FanFic.nl

I thought I was helping - Louis Tomlinson

[001]

Met ingehouden adem las Louis de mail nog een keer. Was hield hij zielsveel van die vrouw. Nog steeds eigenlijk. Het kwam dan ook een steek door zijn hart omdat hij hoorde dat ze een kind had gekregen. Maar niet met hem. Hij snapte ook wel dat ze allebei verder moeten, maar toch. Vastberaden stond hij op. De sterren fonkelden als de zon. Het was de nacht. Hij griste een koffer onder zijn bed vandaan en deed hier de hoogstnodige spullen in. Na zijn koffer te hebben in gepakt schoof hij weer achter zijn computer om de kaart van het eiland te bezichtigen. Hij klikte een nieuwe pagina aan en zocht naar tickets voor dit vreemde maar zo te zien prachtige eiland. Maar tevergeefs. Diep peinzend was hij aan het nadenken hou hij op zijn bestemming zou moeten komen. Na de naam nog een keer op te zoeken, kwam hij op een vervoervliegtuig uit in de haven. Aan de tijden te zien gaat het kleine vervoervliegtuig over twee uur weer zijn reis voorzetten naar het eiland. Dit was de kans die hij, Louis Tomlinson met beide handen moest aangrijpen. Hij krabbelde wat op een briefje als een afscheid en viste zijn jas van de kapstok. Hij sleurde zijn koffer met zich mee en stond inmiddels in de deuropening. Hij keek nog een keer achterom en knikte vastberaden, hij zal en moet het meisje vinden, en met die gedachte sloot hij zachtjes de deur om zijn reis naar de haven te beginnen.

Tijdsprong één uur,

De reis duurde niet lang, sterker nog maar een half uurtje. Het andere half uur had hij besteed aan het zoeken van het vliegtuig. De nacht was fris, en hier en daar hoorde je krekels hun eigen melodie zingen. Maar het vliegtuig was nergens te bekennen. Er klonken voetstappen, langzame voetstappen. Louis keek zoekend naar achteren waar een man zijn kant op liep. De man was al redelijk oud, hij schatte hem rond de zeventig. De man groette Louis en deze groette terug. "Dag meneer, kunt u mij soms vertellen waar eh.." Louis stopte even en keek de man vragend aan. "Ik heb gehoord dat er hier een vervoervliegtuig vliegt."
De man knikte aarzelend. "Dat klopt inderdaad, ik ben de piloot."
Louis keek op, zijn adem was rustiger geworden en hij grijnsde in het maanlicht. "Niet waar, ik vroeg me af of ik met u mee kon vliegen."
De man hapte naar lucht, en Louis kon zien dat de man nadacht. De man schudde het hoofd. "Ik denk niet dat ik dat kan doen."
Louis gaf niet op. "Toe, ik moet mijn ex helpen. Ik vertel het echt niet." Hij zakte bijna op de knieën voor de man. De man gaf aarzelend toe. "Oké dan, maar ik waarschuw je, de mensen zijn niet gediend van mensen zoals wij."
Louis glimlachte en bedankte de man. Ze stapte in en vlogen naar het eiland.
De reis was kort, zeer kort. De man land bij een steigertje aan het water. Hij stapte uit en schoof de deur open zodat Louis kon uitstappen. Louis keek verder naar voren waar een vrolijk dorp te zien was. Ook zag hij een schim, met een telefoon in haar handen.
"Ik moet weer gaan." Zei de man nadat hij alle spullen had buiten gezegd. Louis knikte en bedankte hem nogmaals voor het brengen. Niet veel later hoorde hij de motor en het geluid stierf af. Louis haalde een hap adem en liep de berg op. Onderweg kwam hij een bord tegen, maar de letter waren te vaag. Boven aan de berg keek hij nog even om. Een knal, en hij zag nog net het zelfde vliegtuig als waar hij net inzat, in het water vallen. De man was verraden.

Reacties: