FanFic.nl

Can i be saved (AF)

=Chapter VIII=

Ik sta op de dansvloer te dansen op 'Marylin Monrou' van Pharrel Williams, maar volgens mij ziet het er niet uit. Het is een vlot nummer, maar ik sta er maar een beetje sloom bij te dansen. Mijn gedachten zijn ver weg. Nola vond dansen zo leuk en ik voel me schuldig dat ik hier nu ben. Ik sluit mijn ogen en zie haar voor me. Haar lach, die ik zo mis, haar prachtige ogen en haar mooie bruine haar. Ik zou zo met haar willen ruilen, dat zij hier nu stond met Jake en Lindy en dat ik in coma lag. Omg, wat zeg ik nou?! Natuurlijk wil ik dat niet! Nee, ik wil hier staan maar dan samen met Nola. De tranen voel ik over mijn wangen gaan en zodra ik 'Demons' van Imagine Dragons hoor, word ik kwaad door de onmacht die ik heb over Nola. Ik open mijn ogen en loop naar een tafel in de hoek. Als ik daar ben en het gezicht van Nola voor me zie, gooi ik de hele tafel omver. Ik ben woedend op mezelf en ik haat het om machteloos te zijn. Nola ligt in coma en ik kan niks doen. Ik val op mijn hurken en sla mijn handen voor mijn ogen. Het is niet eerlijk!
,,Zayn, gaat het?” Liam en Niall helpen me overeind. Ze gaan met me aan de tafel zitten, nadat ze alles weer recht hebben gezet.
,,Waarom zou het moeten gaan? Ik moet hier helemaal niet zijn.” zeg ik terwijl ik met mijn hand door mijn haar ga.
,,Waarom niet? Één avondje uit kan toch wel?”
,,Ik verraadt Nola.” de jongens kijken me verbaasd aan.
,,Hoezo dat?”
,,Nola hield van deze discotheek en ik zie haar elke keer voor me. Het voelt gewoon fout om hier te zijn zonder haar.” Liam pakt mijn hand en Niall wrijft troostend over mijn rug. Oh, ik wil zo graag dat Nola wakker word en dat ik haar mijn 'vriendinnetje' mag noemen. Maar hoe lang gaat dat nog duren? Komt Nola uit de coma?


Ik loop naar de dj en pak de microfoon.
,,Jongens en meisjes, mag ik even jullie aandacht?” iedereen richt zijn blik op mij. Ook de blik van Zayn die niet vriendelijk is. Even slik ik als ik de mooie ogen van Lindy naar me zie kijken. Zou ze dit wel leuk vinden? Ach, ik moet nu wel doorzetten, nu ik iedereen zijn aandacht heb. ,,Ik wil graag een groot applaus voor een vriendin van mij, ze is hierheen gekomen helemaal vanuit Londen en ze is geslaagd voor haar examens.” iedereen begint hard te klappen en er verschijnt een grote glimlach op het gezicht van Lindy. Ik loop met een blij gevoel terug naar Lindy en plof naast haar op de kruk.
,,Jake, dat had je niet hoeven doen.” zegt ze en geeft me een kus op mijn wang.
,,Je wilde een entree, nou nu weet iedereen wie je bent.” ik voel me best trots. Ik heb haar blij gemaakt en ze gaf me een kus.
,,Hoe wist je dat ik geslaagd was?”
,,Wist ik niet, ik verzon maar wat.” Ik kijk haar aan. ,,Gefeliciteerd.” ik omhels haar en het warme gevoel wat ik eerder had toen ik haar hand pakte, komt weer. Even hou ik haar vast, totdat ze zich plots losmaakt en naar de dansvloer rent. Wat heeft zij?!


Ik maak me los van Jake en ren de dansvloer op als ik mijn favoriete liedje hoor. 'Problem' van Ariana Grande is gewoon een super nummer om op te dansen. Even zie ik het gezicht van Jake en heb ik spijt dat ik zo ben weggegaan, maar ik begin mee te dansen alsof mijn leven ervan af hangt. Ik vergeet alles om me heen en ik leef me helemaal uit. Ik geniet volop, totdat ik schrik van iemand die achter me komt dansen. Ik draai me om en kijk in de ogen van Kevin. Ik wist niet dat hij zo goed kon dansen en glimlachend dans ik met hem mee. We dansen ongeveer een uur lang samen zonder één woord gewisseld te hebben. Mijn benen beginnen moe te worden en ik draai me om, om terug te gaan naar Jake aan de bar, maar hij komt voor me staan.
,,Wil je nu misschien iets drinken met mij?” vraagt hij. Ik heb best wel dorst, maar zal ik niet naar Jake gaan en samen met hem wat drinken? Wat heb ik toch?! Kevin is een leuke jongen, waarom zou ik geen drankje met hem doen? Ik knik en hij neemt me mee naar de andere bar, waar we gaan zitten. Hij kijkt me diep in mijn ogen aan en glimlacht. ,,En? Weet je al wat je gaat studeren?” ik schudt mijn hoofd.
,,Ik heb zoveel ideeen. Steeds als ik denk dat ik het weet, verandert mijn gedachten weer.” Hij begint te lachen.
,,Ja, dat heb ik ook. Eerst wilde ik iets met kunst, tekenen en schilderen, maar dat begon saai te worden.”
,,Wat doe je nu?”
,,Ik doe niet heel veel op school moet ik eerlijk bekennen. Ik sta er goed voor met overal een zeven, maar ik wil het gevoel hebben dat ik iets kan betekenen voor iemand, snap je?”
,,Sorry, niet echt. Wil je leraar worden?”
,,Oh nee, dat niet.” hij lacht en iets in me vind het fijn dat hij bij me zit, maar toch voelt het anders. Toch had ik liever bij Jake gezeten. Ik kijk naar de andere bar, waar Jake nog steeds op me wacht. Echt heel lief van hem, maar ik heb geen behoefte om nu naar hem toe te gaan. Het is best gezellig met Kevin en ik kijk hem aan.
,,Wat dan?”
,,Ja, ik dacht zelf aan advocaat of iets in het leger.”
,,Het leger? Heb je zo'n goede conditie en niet te vergeten die sixpack.” even rol ik met mijn ogen. Dat moet ik weer vragen! Gelukkig glimlacht Kevin.
,,Ik kan niet ontkennen dat ik een sixpack heb, ik sport vier keer per week, samen met Jake overigens. Het lijkt me ook wel wat om advocaat te zijn, zodat ik onschuldige mensen uit de gevangenis kan houden.”
,,Dapper van je. Ik zou dat niet kunnen.”
,,Jij bent toch tot alles in staat?” door het compliment van Kevin voel ik dat ik moet blozen. Waarom is hij toch zo lief voor me? Ik ken hem net één dag!
,,Nou, echt niet tot alles, maar bedankt voor het compliment.” zeg ik en glimlach naar hem. Ik kijk weer richting de bar waar Jake zit. Hij zit er nog steeds en wacht dus nog steeds. Eigenlijk best wel zielig dat ik nu met Kevin zit. Ik sta op en kijk Kevin aan. ,,Ik ga terug naar Jake. Ik was eigenlijk net met hem wat aan het drinken.” hij knikt en ik loop terug naar Jake.


Ik kijk naar Kevin en Lindy. Waarom staat ze zo lang bij hem en waarom lachen ze zo? Ik draai me om naar de barman en vraag om nog een biertje. Volgens mij heb ik er al vier op, maar ik denk op dit moment teveel na over Nola en mijn vader, dat het me niet uitmaakt. Ik veeg de tranen van mijn gezicht, Lindy mag mij zo niet zien. Dan gaat ze me vast een zwakkeling vinden. Ze weet nog helemaal niks over wat er gebeurd is. Oh ja, door Kevin denkt ze dat Nola aangereden is, maar dat is helemaal niet de waarheid. Nee, als ze de waarheid wist, zou ze me nooit meer willen aankijken. Tenminste zo'n gevoel heb ik. Ik weet niet wat er met haar is, maar ze heeft iets wat me aan Nola doet denken. De barman geeft me mijn biertje en ik neem een slok terwijl mijn gedachten terug gaan naar de bewuste dag.

*Flashback*
,,Sorry Nola, maar ik heb op dit moment echt iets anders aan mijn hoofd.”
,,Waarom niet? Wat heb ik verkeerd gedaan of gezegd?”
,,Jij hebt niks gedaan.”
,,Waarom wil je dan niet meer afspreken?”
,,Het is Rachel.”
,,Ja, het is altijd Rachel. Steeds maar weer. Dat je elke avond bij haar bent, zegt al genoeg. Ik had dit nooit van je verwacht Jake! Ik ben wel al jaren je beste vriendin en je laat me gewoon vallen!”
,,Ik laat je niet vallen Nola en jij zal altijd mijn beste vriendin blijven, maar op dit moment heb ik het al moeilijk genoeg met Rachel. Ik heb ook helemaal geen zin om met jou drugs en XTC te nemen.” Wow, die opmerking was harder dan ik bedoelde en ik zie dat Nola tranen in haar ogen krijgt.
,,Wat een rotopmerking Jake!” roept ze uit. ,,Ik heb misschien fouten gemaakt, maar ik ben geen junk die alleen maar leeft van drugs en trouwens jij vond het ook wel eens lekker om een XTC-pilletje te nemen. Ik vind het echt niet leuk dat we al maanden niks gedaan hebben samen, beste vrienden doen alles samen! Jij vind Rachel tegenwoordig belangrijker dan je beste vriendin, je bent alleen maar met haar bezig! En dat was ze al vanaf het begin van plan!”
,,Nu ga je te ver Nola, ik hou van Rachel! Als je van iemand houdt, wil je daarbij zijn elke minuut van de dag. Ik dacht dat je dat wel begreep nu je soort van met Zayn verkering hebt, maar volgens mij wil je het niet begrijpen! Als je hier alleen maar gekomen bent om Rachel af te zeiken, rot dan maar weer op. Weet je, blijf maar lekker weg, ik heb geen zin in je! Ik wil niks meer met je te maken hebben, rot op ik wil je nooit meer zien!”*

Ik kan nog steeds niet geloven dat ik dat echt tegen haar gezegd heb, alleen maar om Rachel te beschermen die nu toch met die Luke is. Ze heeft nooit echt van me gehouden en Nola wel. Soms wilde ik dat mijn vader me een keer goed geraakt had, dat ik nu dood was. Dat had een hoop ellende gespaard. Voordat ik het weet gaan er weer tranen over mijn wang.
,,Hé, gaat het wel?” ik schrik op en veeg de tranen weg. Te laat natuurlijk, want ze heeft het al gezien. Met een bezorgde en schuldige blik kijkt Lindy me aan. ,,Sorry dat ik met Kevin daar zat, hij wilde iets met me drinken en ik dacht één drankje kan wel, maar ja toen raakte we in gesprek. Het duurde langer dan ik verwacht had.” zegt ze en ze gaat naast me zitten. Ze legt haar arm om mijn schouders en het gevoel vult weer mijn lichaam.
,,Dat is het niet. Natuurlijk mag je met Kevin wat drinken en kletsen.”
,,Wat is het dan?”
,,Het is niks.” ik kijk haar aan en zie dat ze twijfelt aan mijn antwoord. ,,Echt, het is niks.” ze glimlacht even naar me en blijft zitten zoals ze zit. Haar arm om mijn schouders heen geslagen en haar linkerhand wrijvend over mijn arm heen. Ze is echt lief en ik kijk haar aan. Moet ik haar in vertrouwen nemen en vertellen over mijn vader?
,,Zeg het maar.” zegt ze en ze kijkt me aan. Net als ik mijn mond open doe om het voorzichtig te zeggen, word 'Hello' van Lionel Richie gedraaid. Nu zou ik haar zo graag willen vragen of ze met mij wilt schuifelen, maar dat durf ik niet. Ik ga het toch proberen.
,,Lindy? Wil jij...”
,,Met mij schuifelen op dit nummer?” ik kijk om en zie Kevin haar vragend aankijken. Ja natuurlijk, hij weer! Ik kijk voor me uit en doe net alsof ik het niet gehoord heb. Lindy laat me los en de kou valt op mijn lichaam.
,,Ja.” zegt ze. Ik kijk achterom en ik zie haar op de dansvloer schuifelen met mijn beste vriend. Ik zou het niet erg moeten vinden, maar dat vind ik wel. Ik begin haar steeds leuker te vinden en wilde heel graag met haar dansen, maar Kevin was me voor met vragen. Zie je, ik ben echt een nul! Ik durfde haar in eerste instantie niet eens te vragen! Ik sta op, betaal mijn drankjes, kijk nog één keer naar Lindy en onze ogen ontmoeten elkaar. Ik kijk haar een paar minuten aan en dan loop ik wat teleurgesteld de discotheek uit.

Reacties: