Hoofdcategorieën
Home » Kingdom Hearts » Reverse » Maleficent verslaan
Reverse
Maleficent verslaan
Het was een rustige dag.
Of niet.
Twee mensen renden als geschiftelingen rond in een groot huis. Het was eigenlijk meer een kasteel. Om precies te zijn was het Castle Oblivion. En om nog preciezer te zijn waren de twee mensen Riku en Lita. Ze waren in Hollow Bastion om Maleficent heen aan het rennen, wie in een draak veranderd was.
"Dus dit is gewoon iets uit jouw herinneringen?" vroeg Lita terwijl ze de draak een klap in haar gezicht gaf.
"Blijkbaar," antwoordde Riku en hij deed hetzelfde.
De draak brulde.
"Maar als dit gewoon iets is uit jouw herinneringen," begon Lita. "Waarom moeten we er dan tegen vechten?"
"Hoe moet ik dat nou weten?" reageerde Riku terwijl hij de draak nog een aantal keer sloeg. "Dat moet je aan de Stem vragen. Maar die is er zoals gewoonlijk weer niet als we hem nodig hebben, HÈ STEM?!"
Geen antwoord.
Lita zuchtte en gooide haar zwaard in de borst van de draak, wie het uit schreeuwde. Riku sprong op en leverde de laatste slag tegen haar kop. De draak stortte ineen. Ze was dood.
"Phew," zei Lita en ze stopte haar zwaard weg. "Dus je wil nu allemaal plekken gaan bezoeken die niet eens echt zijn en daar alle Heartless uitroeien, gewoon om aan de Stem te bewijzen dat je geen zin meer hebt in de duisternis?"
Riku knikte en keek toen heel dom.
"Ja... Maar als je het zo zegt klinkt het niet zo cool als ik bedacht had."
Lita schudde haar hoofd.
"Ach ja, we hebben toch niks beters te doen hier."
Riku glimlachte en snel renden ze de kamer uit. Er was blijkbaar een nieuwe deur geopend om weg te komen uit Riku's herinneringen van Hollow Bastion.
"Hey Stem! Zag je dat?! Wij waren cool hè?!" riep Lita terwijl ze door de Conqueror's Respite liepen.
De Stem reageerde weer niet.
"Nou, dan niet," mompelde ze.
Ze keek naar Riku.
"Ik durf te wedden dat ie gewoon bang is voor ons," zei ze. "Daarom verstopt hij zich... Wacht maar es, als ik die gozer zie zal ik 'm toch es--"
"Ik zou dat maar niet te snel zeggen," onderbrak Riku haar.
Lita keek hem verontwaardigd aan.
"Dat is niets voor jou om te zeggen!"
"Lita, je weet niet eens wie hij is."
"Boeiend! En trouwens, zodra ik erachter kom wie hij is, zal hij maar een paar seconden overleven. Ik sla hem helemaal in elkaar!"
Riku grinnikte even alsof dat belachelijk was. Lita snapte het niet, Riku is anders altijd zo zelfverzekerd, maar nu leek dat er niet echt op.
Ze liepen door naar de deur in de Conqueror's Respite.
"Ik neem aan dat die terug leidt naar het kasteel?" zei Lita.
"Geen idee," antwoordde Riku. "We kunnen er maar op één manier achter komen."
Lita knikte en samen opende ze de deur.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.