FanFic.nl

The Seven Years of Magic

Mischief Not Managed Yet

Ik liep het lokaal uit, nam afscheid van Laurentina en begaf me in de richting van de leerlingenkamer.
"HEEEEEE Zwartsje!!!" Ik schrok op en draaide me om en zag twee maar al te bekende gezichten.
"Waar ga je naartoe?" Vroeg George terwijl Fred en hij naast me gingen lopen.
"De leerlingenkamer."
"Dat is saai."
"Dan maken we het er toch minder saai?" grijnsde ik
Fred lachte en knipoogde naar George. "Daar waren we net naar onderweg, ga je mee?"
De gang splitste zich in drieën en ze bleven staan
"Ja. Ik denk dat het hier naar rechts is" zei ik
"Oh denk je dat? We moeten in de Grote Zaal wezen."
George haalde iets uit zijn zak en keek erop.
"Oei! Even hier een lokaal in! Vilder komt eraan!"
Snel opende Fred het eerste beste lokaal en liep naar binnen.
Verbaasd keek ik naar wat leek op een gewoon oud stuk perkament. "Wat is dat voor ding en hoe kom je er aan?" vroeg ik met open mond
Kom nou!"
George trok aan haar arm
"ik kom al"zei ik "en wat is dat voor ding en hoe weet je dat vilder eraan komt?"
George sloot de deur achter haar.
"We leggen het uit als Vilder weg is anders hoort hij ons"
fluisterde Fred terwijl hij haar mee trok naar de vloer.
Onder het bureau kroop
George liep vlug naar een kast en wenkte Kira
"Hier is nog plek"
Ik liep vlug en zo stil mogelijk naar de kast.
George sloot de deur tot op een kier en schoot naar het bureau en kroop er ook onder.
Net op tijd want nog geen vijf seconden later....
Nog geen vijf seconde nadat George de kastdeur sloot kwam vilder binnen. Ik hoopte vurig dat hij niet onder het bureau of in de kast zou kijken anders hadden we een groot probleem
George sloeg stil zijn hand voor de mond om zijn gejaagde ademhaling te dempen
Fred keek door een spleet tussen de achterkant van het bureau en het blad.
Ik trilde van de adrenaline. Eigenlijk gaf me dit wel een kick. Ik kon niet wachten om weer zoiets mee te maken.
Vilder verliet na een achterdochtige blik door de ruimte geworpen het klaslokaal weer en kwamen Fred en George onder het bureau vandaan.
Ik kwam uit de kast en na gecontroleerd te hebben of de gang leeg was glipten we die op.
Fred keek op het perkament en zuchtte opgelucht.
"Vilder is weer in zijn kantoortje"
"Oh gelukkig" zuchtte ik opgelucht. "Zullen we nu maar naar de leerlingenkamer gaan? En ik heb trouwens nog altijd geen antwoord op de vraag hoe jullie aan dat stuk oude perkament komen"
George knikte en begon te lopen
"Dit, stuk oude perkament, hebben we gejat."
Freds ogen glinsterde vrolijk
"Van Vilder," vervolgde zijn tweelingbroer
"Ik had het kunnen weten" grijnsde ik. "Geen wonder dat Vilder achter jullie aanzat"
"Hij zit altijd achter ons aan!" Fred keek verongelijkt.
George grijnsde.
"Heel gewoon he?"
"Ik zei niet dat hij heel gewoon IS. Hij ziet er alleen zo uit. Als jullie erop kunnen zien dat Vilder eraan kwam is het duidelijk geen gewoon stuk perkament"
"Dat dacht ik ook." grinnikte de tweeling terwijl ze de trap van de derde verdieping af liepen

Reacties: