FanFic.nl

De 100ste Hungergames

Hoofdstuk 7

Ik sta langzaam op. Ik wrijf in mijn ogen, het was eigenlijk helemaal niet zo slim om te gaan slapen. Ik ben nu erg duf en niet scherp. Blijkbaar heeft Selena het ook gezien, want ze loopt naar de koelkast en pakt er twee bekers ijskoffie met cola uit. Het ultieme drankje om wakker te worden. We hebben het iedere ochtend gedronken bij het ontbijt, om goed alert te zijn bij de training. Ik begin te grinniken en pak hem dankbaar aan. ‘Kom, Ewan en Selena staan op ons te wachten bij de lift.’ ‘Oké, laten we dan maar gaan. We willen natuurlijk niet dat ze boos op ons worden.’ De glimlach op mijn gezicht wordt breder en Selena begint ook stralender te lachen. Samen lopen we door het appartement. ‘En...’ ,ik kijk Selena vragend aan, ‘Weet je al wat je gaat laten zien bij de training?’ Haar glimlach verdwijnt abrupt. Ik zie in haar ogen dat ze met hetzelfde probleem kampt als ik. Ik sla troostend mijn arm over haar schouder. ‘Maak je geen zorgen, meid. Ik weet het ook nog niet. We komen er wel uit. Je moet sowieso iets met watersturing doen.’ ‘Oké, ik denk dat je wel gelijk hebt.’ Ik hoor dat ze nog wel een beetje aarzelt, maar ze ziet er al een stuk blijer uit dan daarnet. Ik denk dat het ook wel een beetje door de koffie komt, maar het gaat er om dat ze zich goed voelt. Ondertussen zijn we bij de lift aangekomen waar Ewan en Katara op ons staan te wachten. Ze zeggen niets, maar kijken ons met medelevend aan en leiden ons met een zachte hand de lift in. Ik ben hun dankbaar voor hun zwijgen. Dan heb ik tenminste alle rust om me te concentreren. Al veel te snel staat de lift stil. Het is zo ver. Als de deuren opengaan zullen we ons moeten bewijzen en zullen we zien wie onze tegenstanders echt zijn.

Ik zit samen met Selena onderuitgezakt op een bank met daarop het nummer 4. Het is al half twee, eigenlijk zou de eerste nu al bezig moeten zijn. Maar een aantal teams, waaronder Alicia en Hunter, waren te laat. Dus nu pas kunnen de Spelmakers hun uitleg geven. De hoofdspelmaker, Flora Snow in eigen persoon, stapt naar voren en gebaart naar de tributen dat ze stil moet zijn. Als iedereen stil is begint ze met haar gehate stem te praten: ‘Welkom bij de Beoordeling. Ik zal jullie even de bedoelingen uitleggen voor het geval jullie het nog niet snappen. Jullie zullen straks nog voren komen om iedereen te laten zien wat jullie kunnen. De Spelmakers en ik zullen jullie een cijfer geven zodat de sponsoren een idee hebben wie ze het beste kunnen sponsoren. Jullie kunnen in je eentje een voorbeeld geven, of met je teammaatje een demonstratie geven.’ Ik schiet overeind. Na die woorden is er een idee bij me binnengekomen. Snow eindigt haar toespraak met de volgende, onheilspellende zin: ‘Kies goed wat je doet, je teammaat kan, als hij niet zo goed is, je cijfer onderuit halen. Jullie mogen nu even overleggen wat jullie gaan doen. Over vijf minuten begint de Beoordeling.’ Gelijk begint iedereen te praten, ik ook. Ik buig me snel naar Selena toe en fluister iets in haar oor. Als ik haar aankijk, is de onzekerheid van vanochtend verdwenen en kijkt ze me met glinsterende ogen aan. Ze knikt instemmend. Mooi, ze vindt het dus goed denk ik bij mezelf. Nu nog regelen dat het kan. Ik kijk eventjes rond. Daar, een bediende. Ik sta stilletjes op en ren snel naar hem toe. Als ik bij hem aan kom, kijk hij me hooghartig aan, als of hij niet kan geloven dat ik het waag om hem iets te vragen. Maar daar trek ik me niets van aan en vraag of hij de spullen die we nodig hebben op tijd kan regelen. Eerst loopt hij nog een beetje te mokken, maar ik blijf doordrammen en uiteindelijk heeft het resultaat, want hij zegt, wel een beetje chagrijnig, dat het wel moet lukken. Ik bedank hem opgewekt en loop dan terug naar de bank waar Selena op me zit te wachten. Als ik naast haar ga zitten, kijkt ze me vragend aan. ‘En, kan het?’ ‘Ja, als het goed is staat alles straks klaar.’ Ik zie dat ze nog wat wilt gaan zeggen, maar dan stapt Snow weer naar voren. ‘Oké, we gaan beginnen. Willen Luuk en Megan, team 1, naar voren komen?’

De eerste drie teams zijn geweest en niemand heeft zijn demonstratie met zijn teamgenoot gedaan. We zullen de eerste zijn. Snow bedankt Annebeth en stapt dan weer naar voren. ‘Willen dan nu Carter en Selena, team 4, hier komen?’ Ik sta samen met Selena op en knik haar bemoedigend toe. Samen lopen we naar Snow. ‘Oké, ik neem aan dat jullie het ook alleen doen?’ Ik kijk haar raar aan, waarom zouden we dat doen. Selena trekt zich er niets van aan en zegt: ‘Nee, we doen het met zijn tweeën. Een van uw assistenten heeft voor ons iets klaar gezet.’ Snow knikt en gebaart dat we mogen beginnen. Ik haal diep adem en laat alle stres van me afglijden. Ik loop naar de linkertrap van een enorme, ronde bak van vier meter hoog die gevuld is met water. Selena loopt naar de rechterkant. ‘En wat zijn jullie van plan om te doen?’ Snow kijkt ons vragend aan. Ik kijk Selena even kort aan en antwoord dan voor ons tweeën: ‘Dit is iets wat we ook tijdens de training hebben gedaan. We gaan op die balken die er overheen liggen sparren. We hebben het zo gedaan dat Selena aan haar hoogtevrees kan werken en ik kan leren zwemmen.’ ‘Oké, begin maar.’ Ik loop de trap op en zie dat Selena aan de andere kant van de balk staat. Het is een balk van 6 centimeter en in het midden is een vierkant van balken gemaakt zodat we niet gelijk in het water flikkeren. Ik pak mijn oordopjes, net zoals bij de training, en zet ‘I see fire’ van Ed Sheeran op. Dan laat ik mijn harnas verschijnen en stap ik de balk op. Ik loop flexibel over de balk en vuur twee energiebollen op Selena af, die langzaam en voorzichtig op de balk loopt. Ze slaat de twee bollen weg door er keihard water tegenaan te laten beuken. Daarna stuurt ze een rij ijspegels op me af. Ik buig me snel naar achteren en zet mijn handen op de balk zodat ik een bruggetje maak. Gelijk daarna slinger ik mijn benen achter mijn armen aan en stop ze als ze haaks op de balk staan. Ondertussen heb ik mijn Oog groen laten oplichten zodat mijn zintuigen scherper worden. Als ik de pegels voorbij hoor zoeven, gooi ik mijn benen weer naar voren en laat mijn hele lichaam daar achter aan komen zodat ik weer op twee benen sta. Ik zie dat Selena twee bollen met water onder haar handen laat zweven zodat ze haar evenwicht kan herstellen als het nodig is. Ik besluit dat het tijd is voor een beetje actie en begin over de balk naar het midden te rennen. Tegelijkertijd vuur ik nog meer bollen op Selena af terwijl ik ook af en toe de lucht in spring zodat ze verrast wordt. Maar tot nu toe lukt het haar om heel goed stand te houden. Wanneer ik bij het midden ben aangekomen, loop ik naar een hoek en zet op elke balk één voet.Ondertussen is Selena ook aangekomen en ze gaat op dezelfde manier als ik op de balken staan. Een tijdje kijken we elkaar gewoon aan, afwegend wat de ander zal doen. Uiteindelijk is Selena de eerste die een aanval plaatst. Ze springt in de lucht, strekt haar armen uit en trekt twee stroompjes met water achter zich aan. Als ze op haar hoogste punt is draait ze een rondje om haar as om meer snelheid te maken en vuurt dan de twee stromen op mij af. Ik kom gelijk in actie. Ik trap met mijn linkervoet tegen een van de stroompjes, haal hem zo uit zijn koers en maak een pirouette. Ik laat ondertussen mijn witte energie over mijn rechterhand lopen en laat het hard worden zodat ik een harde handschoen om mijn hand heb en sla zo het andere stroompje kapot. Daarna zet ik mijn linkervoet op de middelste balk en haal met mijn andere voet uit naar Selena. Zij blokt hem met haar onderarmen en probeert me gelijk daarna een stoot met links te verkopen. Ik stap naar links en leg bliksemsnel m’n linkerhand op haar oksel en pak met mijn rechthand haar pols vast. Ik trek haar dan naar voren en gebruik mijn rug om haar over mijn schouder te katapulteren. Ik vlieg zelf ook naar achteren omdat Selena haar watersturing heeft gebruikt om m’n bloed naar achter te duwen. Ik weet net op tijd mijn evenwicht te hervinden. Ondertussen heeft Selena toen ze viel haar voeten achter de balk gehaakt en hangt nu ondersteboven aan de balk. Ik stuur een witte hand op haar af om haar bij haar kraag te pakken en omhoog te trekken. Wanneer ze weer staat, doet ze gelijk weer een uitval. Dit keer steekt ze haar armen in de lucht om een grote golf op te roepen. Dan springt ze in de lucht en zwaait haar armen schuin naar beneden. De bovenkant van de golf verandert in kleine stukjes ijs die op mij afkomen. Ik roep een rond en groot schild op en hou dat beschermend voor me zodat het ijs er tegen kapot spat. Dat was niet slim. De golf beukt gelijk na het ijs tegen het schild en gooit me van de balk af, regelrecht in het water. Terwijl ik val, ontspan ik me en laat m’n harnas verdwijnen. Als ik in het water terecht hoor ik achter me ook een plons. Ik zie, wanneer ik boven ben gekomen, dat Selena ook het water in is gesprongen. Ik zwem met een stevige schoolslag naar de kant en hijs me daar op een richel. Ik schuifel met mijn rug tegen de wand naar een deur en kom zo uit de bak. Aan de andere kant doet Selena hetzelfde. Ik loop om de bak heen om bij haar te komen. Ze komt me te gemoed. Ik sla haar goedkeurend op haar schouder en loop samen met haar naar onze bank.

‘Oké, goed gedaan allemaal. Jullie mogen nu rustig terugkeren naar jullie appartement, terwijl de Spelmakers zullen overleggen.’ Flora Snow knikt richting de deur. Iedereen staat langzaam op en begint al kletsend naar de deur te lopen. Ik ga op mijn tenen staan, op zoek naar Alicia. Daar, ze loopt alleen naar de deur! Ik begin te rennen en wring me langs de 20 andere kinderen om bij haar te komen. Ik leg snel mijn hand op haar schouder. ‘Goed gedaan. Ik weet zeker dat je een goed cijfer hebt.’ Als ze mijn stem hoort draait ze zich abrupt om. De blik die ze in haar ogen heeft doet me aarzelen, zo koud is ie, en ik haal snel mijn hand van haar schouders af. Ze kijkt me boos aan. ‘Bedankt’ snauwt ze ‘maar even dat je het weet, Hunter en ik waren echt niet van jullie onder de indruk. En als we jullie in de arena tegenkomen gaan jullie er aan. Als eerste dat grietje, dan jij!’ Mijn ogen die eerst glinsterde, worden kil en ik kijk boos terug. ‘Bedankt voor de tip. Ik wilde alleen maar aardig doen. We komen uit dezelfde wereld en we waren vrienden. Waren! Maar sinds de Bewakers me hebben opgenomen om hun ooit te vervangen ben je niet meer dezelfde. En na die aanval al helemaal niet! Ik weet niet wat je bezielt!’ Ik draai me boos om zodat ze de tranen in mijn ogen niet ziet. Ik stap om haar heen en loop met grote stappen naar de deur. Als ik de deur uit ben, begin ik te rennen. Ik storm op de lift af en ram met de tranen in mijn ogen op het cijfer 4. De liftdeuren zijn bijna dicht als Selena naar binnen glipt. Ik zie tussen de tranen door dat ze doodsbang is. Onwillekeurig sla ik mijn armen om haar heen en leg mijn kin op haar hoofd. Als we op onze verdieping aankomen, leid ik Selena met een zachte hand naar de woonkamer en ga op de bank zitten. Ik trek haar tegen me aan en vraag zachtjes wat er gebeurd is. Ze begint met horten en stoten te vertellen: ‘Ik… ik liep rustig naar de deur, er… er was niks aan de hand. Toen voelde ik een hand op mijn schouder die me vast pakte. Toen ik me omdat keek ik recht in die enge, kille ogen van Hunter. Hij zei dat hij ons als eerste zo… zo doden.’ Ik trek haar wat dichter tegen me aan en vertel haar wat Alicia tegen me had gezegd. Als ze opkijkt zie ik in haar ogen een bange, maar een vastberaden blik. Ik voel hoe de adrenaline door mijn lichaam begint te stromen en ik weg de tranen weg. Ik laat Selena los en zet James, die samen met zijn zusje bij ons is komen staan, op haar schoot. Zelf pak ik Pip op en begin haar te aaien. ‘Oké, het is duidelijk dat Alicia en Hunter ons dood willen. Ik denk dat we er goed aan doen om een plan te bedenken.’ Selena knikt en zwijgend kijken we voor ons uit. Langzaamaan komt er een idee in me op. ‘Luister Selena, misschien kunnen we dit doen.’ En ik begin mijn idee uit te leggen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.