" "Emily, we zijn vandaag precies vijf jaar samen en het zijn echt de vijf meest geweldige jaren van mijn leven geweest. Ik zou het echt met niemand anders willen delen en dat geld ook voor de toekomst. Ik wil mijn toekomst met jou delen. Jij bent mijn soulemate, mijn other-half. Zonder jou ben ik niks. Ik wil je laten zien hoeveel ik van je hou door onze relatie naar een volgend niveau te tillen. Emily Manfield, wil je met me trouwen?" Ik zie hoe Michael op een knie gaat zitten en het doosje openmaakt. Mijn mond hangt inmiddels open en mijn ogen zijn ontzettend waterig. "E-Em?" Verbaasd kijk ik op. Michael heeft een angstige blik op zijn gezicht. "Oh sorry! Ik moest even bezinken wat er gebeurde, oh mijn god JA!" Michael lacht en komt opgelucht overeind. Ik ga staan en laat hem de ring om mijn vinger schuiven. Ik sla mijn armen om zijn nek en mijn benen om zijn middel en druk een kus op zijn lippen terwijl ik de tranen van geluk over mijn wangen laat gaan. De mensen om ons heen die het hebben zien gebeuren klappen en joelen en ik kan niks anders dan alleen maar heel breed grijnsen. "Ik hou van je. En ik kan niet wachten op onze toekomst." Fluistert Michael.

Reacties: