FanFic.nl

Gevangen

De Reünie

In de hoek van de ruimte, vlak naast de deur, zat Lita op de tiende verdieping van Castle Oblivion. Ze was aan het wachten op Sora, Goofy en Donald. Die had ze al lang niet meer gezien... Ze dacht na over die vreemde leden van de organisatie, en vroeg zich af wat hun doel nou eigenlijk was met Sora... Ze kon maar beter niet vertellen wat ze wist over Naminé, dat kon ze pas doen als het écht uit de hand liep. En trouwens, de leden van The Organization hadden overal ogen, dus ze kon beter doen alsof ze er niets vanaf wist.

Toen ging de deur open.

Sora, Donald en Goofy liepen de ruimte in en Lita glimlachte opgelucht.
"Sora," zei ze.
Sora keek verschrikt om zich heen en zag toen Lita in de hoek van de ruimte zitten.
"Lita?!" riepen de drie vrienden verbaasd uit.
Lita stond grijnzend op en liep op ze af.
"Waar was je?" vroeg Goofy. Sora stond nog steeds met open mond te kijken.
"Ik was gevangen," antwoordde Lita. "Maar dat maakt niet uit, ik ben ontsnapt."
"Weet je.. Weet je wat het doel is van de mensen in die pakken?" vroeg Sora toen hoopvol.
Lita schudde haar hoofd. "Ik zat in m'n eentje in een kamer. Ze hebben niets gezegd en me ook niets laten zien." Het was liegen om eigen bestwil.
Sora keek even omlaag en toen glimlachte hij.
"Ik ben blij dat je er weer bent, Lita."
"Anders ik wel!"
Sora, Donald en Goofy omhelsden Lita en Lita sloeg haar armen om hen heen. Ze was blij om weer terug te zijn.
"Laten we snel weer verder gaan!" zei Donald toen vrolijk. "We moeten ons geheugen kwijtraken!"
Ze lachten en wilden naar de volgende verdieping gaan, toen er opeens iemand voor hen verscheen.
Vexen, je kunt niet winnen van Sora. Laten we maar eens kijken hoe jij dat bewijst.
Lita wist al precies wie het ging zijn en ze zette alvast een stap achteruit.
Vexen verscheen.
Sora, Donald en Goofy gingen in hun vechthouding staan.
"Wie ben jij?" riep Sora met een kwade blik.
"Ik ben Vexen, en ik--"
Vexen stopte met praten en keek naar Lita. Zijn ogen werden groot.
"Lita?!"
"Heh.. Yo, Vexen.." reageerde Lita terwijl ze een beetje om haar heen keek en op haar hoofd krabde.
"Wat doe jij hier?! Jij hoort bij de anderen te zijn! Wie heeft je vrijgelaten?!"
"Vrijgelaten?" herhaalde Lita vragend. "Ik ben ontsnapt! Jullie waren zo dom om me alleen te laten."
"Maar--"
"Niets te maren!" onderbrak Lita hem en ze probeerde zijn stem overdreven na te doen. "Zonde om zo onwetend te zijn, maar omdat jij toch alleen maar de mogelijkheid hebt om de oppervlakte van dingen te zien, neem ik ook niet aan dat dit jou verteld is."
Nu keken Vexen, Sora, Donald en Goofy haar allemaal gestoord aan. Toen schraapte Vexen zijn keel.
"In ieder geval," mompelde hij. "Ik kan me niet laten lastigvallen door zo'n schepsel als jij. Waar was ik..."
Sora keek hem kwaad aan.
"Wat wil je van ons?!" riep hij.
"Ik," begon Vexen. "Ik ben gekomen om je schuld op te halen, Sora."
Goofy keek Sora vragend aan. "Een schuld? Sora, ben je iets aan deze gast verschuldigd..?"
Sora keek hem even aan en schudde toen zijn hoofd.
"Kom op, natuurlijk niet!"
"Oh, maar dat doe je wel," reageerde Vexen grijnzend. "Jij bent me verschuldigd voor het herenigen met je ex-vriend."
Lita slikte even en keek Vexen met zijn moord-blik aan. Sora's ogen werden even groot.
"Je.. Je bedoelt niet.."
"Dat doe ik inderdaad. Ik ben degene die Riku naar je gebracht heeft."
"Maar.. Dan ben jij degene.." Sora raapte zich snel bij elkaar. "Dan ben jij degene die hem zat te besturen! Wat heb je met hem gedaan?!"
"Ik zie niet waarom ik je informatie zou geven over Riku," antwoordde Vexen gladjes. "En trouwens.."
Een blauw schild verscheen in zijn hand.
"Waarom zou ik je lastigvallen in je laatste uur?"
Lita begreep dat ze Sora moest helpen met het verslaan van deze geschifte wetenschapper. Ze had alleen geen enkel idee waar hij toe in staat was...
Omdat jij alleen maar de oppervlakte van dingen kunt zien, verwacht ik je ook niet om mijn ware macht op prijs te stellen.
Dat klonk best heftig. Maar was Vexen echt zo machtig? Er was maar één manier om dit uit te vinden; de strijd met hem aangaan.
"Goed!" riep Lita uit. "Sora, het is me een genoegen je te helpen hem naar de maan te slaan!"
"Zo mag ik het horen!" reageerde hij.
Hij pakte zijn Keyblade en rende op Vexen af.
"Hyah!"
Hij haalde uit, maar Vexen blokte zijn aanval meteen met zijn schild. Toen knipte hij in zijn vingers.
"Take this!"
Een ijspegel vloog op Sora af, en Lita kon nog maar net op tijd voor hem springen om het met haar zwaard af te weren.
"Phew! Dat scheelde niet veel," zuchtte ze.
"Thanks!" antwoordde Sora terwijl hij op Vexen afrende.
"I've had enough of this!" riep Vexen uit.
"Waarom praten jullie Engels?" vroeg Lita dom.
Ze kreeg hier geen antwoord op, want Vexen richtte zijn hand op Sora wie opeens in ijs veranderde.
"Wak?!" riep Donald uit.
Psychopatisch lachend rende Vexen op Sora af en sloeg hem met zijn schild uit het blok ijs. Sora landde hoestend op de grond.
"Oh ja?! Wou je 't zo spelen?!" zei Lita boos.
Ze knipte in haar vingers en opeens stond haar hele zwaard in brand.
"Burn, baby!" riep ze met een Axel-stem en ze gooide haar brandende zwaard op Vexen af.
Met een domme schreeuw vloog hij door de lucht en landde op de grond met een harde knal.
Sora, Donald en Goofy keken verschrikt op.
"Lita... Wat?"
"Een dom trucje," mompelde Lita. "Hou je hoofd erbij, Sora! Gebruik vuur!"
Toen gingen Sora's ogen wat verder open en er verscheen een vlam op de punt van zijn Keyblade. Lita grijnsde en ook haar wapen stond weer in vuur en vlam.
"Fire!" riep Sora, en terwijl Sora zijn Firaga aanval op Vexen afvuurde, gooide Lita opnieuw haar brandende wapen naar Vexen.
De wetenschapper hield zijn schild voor zijn gezicht, maar dit werkte niet. Hij vloog achteruit tegen de muur.
"Ha ha!" lachte Lita overdreven. "Dat had je niet verwacht eh??"
Vexen krabbelde overeind.
"You imbeciles!" riep hij boos.
Hij richtte zijn hand op Lita en opeens zat ze met haar voeten vast in ijs op de grond.
"Aargh!" riep ze uit terwijl ze probeerde haar zwaard opnieuw in vuur te zetten. Het werkte niet.
Vexen grijnsde duivels. Sora rende op Lita af om haar te bevrijden, maar Vexen gooide zijn stekelige schild tegen Sora's hoofd aan, wie op de grond viel.
"Wak!" riep Donald en ook hij rende naar Lita om haar te bevrijden uit het ijs, maar net voordat hij een vuur aanval ook maar kón opwekken, gooide Vexen een scherpe ijspegel tegen hem aan. Hierop veranderde Donald in een kaart. Snel pakte Vexen de kaart op.
"Domme diepvrieskip," mompelde hij en lachte om zijn eigen woordgrap.
Goofy rende naar Vexen toe om de kaart af te pakken, maar hij kreeg een schild op zijn hoofd. Toen veranderde ook Goofy in een kaart.
"Nee!" riep Lita kwaad uit. "Sora, sta op, jonge!"
Vexen lachte onnozel en richtte zijn hand op Lita.
"Jij gaat weer terug in gevangenschap, Lita!" zei hij duivels. "Dacht je nou echt dat je gewoon kon ontsnappen? Dom, dom, dom, dom."
"Haat aan jou, haat aan jou," zuchtte Lita.
Vexen grinnikte en wilde net op haar aflopen, toen Sora opeens overeind sprong.
"It's over!" riep hij en gebruikte zijn coole aanval Sonic Blade.
Vexen werd van alle kanten aangevallen en de kaarten van Donald en Goofy glipten uit zijn handen. Op slag veranderden ze weer terug in zichzelf.
"Donald!" riep Lita. "Een beetje hulp graag!"
Donald keek naar Lita die nog steeds vast zat in het ijs en vuurde toen snel een bal vuur op het ijs af. Het smolt op slag.
"Ha!" lachte Lita terwijl ze opsprong. "Probeer dat maar eens te overtreffen!"
Snel rende ze naar het midden van de kamer en zodra Sora zijn laatste slag van Sonic Blade had voltooid, sprong ze de lucht in.
"You're done!" riep ze met de stem van Larxene.
Overal schoten bliksemschichten vandaan en ze raakten Vexen, wie al schreeuwend op de grond viel.
Sora rende op hem af en sloeg met zijn Keyblade. Vexen blokte de aanval en schoof op zijn voeten naar de andere van de kamer. Lita wilde net een volgende aanval gebruiken toen Vexen rechtop ging staan en zijn schild liet verdwijnen.
"Zoals ik verwachtte ben je niet iemand die snel sterft," zei hij alsof er helemaal niets aan de hand was.
Lita keek hem vol ongeloof aan.
"Ben je niet een béétje onder de indruk van onze awesome vechtstijl?!" riep ze verontwaardigd.
Vexen haalde zijn schouders op.
"Best oké," mompelde hij. "Maar ik heb veel beter gezien in mijn leven. Maar goed, jullie zijn niet dood dus--"
"Alsof ik ooit van jou zou verliezen!" riep Sora uit terwijl hij zijn Keyblade naar hem wees.
Vexen keek van Lita naar Sora.
"Ik zou daar niet zo zeker van zijn," antwoordde hij en wees met een overdreven handgebaar naar Sora. "Had je het door? Ik doorzocht héél jouw geheugen terwijl we vochten..."
Sora legde met een overdreven handgebaar zijn hand op zijn borst en keek hem verbaasd aan. Lita rolde met haar ogen.
"En wat heb je daar gevonden, meneer de wetenschapper?"
Vexen grijnsde en haalde met het meest gestoorde gezicht een kaart tevoorschijn. Lita kon niet goed zien wat erop stond, maar dat maakte haar niet uit.
"Dít is wat ik gevonden heb, Lita," zei hij terwijl hij gestoord met het kaartje zwaaide. "Een kaart gecreëerd van alle herinneringen in de andere kant van je hart..."
"Waaaat??" riep Lita verbaasd uit.
Vexen keek extreem duister en probeerde de kaart naar Sora te gooien. Hij gooide alleen nogal scheel en de kaart vloog keihard tegen Lita's gezicht, wie halfdood op de grond viel. Vexen keek even heel dom.
"Autsch. Sorry."
Snel zette hij weer zijn duivelse gezicht op en schraapte zijn keel.
"Ik zal je dit keer laten gaan, Lita. Maar dat doe ik alleen omdat je vechtkunsten niet zo slecht waren als ik dacht.."
Hij verdween.
"HÉ!!!! WACHT EENS!!!!" riep Sora dom, en hij rende naar de plek waar Vexen twee seconden geleden stond. Maar dat had natuurlijk geen zin.
"Autsch," mompelde Lita terwijl overeind ging zitten en de kaart die naast haar op de grond lag oppakte. "Ugh.. Wat is dit ooit?" Ze bekeek de kaart. Het leek op een afbeelding van een schemerig landje. Vooral de grote klokkentoren viel op.
Sora liep naar haar toe en pakte de kaart van haar aan. Lita stond klunzig op.
"Herinneringen.. Van de andere kant?" zei Sora terwijl hij naar de kaart keek.
"Zijn dat niet de dingen die je vergeten bent?" dacht Donald hardop.
"Oh.. Ik heb hier een slecht gevoel over..." mompelde Goofy.
Lita strompelde op Sora af.
"Waarschijnlijk weer een domme grap van die wetenschapper, eh? Maar goed, er is geen andere manier om vooruit te gaan."
Sora keek nog even naar de kaart en keek haar toen glimlachend aan.
"Je hebt gelijk," zei hij. "Laten we gaan!"
Hij rende naar de trap, gevolgd door Donald en Goofy. Lita keek hem even bezorgd aan. Ze had geen keus. Ze kon Sora niets vertellen over de waarheid achter Naminé. Dat zou hem alleen maar boos maken. Even keek ze naar de grond.
Ik kan vanaf nu maar beter blijven doen alsof ik helemaal niets weet over de rest van The Organization. Ik moet doen alsof ik net zo veel weet over Axel, Larxene en Marluxia als Sora. En ik kan hem ook niets vertellen over Naminé... Zucht Lita! Waarom moet jou dat altijd weer overkomen? Nou ja, ik kan maar beter proberen m'n mond niet voorbij te praten. Dit gaat nog lastig worden...

Ze rende achter Sora, Donald en Goofy aan naar de elfde verdieping van Castle Oblivion.

Einde

Bedankt voor het lezen! Het vervolg op dit verhaal heet: Vexen verslaan. Daar zie je nog een korte omschrijving van het gevecht met Sora, Donald, Goofy en Lita tegen Vexen in Twilight Town!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.