FanFic.nl

Gevangen

Verveling

Lita zat zich kapot te vervelen in de prachtige ruimte in Castle Oblivion. Alleen was het niet zo prachtig meer, aangezien ze hier nu al uren zat en ze begon de ruimte steeds lelijker te vinden. Ze zat in de hoek van de kamer te kijken naar de glazen bol die in het midden stond. Er was niemand te zien in de kamer, behalve dan Naminé, maar die zei niks en bleef maar doorgaan met tekenen. Lita stond op en liep een beetje dom rond door de ruimte. Ze keek naar de grote deur.
"Ik zou daar zo door kunnen lopen en wegwezen," mompelde ze.
Naminé keek op.
"Dat zou ik niet doen.." zei ze. "Ze houden ons in de gaten."
Lita mopperde wat.
Toen verscheen Axel opeens weer.
"Dit gaat pas leuk worden!" zei hij opgewonden.
Lita keek hem gestoord aan.
"Wat?"
Axel rende naar de grote, glazen bol in het midden wees er met zijn hand naar waardoor er een fel licht uit kwam. Hij keek het licht in en Sora, Donald en Goofy waren te zien. Lita keek verschrikt op.
"Sora!!"
Ze rende naar de glazen bol, flikkerde bijna en keek toen met grote ogen naar hoe Larxene voor haar vrienden verscheen.
"Wat gaat zij nou weer doen?!" riep Lita uit.
"Rustig nou maar," suste Axel. "Dit wordt geweldig. Let op."
Lita zag hoe Larxene tegen Sora aan het kletsen was over Naminé en deed alsof ze helemaal geweldig was. Lita ergerde zich er nogal aan.
"Ugh, ik haat haar!" mopperde ze.
"Ja, ja, ja, kijk nou maar!" beval Axel.
Lita deed maar wat hij zei.
Het gevecht met Larxene was begonnen.
Ieder moment van het gevecht hield Lita haar adem in, maar Sora, Donald en Goofy deden het erg goed. Vooral Sora leek echt heel boos te zijn op haar. Hij sloeg haar helemaal naar de maan, tenminste, zo noemde Lita het toen Sora al haar aanvallen blokte, en Larxene moest aan de kant springen om niet geraakt te worden.
"Ha ha!" lachte Axel. "Het is 'm gelukt. Wacht maar es tot ze terug komt.."
Het licht in de glazen bol ging uit en Axel ging tegen een zuil aan de muur staan. Lita deed haar armen over elkaar. Naminé was nog steeds aan het tekenen. Toen verscheen Larxene.
"Whew.. Dat gevecht maakte me moe," zei ze overdreven.
"Echt? Het zag er voor mij uit alsof je gewoon verloren hebt," reageerde Axel sappig.
"HAHAHA!!" lachte Lita overdreven.
Larxene gaf haar een dodelijke blik en keek Axel toen boos aan.
"Hoe durf je?! Je waardeert de schade niet van--"
"Een nutteloze actie."
Larxene draaide zich droog om. Lita, daarentegen, schrok zich kapot en draaide zich zo snel om dat ze op de grond pleurde. Vexen stond vlak achter haar.
"Vexen!" zei Larxene.
"VEXEN?!?!!" riep Lita verschrikt.
Vexen grijnsde als een gestoorde wetenschapper.
"Hallo Lita.."
"Eeeeeww DAT GEZICHT!!" riep ze uit toen hij zijn geschifte gezicht opzette.
Lita maakte dat ze wegkwam en flikkerde nog een paar keer op de grond door haar lompe gedrag, maar uiteindelijk was het haar gelukt om bij Axel en Larxene te gaan staan. Vexen keek haar dom lachend aan en keek toen naar Larxene.
"Hoe kun jij vernederd worden door iemand van zo'n beperkte belangrijkheid? Je bent een schande voor The Organization."
Larxene gromde even.
Axel kwam er ook bij staan.
"Hoe kunnen we je helpen, Vexen? We zien je niet vaak hierboven."
"Dat is een goede vraag!" riep Lita uit.
Vexen gaf haar weer de dodelijke moord-en-vrolijke-wetenschap-blik en Lita ging snel achter Axel staan.
"Ik kom jullie helpen," antwoordde Vexen. "Jullie denken blijkbaar dat Sora zo belangrijk is, maar ik ben nog niet overtuigd dat hij dit allemaal waard is. Ik denk dat een experiment ons kan laten zien of hij iets nuttigs heeft voor ons."
Larxene rolde met haar ogen.
"Hier gaan we weer. Het is gewoon een excuus zodat jij verder kan gaan met je domme experimenten!"
"Ik ben een wetenschapper! Experimenten zijn wat ik doe, ja..."
"Oh! Vandáár dat ie altijd de dodelijke moord-en-vrolijke-wetenschap-blik opzet als ik iets zeg!" zei Lita opeens.
Axel keek even achter zich naar Lita en schudde toen grinnikend zijn hoofd.
"Whatever. Jij mag doen wat je wil. Maar weet je, ik denk dat het testen van Sora gewoon een dekking is voor het testen van jouw dienaar," zei hij.
"Dienaar?" reageerde Vexen verontwaardigd. "Hij is gewoon een stukje puur onderzoek!"
"Wat ie eigenlijk is, is een speelgoedje," bemoeide Larxene zich er mee.
"Hm. Jij zou moeten leren je mond te houden," reageerde Vexen.
Larxene keek beledigd de andere kant op.
"Waar gáát het over?!" riep Lita uit.
Niemand reageerde.
"Hoe dan ook," begon Axel hoofdschuddend. "Sinds je hier helemaal naar toe bent gekomen, ga je dit nodig hebben."
Hij gaf Vexen een kaart met een mooi eilandje erop afgebeeld.
"Een kado voor mijn oudere. Ik hoop dat je het gaat gebruiken om er een leuke show van te maken."
Vexen bekeek de kaart van dichtbij en zette zijn moord-en-vrolijke-wetenschap-blik op.
"DOET IE HET WEER!!!" schreeuwde Lita uit.
Plotseling liep er iemand de kamer in..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.