Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Lily Cullen » 16.
Lily Cullen
16.
‘Laten we gewoon een kalender pakken en met een dart pijltje gooien!’ grinnik ik. ‘Ja mama! Renesmee doen!’ roept Renesmee. ‘Nee schatje, dat was een grapje!’ zeg ik. ‘Eigenlijk vind ik het wel een goed idee!’ lacht Edward. ‘Waar haal je dan zo’n grote kalender vandaan? Of wil je verschillende blaadjes aan de muur gaan hangen, maand en datum?’ vraag ik lachend. ‘Ja, dat is een goed idee!’ zegt Edward. ‘Mama, papa, mag ik doen?’ vraagt Renesmee. Ik kijk Edward aan en hij knikt. ‘Ja schatje, jij mag dat doen!’ zeg ik. Edward gaat blaadjes halen en een stift. Op elk blaadje schrijft hij een maand, en op het laatste blaadje de data. Renesmee gooit met een dart pijltje welke Edward ook ergens vandaan getoverd heeft. Op het blaadje waar het pijltje in blijft steken staat: juli. ‘Nu nog een datum!’ zeg ik. Renesmee gaat het pijltje halen en loopt weer terug. Het pijltje komt in vakje 24. ‘Dus we trouwen op 24 juli!’ zegt Edward blij terwijl hij mij optilt. Ik zoen Edward. ‘Mama! Buiten wandelen?’ vraagt Renesmee. ‘Alleen mama? Of mag papa ook mee?’ vraag ik. ‘Papa ook mee!’ antwoord Renesmee. Edward zet mij terug op de grond en we lopen naar beneden. ‘En? Hebben jullie al een datum?’ vraagt Esme als we beneden zijn. Edward en ik knikken. Allemaal kijken ze ons nieuwsgierig aan. ’24 juli!’ zegt Edward. ‘Oké dan! Dat is al aardig snel! Nog maar een maand!’ roept Alice. ‘Alice, rustig!’ lach ik. ‘Mag ik, mag ik, mag ik?’ vraagt Alice; ‘Mag ik de bruiloft organiseren?’ Alice staat bijna te springen. ‘Ik vind het goed, en jij?’ denk ik, vragend aan Edward. ‘Ja, maar je weet dat ze zich niet in zal houden he!’ antwoord Edward denkend. ‘Ja, ga je gang Alice!’ zeg ik met een glimlach. ‘Yes!’ zegt Alice. ‘Mama, wandelen!’ roept Renesmee. ‘Nou wij gaan wandelen! Tot straks!’ zegt Edward lachend. Edward, Renesmee en ik lopen naar buiten. Renesmee wil de sneeuw in duiken, maar ik ren net op tijd naar haar toe en grijp haar vast. ‘Mama, ik wil in de sneeuw spelen!’ zegt Renesmee. ‘Nee, je hebt net schone kleren aan!’ antwoord ik. ‘Mama!’ zeurt ze. ‘Nee!’ antwoord ik. Ik zet haar op de grond en ze loopt verder. We lopen een bos in en er komt een groepje mensen aan lopen. ‘Hallo!’ zegt een vrouw tegen ons. Ik ruik een rare geur. ‘Wat stinkt het hier!’ denk ik terwijl ik bijna een raar gezicht trek. ‘Weerwolven!’ antwoord Edward denkend. ‘Renesmee, kom eens bij mama!’ roep ik. Renesmee komt naar me toe rennen. ‘Hallo!’ antwoord Edward. ‘Wie zijn jullie, en wat doen jullie hier?’ vraagt dezelfde vrouw. ‘Wij zijn Edward, Lily en Renesmee. Wij zijn hier pas naartoe verhuisd. Hebben we wat verkeerd gedaan?’ zegt Edward. ‘Jullie zijn op ons land. Gedraag je!’ zegt een wat grotere en oudere man. ‘Wij hebben dus niks verkeerds gedaan?’ vraagt Edward. De man schud zijn hoofd. Ik zie dat een jongen naar mij gluurt. Ik concentreer me even op zijn gedachten. Deze zijn zo hard, worden geschreeuwd, en ik laat bijna Renesmee vallen. ‘Ga even naar papa!’ zeg ik tegen Renesmee terwijl ik haar op de grond zet. Renesmee loopt naar Edward en ik ga op de grond zitten, met mijn handen tegen mijn oren gedrukt, alsof ik de pijn van het geschreeuw in mijn hoofd tegen kan houden. ‘Gaat alles goed met je vriendin?’ vraagt de vrouw bezorgd. ‘Gaat het, my love?’ denkt Edward vragend. ‘Ja, maar die ene daar rechts, zijn gedachten zijn zo hard, zo pijnlijk!’ antwoord ik denkend. ‘Ja ik weet het, sluit je er voor af!’ antwoord hij weer, denkend. ‘Heb ik al gedaan!’ denk ik. ‘Goed, je wil ook niet weten wat hij dacht!’ antwoord Edward denkend, ik hoor dat hij boos is. ‘Zeg het straks maar. Ik wil hier weg!’ denk ik. ‘Ja, het gaat goed met haar.’ antwoord hij. ‘Weet je het zeker?’ vraagt de vrouw. ‘Ja, zeker weten. Zij en onze dochter gaan nu naar huis!’ antwoord Edward. ‘Renesmee, kom maar!’ zeg ik terwijl ik opsta met een raar gevoel in mijn hoofd. Renesmee en ik lopen terug naar het huis. We lopen naar binnen en Renesmee rent naar de televisie. Ik ga op de bank zitten en druk mijn handen weer tegen mijn oren. ‘Lily, gaat het?’ vraagt Rosalie terwijl ze naast me komt zitten. ‘Ja hoor, alleen wou ik soms dat ik die gedachten van iedereen niet kon horen. Het lijkt wel of ik hoofdpijn heb!’ antwoord ik. Opeens flitsen de beelden door mijn hoofd; beelden van dat de mensen in weerwolven veranderen, dat de weerwolven Edward aanvallen, dat hij ze niet aankan. Ik hap naar lucht. ‘Lily! Wat is er?’ roept Rosalie terwijl ze aan mijn schouder schud; ‘Lily!’ ‘Mama?’ vraagt Renesmee bang. Ik krijg weer lucht. ‘Alice!’ roep ik. Alice komt er meteen aan. ‘Wat is er?’ vraagt ze. ‘Kom mee! Rose, kan jij even op Renesmee passen?’ zeg ik. Rosalie knikt niet-begrijpend. ‘Kom Alice!’ zeg ik. Ik pak haar hand, trek haar naar buiten en neem haar mee naar de plek waar Renesmee en ik Edward bij de weerwolven achter lieten. ‘Wat stinkt het hier!’ zegt Alice. ‘Weerwolven!’ antwoord ik. ‘Wat doen we hier dan?’ vraagt Alice. ‘Edward!’ antwoord ik. Dan zie ik Edward tegen een boom gedrukt staan, hij kan niet bewegen, hij word tegengehouden door de weerwolven. ‘Edward!’ roep ik. Ik ren op de weerwolf af en ren tegen hem aan. Hij valt naar achteren en ik sta voor hem op de grond, in een verdedigende houding. Ik grom. De weerwolf gooit mij naar achteren en ik knal tegen een boom. ‘Lily, gaat het?’ vraagt Edward bezorgd terwijl hij mij helpt opstaan. Ik knik. ‘Wat heb je gedaan dat ze zo boos werden?’ vraag ik. ‘Niks, ze zeiden dat wij hier weg moesten, en ik zei dat we dat niet gingen doen!’ antwoord hij. ‘Edward kijk uit!’ roep ik, want de wolf vliegt recht op Edward af. Ik duw hem aan de kant, we kunnen ons evenwicht niet houden en vallen op de grond. Ik lig bovenop hem. ‘Stop!’ horen we dan opeens. Ik kijk op en zie Carlisle staan. Ook de weerwolven staan stil. ‘Wat is dit?’ vraagt hij. Edward legt uit wat er gebeurt is. ‘Oké, wij zullen hier weg gaan. Maar zouden wij nog even mogen blijven tot de bruiloft van Edward en Lily? Tot 24 juli?’ vraagt Carlisle.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.