FanFic.nl

He's the one|| Zayn Malik [Afgerond]

~020~Making up and out

Jaylinn

‘Hey Jaylinn.’ Ik adem zorgvuldig in en open mijn ogen. De jongen naast me kijkt me liefdevol, maar voorzichtig aan en ik glimlach licht. ‘Hey.’
‘Hoe voel je je?’ vraagt hij zacht. Ik haal mijn schouders op en richt mijn blik naar het vuur.
‘Beter, denk ik. Ik snap alles beter.’ Ik kijk hem weer aan en hij knikt.
‘Laten we een stukje gaan lopen.’ Instemmend knik ik en hij staat op. Aarzelend steekt hij zijn hand naar me uit, die ik maar al te graag aanpak. Vervolgens trekt hij me omhoog en klop ik mijn broekje af. ‘We zijn even lopen, lads,’ meldt hij de anderen. Die grijnzen en knikken enthousiast, waarop ik mijn ogen rol. Dan lopen we samen richting het omliggende bos, een stilte tussen ons in.

Als we ver genoeg van het strandje verwijdert zijn, houden we stil en kijken elkaar. ‘Het spijt me,’ zeggen we allebei tegelijk. Ik lach zacht en hij grinnikt. Dan gebaar ik naar hem en hij zucht. ‘Het spijt me, Jayjay. Ik had je nooit moeten proberen te kussen en normaal doe ik dat ook echt niet op een eerste date, maar ik had gewoon dit gevoel en ik dacht fuck it waarom niet dus daarom deed ik het maar en ik hoopte dat het goed zou uitpakken, maar dat deed het niet en toen was alles heel slecht en werd ik depressief en probeerde ik zelfmoord te plegen en het spijt me gewoon heel heel heel erg, Jayjay. Please forgive me?’ Ik zucht diep en stap de twee stappen naar hem toe. Dan sla ik mijn armen om zijn middel en leg mijn hoofd tegen zijn borst. Even verstijfd hij, maar dan ontspant hij en slaat zijn armen om mijn middel. ‘Het spijt mij ook, Zayn. Ik had nooit zo mogen reageren.’ Hij legt zijn hoofd op de mijne en wrijft over mijn rug. Ik zucht en hij fluistert zachtjes: ‘Ik snap het wel, Jayjay. Na wat er met je gebeurd is snap ik het. Echt.’
‘Het spijt me van Perrie,’ fluister ik terug.
‘Het spijt me van je vriendje.’
‘Jason. Hij heette Jason.’
‘Het spijt me van Jason,’ zegt hij. Ik lach zachtjes en druk me iets dichter tegen hem aan.

Nadat we een tijdje zo hebben gestaan, trek ik me terug en glimlach naar hem. ‘Zullen we terug naar het strandje gaan?’ Hij knikt en pakt mijn hand, waarna we samen weer teruglopen. Net voordat we de open plek willen opstappen, sta ik stil. Verward kijkt hij me aan en ik glimlach. ‘Kom hier.’ Hij doet als gevraagd en ik sla mijn armen om zijn nek. Langzaam maakt een glimlach zijn weg naar Zayn’s gezicht en hij slaat zijn armen om mijn middel. ‘I like you, Malik.’
‘I like you to….’
‘Vespera,’ giechel ik.
‘I like you to, Vespera.’ Ik glimlach naar hem en breng mijn gezicht dan langzaam naar de zijne. Hij buigt zich naar me toe en dan ontmoeten onze lippen elkaar in het midden.

Een warm gevoel verspreid zich door mijn lichaam en ik verstevig mijn grip om Zayn’s nek. Hij doet hetzelfde om mijn middel en m’n mondhoeken krullen op. Al snel moeten we de kus stoppen, omdat we beiden te breed glimlachen. Zayn brengt zijn hand omhoog en streelt mijn wang. ‘I really do like you, Jayjay.’
‘I really do like you to, Z.’ Hij glimlacht weer en grijpt mijn hand, waarna we samen teruglopen naar het strandje. Niall begroet ons al van ver, met een harde: ‘Lovebirds!’ Ik bloos en samen met Zayn stap ik het zand op. We lopen naar de groep en ik glimlach naar ze. Daarna zak ik op het zand en trekt Zayn me naar zich toe. Glimlachend nestel ik me tegen zijn zij aan en Niall joelt. ‘Alles weer goed?’ vraagt Louis. Ik knik en Zayn grinnikt. ‘Heel goed. Dank je dat je ons hier bracht, Lou.’ Hij staat op en maakt een buiging, waar ik om lach. Dan pak ik een flesje cola en neem een slok, waarna ik naar het vuur staar. Zayn draait met zijn hand kleine rondjes in mijn zij en ik voel me langzaam slaperig worden.

De volgende morgen word ik verward wakker. Zonlicht stroomt roemrijk door de ramen en ik knipper mijn ogen even tegen het felle licht. Dan neem ik de omgeving in me op. Dit is niet mijn kamer. Verward probeer ik rechtop te zitten, maar een gewicht houdt me naar beneden. Langzaam laat ik me blik afdwalen en glimlach licht als ik de getatoeëerde arm om mijn middel zie liggen. Zayn. Ik ben in Zayn’s kamer. Nog steeds met een glimlach op mijn lippen nestel ik me weer in de kussen en draai mijn hoofd naar rechts. Ik word begroet door een gezicht dat zo door de goden geschapen had kunnen worden (en nee dit zeg ik niet alleen omdat ik hem leuk vind) Lange wimpers rusten op getinte jukbeenderen, terwijl zijn kaak is voorzien van een lichte stoppelbaard. Volle lippen staan ietsjes van elkaar af en een zachte ademhaling maakt zijn weg ertussen door. Dan krullen zijn mondhoeken zich om en knippert hij zijn ogen open. ‘Staar niet zo naar me.’ Ik giechel en leg mijn handen op zijn arm. ‘Het spijt me, ik kon het niet helpen. Je ziet er prachtig uit.’ Zijn glimlach verbreed en hij trekt me dichter tegen zich aan. ‘Dank je.’

Ik glimlach en richt mijn blik naar het plafond. ‘Wat doe ik hier eigenlijk?’
‘Je viel in slaap op het strandje en toen heb ik je naar binnen gedragen, maar ik wilde je niet alleen laten. Oke, eerlijk, ik wilde niet alleen slapen, dus toen heb ik je meegenomen naar mijn kamer.’
Ik lach en draai me op mijn zij. ‘Ik kan er wel aan wennen, tho. Wakker worden naast jou.’ Hij bloost en ik giechel weer. Dan geef ik een snelle kus op zijn lippen en sta op. Zijn arm valt op het bed en hij draait naar zijn buik met een zacht ‘’oof’’ geluidje. ‘Nouuuuu, kom teruuggg,’ zeurt hij. Ik schud mijn hoofd en pak een shirt van hem. Snel trek ik het over mijn hoofd en staar verbaasd naar beneden. ‘Ben je een reus of zo?’ Zayn kijkt op en hij lacht.
‘Schattig.’
‘Dit shirt komt tot net boven mijn knieën.’ Zayn knikt.
‘Schattig, zei ik al.’ Ik rol mijn ogen en besluit dan uit mijn short te stappen. Zayn’s ogen worden groot en ik knipoog naar hem, waarna ik richting de deur loop en die opentrek. ‘Zie je aan de ontbijttafel, Z.’

Reacties: