FanFic.nl

My stalker murdered my best friend || Harry Styles

seven

Zachtjes sluip ik de trap op. Mijn wang gloeid nog steeds van de klap die ik zojuist van Jaylinn heb mogen ontvangen, man wat sloeg die meid hard. Met de lood in mijn schoenen kom ik bij de badkamer deur waar ik stemmen hoor. ‘’Jaylinn?’’ hoor ik Liam zeggen. Zachtjes plaats ik mijn oor tegen de houten deur om het beter te kunnen horen. ‘’Je moet het hem vertellen.’’ Vertelt Liam na een korte stilte. Vanuit hier hoor ik Jaylinn naar lucht happen. ‘’Nee, nee ik kan het hem niet vertellen, dadelijk doet hij hem wat.’’ Ratelt ze bang. ‘’Jaylinn.’’ Ik hoor de gerusttellende stem van haar proberen te kalmeren. ‘’Nee niks ‘jaylinn’ I-ik kan het niet. ‘’ ‘’Maar hij verdient het, hoe kun je wat wil je dan? Hem gewoon gebruiken zoals de opdracht, je zult het hem wel moeten vertellen. Het gaat hier niet alleen om Harry, maar om heel one direction die hierdoor in de problemen kan komen, dus of jij vertelt het hem of ik doe het!’’ het laatste fluistert Liam versteend bleef ik staan nadat ik begon te begrijpen dat dit om mij ging, maar veel tijd om hier te blijven staan heb ik niet want ik hoor voetstappen steeds dichter bij de deur komen. Zo snel als ik kan vlucht ik de eerst volgende kamer in, niet snel daarna hoor ik de badkamer deur open gaan en voetstappen de trap aflopen. Een opgeluchte zucht verlaat mijn mond en ik open de deur weer als ik tot de conclusie ben gekomen dat alles ‘veilig’ is. Nadat ik de deur weer achter me sluit hoor ik zacht gesnik uit de badkamer komen, een medelevend gevoel vult mijn lichaam en ik stap de ruimte binnen. ‘’Gaat het wel?’’ vraag ik aan de snikkende Jaylinn. Verschrikt kijkt ze op, haar ogen glijden over mijn lichaam wat op de een of andere manier me laat blozen. Snel schud ik de gedachtes van me af en laat me zachtjes naast Jaylinn zakken op de koude badkamer vloer. Jaylinn staart nu doelloos voor zich uit, alsof ze totaal is verloren de woorden van Liam spoken in een flits weer door mijn gedachte. ‘Hem gewoon gebruiken zoals de opdracht?’ ‘niet alleen om Harry maar heel One direction’ ‘’Opdracht,’’ fluister ik onbewust. Jaylinn lijkt te schrikken van mijn woorden en staart me bang aan. ‘’J-je weet het al?’’ fluistert ze trillend, verbaasd staar ik haar aan. ‘’Vertel het me,’’ beveel ik haar fluisterend. Zachtjes schud ze haar hoofd en waarna zachte snikken haar mond weer verlaten. ‘’Vertel het me!’’ roep ik nu, geschrokken van mijn eigen woorden staar ik de bange Jaylinn aan die een hap lucht neemt. ‘’I-ik…..’’

‘’Het spijt me zo,’’ fluistert ze huilend terwijl ze tegen me aan ligt. Zachtjes schud ik mijn hoofd, niet in staat om iets te zeggen. Om haar kalmerende woorden toe te fluisteren of te zeggen dan alles goed komt, want op dit moment weet ik het niet meer. Ik weet niet of het goed komt. Het verhaal dat Jaylinn net vertelde staat in mijn geheugen gebrand en blijft zich herhalen als een cassettebandje. Na een stilte die een uur leek te duren, verlaat een luide zucht mijn mond. Ook al weet het niet zeker toch verlaten de woorden mijn mond. ‘’Laten we het doen,’’ fluister ik. ‘’Nee,’’ fluistert Jaylinn schor terug. Koppig schud ik mijn hoofd, in een minuut zijn mijn gedachtes omgedraaid en weet ik het dus zeker. ‘’We doen het, we geven hem wat hij wilt. Gebruik me Jaylinn, gebruik me alsjeblieft doe het. ‘’ Enkele tranen biggelen over mijn wangen als ik het haar opdraag. ‘’Ik wil dat je me gebruikt, ik wil dat je geen pijn hebt jaylinn,’’ fluister ik. Jaylinn springt op met een kwade maar vooral bange uitdrukking op haar gezicht. ‘’Nee!’’ roept ze. ‘’Nee, ik ga je geen pijn doen, ik sta het niet toe dat ik je dadelijk moet breken,’’ roept ze kwader dan ooit. Vastbesloten sta ik op en ga tegenover haar staan haar bange ogen staren in de mijne terwijl ik haar polsen pak en haar tegen de muur druk. ‘’We kunnen dit, we kunnen doen alsof we een gelukkig stelletje zijn. Ik kan doen alsof je me breekt als je het uitmaakt, we acteren en zorgen ervoor dat het echt lijkt. Wie zegt dat hij ons hier binnen kan zien, Wie zegt dat hij of zij onze gedachtes kan lezen, We zorgen ervoor dat het echt is. Het gaat ons lukken Jay. Het gaat ons lukken!’’ de laatste woorden komen fluisterend uit mijn mond met gesloten ogen heb ik mijn voorhoofd tegen dat van haar gedrukt. Ik voel hoe haar adem slokt tegen mijn gezicht en voordat ik het weet heb ik mijn lippen op dat van haar gedrukt en bewegen onze monden met elkaar als ze ervoor gemaakt zijn. Ik negeer het vuurwerk dat is ontploft in mijn maag, ik negeer de gedachtes van elk woord dat ze tegen me heeft gezegd. Ik geniet van het moment dat we hier samen zijn, alleen. Veilig in mijn armen......

--------------------------------------------------------------------------------------------

Heey het spijt me echt echt echt heel erg dat ik zolang niet geschreven heb maar het begon dus met de lieftallige puppy die we sinds kort hebben die zo geweldig lief was om de kabel kapot te bijten van de laptop waar al mijn hoofdstukken op staan. Daarna kwam ik er achter dat het alweer 19 july was en ik 20 july naar mijn vrienden in engeland zou gaan en ik moest dus nog alles pakken en halen enz en dus geen tijd had om het hierop te melden dat ik op vakantie ging. eenmaal In engeland had ik dus geen laptop etc dus kon ik ook niks posten. Maarja ik ben eindelijk terug en hier is dus het hoofdstuk!

Ik hoop dat jullie nog steeds mee willen lezen het spijt me echt van de vorige weekjes en mn slechte postingsdates. Maar ik wil jullie ondanks alles echt bedanken voor de lieve en geweldige reacties op mijn hoofdstukken het doet me echt veel!! Jullie zijn echt geweldig!!!

reactie = melding voor volgende hoofdstuk

xx

Reacties: