FanFic.nl

Can i be saved (AF)

=Chapter I=

Maandag 16-06-'14

Lief dagboek,
Ik ben er achter gekomen dat mijn zus Nola, in New York woont. Ik heb alles meteen ingepakt en zit nu in het vliegtuig naar New York. Ik wil haar zo graag zien, ik heb haar al jaren niet gesproken of gezien alleen maar omdat mijn ECHTE moeder dat niet wilde.

Mijn adoptieouders vonden het erg dat ik naar New York ga verhuizen, omdat ze me dan moeten missen en natuurlijk ga ik hun ook missen. Ik ga in New York wonen en studeren. Mijn vorige opleiding is net afgerond, HAVO met goede cijfers. Ik heb nog geen idee wat ik wil worden, dus dat kijk ik wel in New York.

Voor de rest is mijn leven niet altijd even leuk. Zoals ik al eerder schreef is mijn vader overleden aan de gevolgen van longkanker. Van mijn ECHTE moeder mocht ik niet bij de begrafenis zijn, omdat ik geen familie zou zijn. Onzin natuurlijk! Waarschijnlijk heeft ze me niet eens bij de kinderen op het overlijdensbericht geschreven. Toch zijn er drie dingen in mijn leven waar ik echt om geef:
1. Mijn ECHTE vader, die helaas overleden is en waar ik niet op zijn begrafenis mocht komen. (24-08-2013). Hij was echt mijn grote voorbeeld, ook al heb ik hem niet lang gekend, ik heb altijd wel geweten dat Richard (mijn adoptievader) niet mijn echte vader was.
2. Familie. Ondanks dat ik geen contact meer heb met mijn moeder, mis ik haar wel. Ik heb een hele lieve adoptiemoeder, daar niet van, maar ik wil toch graag weten waarom ze mij afgestaan hebben. Aan mijn vader kan ik het niet meer vragen. Mijn zus Nola heb ik al jaren niet meer gezien en dat vind ik onwijs jammer, ik had zo graag samen met haar willen lachen en dingen doen die zussen met elkaar doen.
3. Muziek. Ik luister eigenlijk altijd wel muziek. Het verschilt per dag wat ik luister, dat hangt van mijn stemming af en hoe ik me op het moment voel. Ik vind muziek een fijne manier om mijn gevoelens te uiten.

Nou, ik ben best moe op dit moment, dus ga stoppen met schrijven. Als ik over ongeveer zes uur geland ben op het vliegveld van New York, schrijf ik weer.
Liefs, Lindy.


Ik zit aan het bed van Nola. Nog steeds in ze niet ontwaakt. Ze ligt hier al twee weken in kritieke toestand. Het is allemaal de schuld van Jake. Als hij zijn mond gehouden had en haar niet zo gekwetst had, lag ze hier nu niet door een overdosis. De tranen vallen op het bed naast de hand van Nola, die ik vast heb. Ik moest van de week naar de directeur komen omdat ik niet meer naar school ga en niet meer leer. Ik heb ook helemaal geen zin om dat te doen, Nola is nu het allerbelangrijkste! Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, ik kan Nola niet laten ontwaken, dat moet ze zelf doen. Zou ze me horen als ik nu wat tegen haar zou zeggen? Zou dat helpen? Ik heb geen flauw idee, ik wil zoveel doen.
,,Hé, Zayn.” Liam en Niall komen binnen. Ze konden het heel goed met Nola vinden en ik vind het fijn dat ze er zijn.
,,Hé.” zeg ik met een brok in mijn keel.
,,Nola ligt al lang in coma hé?” Liam legt zijn arm om mijn schouder en ik breek. De tranen gaan over mijn wangen. Ik sta op en Liam slaat zijn armen om me heen. Weer komen de tranen uit mijn ogen en vallen op het shirt van Liam.
,,Echt vreselijk dit Zayn.” Niall pakt de hand van Nola en ik kijk hem aan. ,,Nola, als je me hoort, alsjeblieft word wakker.” ik schudt mijn hoofd. Niall is lief, maar dat helpt toch niet. Alsof ze nu wakker word. Ik heb de afgelopen twee weken alleen maar tegen haar gepraat, maar het helpt toch niet. Mij geeft het wel een goed gevoel, ik hoop dat ze me hoort en dat ze Niall nu ook hoort.
,,Niall, je bedoelt het vast goed,” begin ik. ,,maar ik weet niet of het helpt.”
,,Dat weet je niet Zayn, misschien hoort ze het wel en probeert ze wakker te worden.” Liam kijkt me aan. Ik geloof er niks van, maar ik zeg het maar niet. Liam en Niall zijn zo lief voor mij en Nola, dat ik ze niet wil kwetsen. Harry heb ik ook vaak gezien en Louis ook wel, maar Harry ging steeds weg. Ik heb echt geen idee wat er met hem aan de hand is. Ik kijk nogmaals naar Nola en ga naast haar zitten. Ik pak haar hand en als ik naar haar kijk, vullen mijn ogen zich weer met tranen.
,,Jake hoeft hier niet te komen!” roep ik uit. Dat zal hij moeten begrijpen, het is tenslotte zijn schuld dat Nola hier ligt!


Sophie zit samen met mij op de bank in de woonkamer. Ik ben al twintig keer bij het ziekenhuis geweest, maar ik durf echt niet naar binnen te gaan. Het is dan wel twee weken geleden, maar ik weet wel zeker dat Zayn het me nog steeds kwalijk neemt en waarom zou hij dat niet doen? Het is toch ook mijn schuld?
,,Denk je aan Nola?” Sophie kijkt me aan.
,,Ja, ik ben al twintig keer bij het ziekenhuis geweest.”
,,Ben je bij Nola geweest?”
,,Nee, ik durf niet naar binnen. Zayn zal wel bij haar zitten.”
,,Dat denk ik wel.”
,,Daarom. Hij verwijt het me en ik mezelf ook. Het is mijn schuld dat Nola daar ligt.”
,,Ik ga niet zeggen dat het dom was dat je dat allemaal tegen Nola zei, dat weet je al. Wel ga ik zeggen dat het twee weken geleden is en dat jullie het bij moeten leggen. Nola word niet eerder wakker als haar beste vriend en haar vriendje ruzie hebben.” Sophie heeft wel een punt. Word Nola hier beter op?
,,Ja, je hebt gelijk. Maar Zayn is koppig.”
,,Net zo koppig als Nola?” ik moet lachen. Ja, dat is hij. Nola is uber koppig, maar Zayn kan er ook wat van. Het is inderdaad al twee weken geleden dat Zayn en ik Nola op de brancard zagen liggen bij de discotheek, maar het zit nog vers in mijn geheugen. Nola zag er vreselijk uit en het zag er ook uit alsof ze al dood was. Heel wit was haar gezicht en bijna geen polsslag. Ik schudt even met mijn hoofd om de beelden weg te halen die ik zie.
,,Ja, net zo koppig.” zeg ik lachend.
,,Hé, wat is er eigenlijk tussen jou en Rachel? Volgens mij heb je haar al een tijdje niet gezien.”
,,Nee, dat klopt. Ze gaat naar Australië.”
,,Australië?! Wat moet ze daar nou weer?”
,,Nadenken over ons.”
,,Moet dat in Australië?”
,,Blijkbaar wel.”
,,Heeft ze het uitgemaakt?”
,,Nee, dat nog niet. Ik ben bang dat ze dat wel gaat doen.”
,,Ik zeg niks.”
,,Weet jij meer?”
,,Ik zeg niks en trouwens jij moet nu met Nola bezig zijn en niet met Rachel.”
,,Dat is niet zo makkelijk. Ik hou van Rachel, maar zij niet van mij. Ik ga proberen om alleen met Nola bezig te zijn.” Ik meen het echt. Ik moet het met Zayn bijleggen en niet meer aan Rachel denken. Onze relatie is toch al over, ook al is het nog niet officieel. Nola is nu het allerbelangrijkste!

Reacties: