FanFic.nl

He's the one|| Zayn Malik [Afgerond]

~021~Back in the ''real'' world

Jaylinn

Drie weken met Zayn in het huis is het beste wat me ooit is overkomen. Natuurlijk waren de anderen jongens er ook, maar Zayn en ik wisten altijd tijd voor onszelf te hebben. We zijn closer dan ooit en weten elkaars diepste geheimen. Mede door de letters denk ik ook. Natuurlijk wisten we dat we het nooit vol konden houden zo. Zayn moest weer beginnen met promoten en ik moest snel weer naar school, dus hier zijn we. Terug in London, terug in de ‘’echte’’ wereld.

Slechts een week heb ik nog voordat ik weer naar school moet. En die week zal ik in mijn huis moeten doorbrengen. Het moment dat ik door de deur stapte, heeft mijn vader me huisarrest gegeven. Huisarrest! Ik, een negentien jarig meisje! Belachelijk gewoon.
Zelfs toen ik hem het hele verhaal had uitgelegd, week hij niet van zijn straf. Door mijn verhaal heb ik hem alleen maar een reden te geven om Zayn te haten. En die haat gebruikt hij dan ook goed. Zayn mag niet naar binnen en ik mag niet met hem bellen, sms’en, skypen, facetimen, noem het maar op. Natuurlijk lukt me het wel om met hem te spreken. ’s Avonds bijvoorbeeld, als mijn vader al slaapt. Of overdag, als mijn vader naar zijn werk is. Hij sluit de deur echter wel af en neemt mijn sleutels mee, dus Zayn kan niet naar binnen en ik niet naar buiten, maar hee. We spreken elkaar tenminste nog wel.

‘Zaynieeee!’ Zayn lacht en ik glimlach, waarna ik een rondje op mijn stoel draai.
‘Jayjayyyyy,’ roept hij even blij terug. Ik giechel en neem dan zijn achtergrond in me op.
‘Zayn, waarom ben je buiten?’ Hij haalt zijn schouders op en gaat door zijn haar.
‘Ik moest er gewoon even uit. Weet je wel, bewegen zodat ik niet mijn eigen hand ga zoenen enz.’ Ik lach en pak mijn telefoon op, waarna ik richting mijn bed loop. Met een zucht laat ik me erop zakken en kijk Zayn aan. ‘Ik mis jouw kussen ook hoor, Z.’
‘Goed om te weten, open dan je maar snel je raam.’ Verbaast staar ik hem aan en Zayn glimlacht.
‘Wil je zeggen dat je buiten staat? In mijn tuin? Onder mijn raam?’ Zayn knikt en ik spring op, om vervolgens met mijn telefoon in mijn hand richting het raam te rennen. Snel trek ik hem open en staar naar beneden, waar inderdaad een glimlachende Zayn staat. Mijn mond valt open en hij lacht, waarna hij de regenpijp begint te beklimmen.

Al snel springt hij mijn kamer in en ik sla hem. ‘Gek,’ sis ik, ‘je gaat toch niet zomaar een regenpijp beklimmen?! Wat als je was gevallen?’ Hij grijnst alleen maar en opent zijn armen. Ik zucht diep en sla dan mijn armen om zijn middel, waarna hij zijn hoofd richting de mijne brengt en een kus op mijn lippen plaatst. 'Maak je geen zorgen om me, Jayjay. Ik red me wel.’ Ik zucht en leg mijn wang op zijn borstkas.
‘Me zorgen maken staat in mijn taakomschrijving.’ Zayn lacht en ik glimlach. Vervolgens maak ik me los uit onze omhelzing en loop richting het bed. Zayn volgt me en gaat liggen, waarna ik naast hem ga liggen en hij me in zijn armen neemt. ‘Waarom ben je hier?’
‘Ik wilde je zien.’
‘Je ziet me toch via Skype?’ Zayn lacht en wrijft over mijn rug.
‘Dat is niet hetzelfde, Jayjay.’ Instemmend hum ik en kruip dichter tegen hem aan.
‘Hoe gaat het met de jongens?’ Zayn haalt zijn schouders op.
‘Alles gaat zijn gangetje eigenlijk. Behalve dan dat ik je heel erg mis.’ Ik glimlach en zucht.
‘Ik mis jou ook. Deze straf is echt belachelijk, ik ben negentien for gods sake.’ Even is Zayn stil, waarna hij rechtop gaat zitten en me omhoog trekt. Zijn ogen twinkelen en hij grijnst geheimzinnig.

‘Zayn? Voel je je wel goed?’ vraag ik lachend. Hij knikt en slaat een arm om mijn schouder.
‘Wat nou als jij met mij meegaat naar het huis van de jongens? Zoals je zei, je bent negentien, dus je kan doen wat je wilt.’ Sceptisch kijk ik hem aan, wat hem alleen nog maar meer enthousiast maakt.
‘Dit is een geweldig idee, Jayjay! Ik heb je de hele dag bij me, jij hebt mij de hele dag bij je en je hebt geen last van je pa! Daarnaast is het dichter bij het Kings college waar je gaat studeren!’
‘Zayn, ik weet het niet hoor…,’ zeg ik twijfelend. Dan gaat hij voor de gemene aanpak en zet hij zijn puppyogen op. Ik stuur hem een doodse blik en zucht dan. ‘Goed dan, maar alleen omdat ik je puppyogen niet kan weerstaan.’ Hij doet een yes gebaar en springt op.
‘Kom, we gaan je spullen pakken.’ Met een diepe zucht rol ik mijn ogen, maar ik volg hem wel van het bed af.

Twee paar handen maken licht werk en dus zijn we al snel klaar met het inpakken van mijn spullen. De zes tassen staren ons dreigend aan en ik staar naar Zayn. ‘Hoe gaan we dit meenemen?’ Hij haalt zijn schouders op en vist dan zijn telefoon uit zijn zak. Snel toetst hij een nummer in en plaatst het apparaat aan zijn oor. ‘Hey..Ja….ik heb je hulp nodig…..wat? Nee!......Ik ben bij Jaylinn…..ja, oke…..beloofd?........tot zo!’ Hij vergrendeld zijn telefoon weer en stopt hem in zijn zak.
‘Zo, geregeld.’ Ik trek een wenkbrauw naar hem op en hij wiebelt de zijne, waarna ik lach. Dan gebaar ik naar de tassen en sla mijn armen over elkaar. ‘Hoe gaan we deze het huis uit krijgen? De voordeur zit op slot.’ Zayn haalt zijn schouders op en loopt naar het raam.
‘We gaan via het raam.’ Ik trek een wenkbrauw op.
‘Excuse me?’
‘Je hoorde me wel.’ Ik zucht diep en ga door mijn haar.
‘Vooruit dan maar.’

Nadat we alle tassen en onszelf veilig beneden hebben gekregen, verlaten we de tuin en lopen we naar de voorkant. Een zwarte range rover staat ons al op te wachten en Louis springt eruit. Hij opent de kofferbak en helpt ons de tassen erin te tillen, waarna we allemaal onze weg de auto in maken. ‘Hey Jayjay,’ zegt Louis vrolijk. Ik glimlach naar hem en doe mijn riem vast. Louis start vervolgens de motor en rijd bij mijn huis vandaan. Even kijk ik terug, waarna Zayn een arm om me heenslaat en zegt: ‘Je gaat een nieuwe start maken, Jayjay. En het is niet zo datje het huis nooit meer ziet.’ Instemmend knik ik en draai me weer vooruit.
‘Het is alleen te hopen dat ik die nieuwe start overleef, als ik met vijf jongens ga wonen.’

Reacties: