FanFic.nl

Zusje van... [AFGEWERKT]

|15|

Lies
Een paar weken later zijn de jongens nog altijd aan het rondtoeren in Amerika. Nu rijden we wel rond met een tourbus in plaats van altijd in een hotel te slapen. Ik ben nu zowat de ‘morele steun’ voor de jongens. Eigenlijk alleen voor Tom en Bill. Gustav is nog altijd kwaad en Georg is me iets te handtastelijk. Ik probeer het te negeren of ervoor te zorgen dat Tom bij me is, dan doet Georg niks. Nu liggen Tom en ik op mijn bed in de tourbus, ik met mijn rug tegen zijn borst en zijn arm om me heen geslagen terwijl hij met zijn vinger onder mijn topje cirkeltjes maakt rond mijn navel. Af en toe drukt hij een kusje in mijn nek en door zijn piercing krijg ik dan altijd een kleine rilling. Maar wel een positieve rilling. Bij Georg krijg ik altijd rillingen van schrik. Wat als hij iets gaat doen dat ik niet wil en Tom is er niet? Georg weet nog niks over Zelia dus ik vrees dat hij sneller iets verkeerd kan doen. Aan het gegil buiten te horen zijn we bijna bij de concerthal waar de jongens vanavond optreden. Weer een avond vol gillende meisjes. Morgen hebben de jongens wel vrij dus dan heb ik Tom een hele dag voor mij alleen. Er gaat weer een rilling door me heen als ik voor de zoveelste keer een koud metaal in mijn nek voel. Giechelend draai ik me met mijn gezicht naar Tom. Ik ga wat dichter tegen hem aanliggen en laat voorzichtig mijn hand onder zijn mega T-shirt verdwijnen. Tom lijkt even verrast door mijn actie maar drukt al snel zijn lippen tegen de mijne en verplaatst ook zijn hand naar mijn onderrug, onder mijn topje. “Lies?”� En natuurlijk moeten ze ons weer storen. Geërgerd laat ik Tom los. “Ja?”� “Zin om samen boodschappen te doen?”� komt er terug als antwoord. Zuchtend spring ik uit mijn bed. Ik had Bill beloofd om dit te doen en ik hou me ook aan mijn beloften. Ik rommel in mijn koffer die onder mijn bed ligt naar een paar sneakers terwijl Tom smekend om een kusje over de bedrand hangt. “Straks val je nog.”� grinnik ik voor ik naar beneden loop. En niet veel later klinkt er inderdaad een luide plof door de hele bus, gevolgd door iemand die van de trap komt gelopen. Hoofdschuddend stap ik uit de bus om meteen er tegen worden geduwd. Nog geen seconde later zijn Tom en ik in een liefdevolle zoen verwikkeld. Een paar tikkende ringen doen me terug opkijken. “Sorry dat ik jullie stoor maar-”� “Geeft niet.”� stel ik Bill gerust. “Tom moet maar even wachten.”� Giechelend loop ik met Bill de winkel in en spring in de winkelkar die hij al vooruitduwt.
Ongeveer een half uur later lig ik tussen allemaal zakken chips en zakken snoep in de winkelkar die Bill nog steeds vooruit duwt. “Bihiill?”� zing ik op een plagerig toontje. “Jahaa?”� vraagt hij net zo zagend. “Denk jij dat Tom mij gaat kwetsen?”� vraag ik serieus. “Lies, nu ga je eens naar mij luisteren.”� Bill leunt op het handvat van de winkelkar en buigt naar mijn hoofd. “Ik heb Tom nog nooit zo voorzichtig gezien. Hij heeft ook nog nooit zoveel moeite gedaan voor een meisje. Jij hebt hem verandert, dat kunnen niet veel meisjes zeggen. Ik herken mijn eigen tweelingbroer niet meer en dat bedoel ik in positieve zin. Denk dus niet dat Tom je gaat kwetsen. Dat zou hij zelf niet aankunnen. Hij zou het niet aankunnen dat je hem verlaat. Daarvoor houdt hij teveel van je. Begrepen?”� Ik knik braaf. Als Bill het zegt zal het wel waar zijn. Er is niemand die Tom zo goed kent als hij. “Ow shit.”� fluister ik als ik een paar meisjes zie die trillend op hun benen voor ons staan. Dat ‘rustig shoppen’ is ook niet uitgekomen. Saki geeft Bill een stift zodat hij de blaadjes van de meisjes kan handtekenen. 1 van de meisjes kijkt me kwaad aan. “Wat?”� vraag ik op een bitchie toon. “Wie ben jij?”� vraagt het meisje arrogant. “Gustav z’n zus.”� antwoord ik rustig. “Dus geen vriendin?”� vraagt ze nu ook wat rustiger. “Oh jawel.”� Dat was Bill. “Maar niet van hem!”� roep ik meteen. “Van mijn broertje.”� lacht Bill. “Ik mag er niet aan denken om iets met Lies te hebben. Zo’n bitch.”� “Och bedankt hoor.”� mopper ik en sla mijn armen over elkaar. “Bill, we moeten verder.”� Saki duwt Bill vooruit en duwt de winkelkar, met mij erin, naar de kassa’s. “Dag meisjes!”� roep ik lachend. “Nog veel plezier!”�

Reacties: