FanFic.nl

I’ve Got The Blue Eyes Too [ Afgerond ]

012 || Hi girlfriend, bye girlfriend

Vandaag gaat het eindelijk gebeuren. Lang heb ik haar niet gezien en ik heb haar gemist. Vandaag ga ik naar Coco, mijn ex. Ex, dat moet ik ergens in mijn achterhoofd stoppen. Slaperig stap ik uit met bed en doe rek en strek oefeningen. Als ik daar mee klaar ben pak ik schoon ondergoed en loop ik naar de badkamer om vervolgens te douchen. Ik doe de deur op slot en kleed me uit. Heb ik de douche al aan gezet? Nope. Ik zet de douche aan en wacht geduldig totdat de stralen warm zijn. Wanneer ik denk dat ze warm zijn stap ik eronder. Een rilling gaat door mijn rug heen. Het water is ijskoud! Bibberend ga ik onder de koude stralen uit en wikkel een handdoek om mijn middel.
Telkens houd ik mijn hand onder het water, maar warm worden ze niet. “Maham!” Roep ik. Geen antwoord... “Mam?!” Geen antwoord... “Mam!” Schreeuw ik ongeduldig. “Wat is er schat?” Dat werd tijd. “Er is geen warm water.”
“Dan moet je het met koud water doen.”
“Nee!”
Zuchtend stap ik nogmaals onder de koude douche aangezien er geen warm water komt. Denk ik. Ik sta even te wennen aan de kou totdat er opeens gloeiend hete stralen over mijn lichaam glijden. “Jezus!” Ik spring er van onder uit en begin met vloeken. Dit wordt en lange dag...

“Wat zie je er goed uit.” Mam zet haar lippen tegen mijn voorhoofd en geeft een kusje. Ik kokhals waardoor ze grinnikt. “Ik weet wel waar dat voor is,” pap zet zijn koffie neer op de keukentafel, “voor zijn vriendin. Ja, die ene. Met haar blauwe ogen.”
“Het is mijn vriendin... Euh... Wat boeit het. Ik ga, bye.”
Snel loop ik naar het kastje waar mijn fietssleutel in zit en vertrek ik, opweg naar Coco.

Als ik voor haar deur sta geniet ik van het heerlijke weer. Coco zal mijn dag wel weer goed maken. “Ha die Matthew!” Haar moeder opent de deur en glimlacht. “Mam, please...” Hoor ik vanuit de huiskamer, dat is vast Coco. “Kom binnen, Nash is er ook.” Ik frons mijn wenkbrauwen, wat heeft die hier te zoeken? Ik loop naar de huiskamer en zie Nash en Coco op de bank zitten. Wanneer Coco me ziet fronst ze haar wenkbrauwen, ze is zo te zien erg blij dat ik er ben... Nash heeft nog niet omgekeken. Hier klopt iets niet... “Wat doe jij hier?” Verrast staat ze op en loopt naar me toe. “We hadden afgesproken weet je nog?” Coco komt dichterbij me staan en geniet zo te zien van het lekker ruikende geurtje dat ik op heb. “Nee. Dat hebben we niet, eigenlijk heb ik met Nash afgesproken maar euh... Ik vind het knap van je dat je bent gekomen.”
“Macaroni, dan heb ik de verkeerde geappt.”
“Macaroni?”
“Ja, ik heb mijn moeder belooft één week niet te schelden, dan krijg ik tien euro.”
Opeens schraapt Nash overdreven zijn keel. “Ook hallo, bro.” Glimlach ik. Hij ziet er nogal serieus uit. “Moet je hem niet iets vertellen?” Zijn ogen rollen naar Coco. Nieuwsgierig frons ik mijn wenkbrauwen. “Oh, ja...” Coco draait zich weer richting mij en Nash komt er bij staan.

Wat vooraf ging...
~Coco Horan

“Dus wat wil je nu vertellen?” Vragend kijk ik Nash aan die samen met mij op mijn bed zit. “Nou euh... Het spijt me...”
“Het spijt me voor wat?”
“Weet je nog, we hadden ruzie.”
“Een discussie,” verbeter ik hem, “en volgens mij was ík degene die zo bitchie deed.”
“Nee, het was mijn schuld.”
“Niet.”
“Wel.”
“Niet.”
“Wel.”
“Nash kom op, doe niet zo. Het was niet jou schuld. Maar ik maak het goed.”
“Super!”
Nash knuffelt me lief en ik begin te blozen. Deze knuffel heb ik al een maand gemist. “Zijn we nu...”
“Ja, dat zijn we.”

Nu.
~Nash Grier

“We zijn vriendje en vriendin, weet je wel.” Snel zeg ik het voordat Coco het zegt. “Dat is leuk!” Enthousiast knikt hij. “Het spijt me.” Mompelt Coco. “Waarvoor? Het is toch uit tussen ons. Wat boeit het?” Matthew glimlacht naar ons waardoor ik hem verbaasd aanstaar. Geen gejank, niks? Hij slaat me niet in elkaar. “Ik doe even mijn scheenbeschermers uit.” Ik loop naar de bank en doe ze uit. “Waarom had je scheenbeschermers aan?” Grinnikend kijkt Matt me aan. “Omdat ik dacht dat je me wel in elkaar ging schoppen.”
“Huh? Maar hoe wist je dan dat ik kwam? Jullie hadden jezelf er toch niet op voorbereid? Wat is dit nou.” Matthews net nog vrolijke smoel verdwijnt als sneeuw voor de zon. Oopsie... “Waarom loog je?” Hij richt zijn blik naar Coco, maar die is niet van plan te gaan antwoorden. “Wil je weer zo uit elkaar gaan?”
“Hoezo weer zo uit elkaar gaan, had ik dan gelogen of zo?”
“Je geeft het zelf toe, dat je liegt.”
Rustig volg ik het gesprek.
“Ja ik loog.”
“Waarom?”
“Dat gaat je geen flikker aan!”
“Wel!”
Opeens komt de moeder van Coco binnen. “Rustig jongens... Wat is er aan de hand?”
“Oh een kleine discussie,” Matthew loopt richting de deur, “het is al tijd, ik moet gaan, laters!” De deur slaat met een klap dicht waardoor Coco’s moeder haar schouders op haalt.



Mijn mond is opengevallen. Het is uit. Gewoon uit. Daar gaat ze, mijn droomvrouw, afgepakt door Nash. Dat zei ze zelf. “Ik en Nash hebben iets, het spijt me...” Ze gaf me nog een snelle kus op mijn mond en weg was ze. Nog wel zonder dat ik iets kon zeggen. Het is uit, daar gaat ze. Hier zal Nash voor boeten, die lul heeft alles verpest. “Waarom is Serena weg?” Skylynn komt mijn kamer binnen. “Je broer, Nash, hij heeft haar van me afgepakt. Ik en Serena zijn nu niet meer verliefd op elkaar. Nou ja, ik wel op haar, zij niet op mij...”

Reacties: