Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » Stand Alones {Persoonlijk} » SA xcarrotx // Calum Hood

Stand Alones {Persoonlijk}

6 juli 2014 - 23:13

897

1

350



SA xcarrotx // Calum Hood

Ik vond het best fijn dat ik met dit verhaal meteen al een heel verhaal in mijn hoofd had, toen ik het verzoekje las. I hope you like it, babe! (H)

Het is vrijdagmiddag kwart voor twee. Elke dag komen Calum en zijn vrienden Luke, Michael en Ashton hier een koffie drinken. Ik leun altijd tegen het muurtje tegenover de Starbucks en houd ze dan in de gaten. Ik vind Calum al leuk sinds de tweede klas, maar hij is de hunk van de school. Waarom zou hij met mij om willen gaan? Ik kijk zuchtend op mijn mobiel. Waar blijven ze toch? Ik kijk weer naar de overkant van de straat en zie een groepje knappe jongens de hoek omlopen richting de Starbucks. Het is Calum! Vlinders fladderen in mijn buik en mijn hoofd wordt wazig. Hij is echt knap! Ik zie ze druk kletsen en lachen. Luke kijkt mijn kant op en zegt iets tegen Calum. Oh nee! Ik voel het bloed naar mijn wangen stromen en al snel zijn mijn wangen knalrood. Snel wend ik mijn blik af. Als ik weer naar het terras van Starbucks kijk, zie ik ze niet meer. Ik heb ze toch niet weggejaagd?! Na een tijdje zie ik Luke en Ashton met allebei een koffie in hun hand naar buiten komen, gevolgd door Michael. Ze gaan met z’n drieën aan hun favoriete tafeltje op het terras zitten. Calum is vast nog binnen. De tijd strekt zich langzaam voort: vijf minuten, tien minuten, een kwartier… Het is officieel, ik heb hem afgeschrikt! Ik voel de tranen achter mijn ogen prikken. Ik draai me om om naar huis te gaan, maar ik bots tegen een jongen op. Hij kan net mijn pols vastpakken om te voorkomen dat ik val. Hij trekt me omhoog en legt zijn hand op mijn rug om me te ondersteunen. Blijkbaar ben ik best wankel geworden. Langzaam doe ik mijn ogen, die ik blijkbaar dicht heb geknepen van de schrik, open. Ik houd mijn adem in van verbazing. Ik kijk recht in het gezicht van de jongen: prachtige, bruine ogen waar ik van smelt en bruin haar waar ik maar al te graag doorheen wil met mijn hand. Het is Calum! Weer fladderen er een heleboel vlinders in mijn buik. ‘Hey! Tamara Delore was het toch?’ vraagt hij.
‘Ja-ha, hoe herinner je je dat nog?’ vraag ik stotterend.
‘We hebben drie jaar bij elkaar in de klas gezeten.’
‘Dat is waar.’ Zeg ik verlegen. Ik voel me zo dom nu! Wat moet hij wel niet van me denken?
‘Heb je zin om met mij en mijn vrienden koffie te drinken? Ik trakteer wel.’
Hoor ik dat nou goed? Calum Thomas Hood, de hunk van de school, vraagt of ik wat wil drinken met hem?!
‘Ja leuk.’ Zeg ik en ik ben dolblij dat dat er wel goed uitkwam. Samen steken we de straat over richting het tafeltje. ‘Wat wil je drinken?’ vraagt Calum.
‘Neem de Iced Caffè Mocha!’ roepen Michael en Ashton.
‘Doe maar de Iced Caffè Mocha.’ Zeg ik
Calum knikt en loop naar binnen, terwijl ik op de stoel tussen Luke en de lege stoel, waar Calum waarschijnlijk al zit, zitten. Verlegen kijk ik naar de leuke, blonde jongen naast me, Luke, daarna naar de jongen naast hem met de groene haren, Michael, en daarna naar de schattige jongen naast Michael met de bandana om zijn hoofd, Ashton. ‘Hier is je koffie.’ Zegt Calum en hij legt zijn hand op mijn schouder, terwijl hij voorover buigt om de beker op tafel te zetten. Ik voel een trilling over mijn rug lopen. Calum loopt achter mij langs om op de stoel links van mij te gaan zitten. ‘Calum, waarom wilde je eigenlijk dat ik bij jullie kwam zitten?’ vraag ik terwijl ik een slok koffie neem.
‘Nou, Tamara, Calum hier vindt jou… Oef!’ Verder komt Ashton niet, want Calum heeft hem een elleboogstoot in zijn zij gegeven. Ik drink mijn koffie verder op. Als dit een droom is, maak me alsjeblieft niet wakker! Ik kijk op mijn mobiel en zie dat het al bijna kwart over drie is. ‘Sorry jongens, maar ik moet er vandoor.’ Zeg ik ook al wil ik niet weg.
‘Bye!’ roepen Luke, Michael en ashton tegelijk en ik krijg van alle drie een knuffel. Ik kijk Calum aan en zeg heel zachtjes: ‘Bye, Calum.’ Hij pakt mijn pols vast en houdt me tegen.
‘Ik loop wel met je mee.’ Fluistert hij in mijn oor.

Na een tijd zie ik mijn huis al liggen. Ik zucht. Waarom ligt mijn huis niet verder? Calum heeft de hele tijd mijn hand vastgehouden en dat doet hij nu nog steeds. Zijn hand past precies in de mijne. We staan voor mijn voordeur en ik kijk Calum verlegen aan.
‘Tamara, ik wil je iets zeggen dat ik al twee jaar niet durf te zeggen.’ Zegt Calum.
‘Wat is er dan?’ Calum gaat op één knie voor me zitten en ik houd mijn adem in.
‘Tamara, ik ben harstikke erg verliefd op je. Wil je mijn vriendin zijn?’ Vraagt Calum.
Vraagt Calum dit serieus aan mij?! ‘Natuurlijk wil ik dat!’ zeg ik en ik spring in zijn armen. Hij slaat zijn armen om mij heen en geeft me een kus op mijn kruin. Ik duw mezelf iets van hem af om hem aan te kijken. Hij kijkt terug en leunt voorover. Ik voel zijn lippen op de mijne en een explosie van emoties ontploft in mijn hoofd. Ik sluit mijn ogen en woel met mijn handen door zijn haar. Ik voel dat hijzelf met mijn lange, blonde lokken speelt. Ik kan zo wel eeuwen blijven staan!


Reacties:


xcarrotx
xcarrotx zei op 7 juli 2014 - 10:28:
AAAAAHW CUTENESS!!!!!!!!!!
Thank you so much!! Dit is zooo romantisch! Echt fantastisch! Thanks!
Very very cute : )