FanFic.nl

He's the one|| Zayn Malik [Afgerond]

~018~A letter for Zayn

Dear Zayn,

Hey.

Ik heb geen idee hoe ik dit ga aanpakken, maar jij hebt het ook gedaan. Dat van mij is een stuk minder erg, denk ik zo, dus dan moet ik het ook kunnen, toch? Ik hoop het. Dus, hey.

Mijn leven was heel simpel, dacht ik altijd. Vader, moeder, mooi huisje en een hond. Mijn hond ging dood toen ik drie en een half was, helaas. Dat was eigenlijk het begin van de neergaande spiraal.

Ik ging naar groep een toen ik vier was en er was niks aan de hand. Groep twee en drie doorliep ik ook vlekkeloos, net zoals groep vier. In groep vijf begon alles pas echt.

Vlak voordat ik weer naar school moest, riepen mijn ouders mij bij zich. Ze hadden me iets te vertellen, zeiden ze mij. Ik dacht dat ik een nieuwe hond zou krijgen, maar in plaats daarvan vertelde ze me dat ze gingen scheiden. De reden weet ik nog steeds niet, ik weet alleen dat mijn moeder nog geen twee weken later al haar spullen had gepakt en naar Spanje is vertrokken. Daar woont ze nog steeds en ik heb haar nooit meer gezien. Dit jaar zou ik er naar toe gaan, maar mijn vader kon niet vanwege zijn werk.

Maar goed, groep 5. Groep 5 was anders. Er kwamen nieuwe mensen in onze klas en ze werden populair. Ze zette iedereen tegen me op, terwijl ik vroeger altijd met iedereen vrienden was. Ze gingen opeens afgeven op alles wat ik deed, maakte opmerkingen over mijn kleding en haar. Ik ging eten, heel veel eten en werd dikker. Groep zes en zeven waren hetzelfde, in groep acht werd alles weer normaal. Iedereen wilde weer vrienden met me zijn en daar was ik blij om. Nooit heb ik gevraagd waarom ze me drie jaar lang zo hadden behandeld. Om mijn gewicht bekommerde ik me niet.

De brugklas werd eigenlijk weer een herhaling van groep 5 en dit ging door tot de derde. In de tweede begon ik echter wel met sporten en gezond eten. Daardoor verloor ik genoeg gewicht en nu ben ik weer zoals vroeger. Mooi slank, met gezond haar en een gezonde huid.
Maar goed, de vierde klas. Ik kreeg een nieuwe klas en alles werd weer goed. Ik kreeg nieuwe vrienden en een leuke jongen had zijn oog op mij laten vallen. Uiteindelijk vroeg hij me om zijn vriendin te zijn en ik zei ja. Dat had ik beter niet kunnen doen.

Ik
Hij heeft
Hoewel

Twee uur nadat hij me had gevraagd, ging het al mis. Ik was vijftien en hij zeventien, hij was een paar keer blijven zitten. We waren bij hem thuis, helemaal alleen. Ik weet zijn woorden nog precies, van die dag. Hij noemde me konijntje. ‘’Konijntje klinkt zo lief’’ zei hij altijd, ‘’Dat past bij je’’

Maar goed, hij kwam dus dichter naar me toe. Steeds dichter en dichter. ‘’Laten we plezier maken’’ zei hij ook. Ik wist niet wat hij bedoelde, toen. Hij pakte me bij mijn armen en gooide me op het bed. Ik probeerde tegen te stribbelen, maar hij was veel sterker. En toen, toen heeft hij me verkracht.

Voor een tijd had ik nachtmerries over die dag en mijn vader dwong me naar een psycholoog te gaan. Toen ging alles beter. In de vijfde klas kreeg ik weer een andere klas en daar was ik blij om. Dan hoefde ik hém in ieder geval niet meer te zien. Halverwege de vijfde kreeg mijn vader echter een promotie. Daarvoor zou hij naar London moeten. We hebben er samen lang over gepraat en uiteindelijk hebben we besloten om te gaan. En toen was ik in London.

Je vraagt je vast af waarom ik je die avond afwees. Eerlijk? Ik was gewoon bang, bang dat je hetzelfde was als mijn eerste vriendje. Maar nu weet ik dat je dat niet bent. Ik ben Louis tegengekomen, weet je. Een paar dagen na het incident. Hij heeft me alles verteld. Hij heeft me ook verteld dat je zelfmoord wilde plegen, die ochtend. Ik heb het ook geprobeerd. Gelukkig hebben we het beiden niet gedaan.

Ik denk dat we moeten praten, denk je ook niet? Face to face, in person etc.
Maar je moet weten dat, wat er ook gebeurd, ik altijd om je zal geven. We hebben (hadden?) een connectie en dat kan je niet zomaar achter je laten. Je bent me dierbaar, Zayn, voor altijd.

Jaylinn
ps: Zelf weet ik niet waar je bent, dus ik heb Louis gevraagd deze brief af te geven.

Reacties: