FanFic.nl

He's the one|| Zayn Malik [Afgerond]

~019~Bonfire

Zayn

Mijn vingers glijden over de groeven in het papier, die zijn achtergelaten door het harde krassen over de woorden. Dan vouw ik de brief op en zucht diep. Nooit had ik verwacht dat het vrolijke, blond harige meisje zoveel had meegemaakt. Met mijn hand ga ik door mijn haar en ik zucht weer. Geen wonder dat ze zo reageerde, ze was gewoon bang. Dan ga ik rechtop zitten en sla mijn benen over de rand van het bed. Ik zal er alles aan doen om haar het vertrouwen in jongens en relaties weer terug te geven. Nadat ik mijzelf dit beloofd heb, pak ik een schone set kleren en een schone boxer, waarna ik me naar de badkamer begeef. Ik doe de deur op slot en ontdoe mezelf van mijn kleding, om vervolgens alle benodigdheden uit de kast te halen en onder de douche te springen.

Nadat ik mezelf heb opgefrist en mijn haar er aanzienlijk gezonder uit ziet, glip ik mijn slaapkamer weer in. Met een zucht ga ik op het bed zitten, mijn gezicht richting de glazen wand, en staar naar buiten. De zon schijnt op het water, waardoor het schittert. De bomen krijgen een goudachtige aura en de grond lijkt verzadigt met allerlei verschillende kleuren. Ik glimlach zachtjes en ga door mijn net gewassen haar. Dan opent mijn deur zachtjes en zonder om te kijken, zeg ik: ‘Ja?’
‘Hey Zayn.’ Ik draai mijn hoofd een beetje en kijk naar Louis. Langzaam knik ik naar hem en de jongen loopt naar me toe, om zich vervolgens mijn houding te kopiëren als hij naast me komt zitten. ‘Hoe voel je je?’ vraagt hij.
Ik haal mijn schouders op en staar naar het water van het meer. ‘Raar.’
De brief van Jaylinn pak ik van het nachtkastje en ik richt mijn blik naar het crèmekleurige papier. ‘Ik heb Jaylinn een brief geschreven.’ Als ik vanuit mijn ooghoeken naar Louis kijk, zie ik dat hij een wenkbrauw optrekt. Ik glimlach en knik. ‘I did. Ik heb haar verteld wat er is gebeurd. Met Perrie.’
‘Echt?’ vraagt Louis verbaasd. Ik knik weer en strijk met mijn vingertoppen over de brief van Jaylinn. Even zijn we stil en dan begin ik weer te praten. ‘Ze heeft een brief terug geschreven. Maar dat wist je al.’
Louis glimlacht schuldig en ik grinnik. ‘Dank je wel. Dat je me hier bracht.’ De jongen naast me knikt alleen maar en trekt me in een knuffel.

‘Kom je vanavond naar het strandje?’ vraagt Louis na een tijdje van stilte, ‘Jaylinn komt ook.’
Ik ben stil, maar dan herinner ik me Jaylinn haar woorden Ik denk dat we moeten praten, denk je ook niet? Face to face, in person en knik ik. ‘Okay, ik kom.’ Louis knikt met een glimlach en maakt zich los uit onze omhelzing. ‘Ik kom je straks wat diner brengen, okay?’ Ik knik en Louis verlaat de kamer stilletjes, waarna ik mijn blik weer naar buiten richt. Terwijl ik de stem van Harry hoor zingen, kijk ik naar Niall, die net uit het huis komt. Hij draait zich om en zijn mond beweegt, waarna hij richting het opberghok met hout loopt. Net als hij de deur weer openen, draait hij zich weer om en roept iets. Dan verwijden mijn ogen zich als ik Jaylinn in beeld krijg. Ze draagt een high waisted, stonewashed short met daarboven haar bikinitop. Haar blonde haar is samengebonden in een hoge paardenstaart en ze lacht als ze iets naar Niall roept. Mijn hart krimpt ineen als ik haar blije gezicht zie en Niall geeft haar een knuffel als ze eindelijk bij hem is. Ik knijp mijn handen samen en probeer mijn ademhaling onder controle te krijgen. Wat als ik al te laat ben?

Jaylinn

‘Houdt jezelf onder bedwang, you monster!’ roep ik lachend naar Niall. Hij steekt zijn tong uit en ik loop rustig naar hem toe. Als ik eindelijk bij hem ben aanbeland, trekt hij me in een knuffel en fluistert dreigend in mijn oor: ‘Ik zou maar oppassen als ik jou was, ik kan je zo kietelen.’ Ik lach luid en open de deur naar het opberghok. Vervolgens laad ik mijn armen vol met hout en loop richting het strandje. ‘Sure you can, Nialler! Ik geloof er niks van!’ Ik hoor hem tegensputteren en giechel. Daarna schop ik mijn slippers uit en stap het zand op. Langzaam loop ik naar de cirkel van stenen en dump het hout in mijn armen ernaast. Vervolgens zak ik in kleermakerszit en begin een vuurtje te bouwen. Niall komt er al snel bij en dumpt zijn hout naast die van mij. ‘Ik hou nog steeds van je hoor.’ Ik giechel en Niall staat weer op, waarna hij achter me komt staan en zijn armen om mijn nek slaat. Hij verbergt zijn gezicht in mijn haar en lacht. ‘Is het raar dat ik het idee heb dat ik je al jaren ken?’ Ik haal mijn schouders op en gooi nog een houtblok in de cirkel. Niall heeft ondertussen zijn kin op mijn schouder laten rusten en kijkt toe hoe ik het vuurtje opbouw. ‘Denk je dat Zayn het me zal vergeven?’ vraag ik na een tijdje van stilte. ‘Als je hem je verleden hebt verteld….’
Ik knik langzaam en dan helpt Niall me overeind. ‘Kom, we gaan eten.’ Lachend rennen we terug naar het huis, maar voordat we de deur door kunnen lopen, duw ik hem snel opzij. Dan sprint ik het huis in, roepend: ‘Haha! Beat that, Nialler.’ Ik hoor hem klagen en lach, waarna ik op een stoel plof en een slok van het klaarstaande water neem. ‘Hey Jay.’ Ik glimlach naar Louis, Harry en Liam en begin dan te eten.

Nadat we de tafel hebben afgeruimd, lopen we met zijn allen richting het strandje. Liam en Harry hebben een koelbox tussen hen in, volgepropt met drinken en fruit. Louis draagt een tas vol met snacks en Niall draagt zijn gitaar, terwijl ik vrolijk huppelend achter ze aan kom. Ik schop mijn slippers uit en houdt ze in mijn hand, waarna we onze weg naar de vuurplaats maken. Ik tover de lucifers uit mijn zak en strijk er een af, om vervolgens het hout aan te steken. Al snel grijpen de vlammen om zich heen en hoewel het nog licht is, ziet het er magisch uit. De jongens zetten alles op en graven de koelbox een beetje in. Met een zucht zak ik in kleermakerszit en keer mijn gezicht naar de zon. Terwijl ik met mijn ogen dicht naar het gemekker van de jongens luister, maakt een warm lichaam contact met dat van mij als er iemand naast me in het zand zakt. ‘Hey, Jaylinn.’

Reacties: