FanFic.nl

Can i be saved (AF)

=Chapter IX=

Ik loop met Kevin naar de dansvloer, met de verdrietige Jake in mijn hoofd. Waarom moest hij huilen? Hij zal vast hopen dat ik het niet gezien heb, maar dat heb ik wel. Hij veegde zijn tranen snel weg toen ik naast hem stond. Wat is er met hem? Ik sla mijn armen om de nek van Kevin en glimlach even naar hem. Hij heeft helemaal niet in de gaten dat ik aan Jake denk, hij geniet vol teugen en dat zou ik eigenlijk ook moeten doen. Waarom zit ik dan toch met Jake in mijn hoofd? Ik kijk weer naar Jake, die opgestaan is van zijn barkruk en de barman betaald. Gaat hij weg? Ik blijf hem volgen met mijn ogen, terwijl ik blijf schuifelen met Kevin. Jake kijkt mij nu ook aan, voor een paar minuten en daarna loopt hij weg.
,,Wat gaat Jake doen?” Kevin haalt zijn schouders op.
,,Laat hem maar. Hij heeft zijn dag niet, denk ik.” Wat heeft Kevin toch? Ziet hij nou echt niet dat het niet goed gaat met Jake? Zelfs ik zie dat, al vanaf het begin van de avond is hij afwezig. Ik laat het hier niet bij zitten en maak me los van Kevin. ,,Wat ga je doen?” Kevin kijkt me aan, maar ik negeer zijn vraag en loop naar buiten. Ik kijk om me heen en zie Jake in de verte lopen. Ik ren naar hem toe, wat niet echt gaat op deze hakken.
,,Jake!” hij draait zich om en net nu ik bijna bij hem ben, struikel ik. Hij vangt me op en ik glimlach. ,,Dank je. Wat ga je doen?” hij reageert niet, maar kijkt de andere kant op. Waarom geeft hij geen antwoord? ,,Jake, vertel maar. Ik zag dat je verdrietig was, wat is er?” Hij loopt door. Ik weet dat hij het niet wilt of niet durft te vertellen, dat voel ik gewoon, maar ik hou vol. Ik loop achter hem aan en op een gegeven moment loop ik naast hem. We lopen even in stilte, totdat ik zijn hand pakt en hij me aankijkt.
,,Lindy, kan ik je vertrouwen?” wat is dat nou weer voor vraag?!
,,Ja, natuurlijk kan je dat.” ik zie een opluchting in zijn ogen.
,,Kom even zitten.” zegt hij en neemt me mee naar een bankje. We gaan zitten en ik kijk hem aan.
,,Vertel het maar Jake, je hoeft je nergens voor te schamen.” Nog steeds heb ik zijn hand vast en dat voelt fijn. Hij kijkt me aan en haalt even diep adem. Afwachtend wacht ik tot hij wat gaat zeggen. Ik wrijf met mijn duim wat kalmerend over zijn hand, wat hem volgens mij een beetje tot rust brengt. Ik blijf wachten en denk dat hij nu niks meer zegt, totdat hij opeens zegt: ,,Het is mijn vader.”


Als ik de discotheek uitkom, verlaat een hard zucht van opluchting mijn mond. Ik weet niet waarom ik nou zo jaloers werd op Lindy en Kevin. Ik bedoel, ze mag toch dansen met iedereen die ze wilt. Weer zucht ik en loop door, ik wil niet dat ze me zo ziet. Mijn gedachten gaan de hele tijd van Nola naar mijn vader. Ik dacht dat ik mijn vader op den duur wel zou vergeten. De beelden verschijnen steeds weer voor me en dan voel ik weer die helse pijn. Als ik een stuk verwijderd ben, hoor ik opeens Lindy mijn naam roepen en ik draai me om. Ze staat bijna voor me en kijkt me bezorgd aan. Ze struikelt op haar hakken en net op tijd vang ik haar op, zodat ze niet op de grond valt.
,,Dank je. Wat ga je doen?” vraagt ze, maar ik reageer niet op haar vraag en kijk de andere kant op. Hoe weet ik zo zeker dat ik haar kan vertrouwen? Dat ze me niet gaat veroordelen als ik over mijn vader vertel. De enige die over mijn vader weten zijn Nola en Rachel. ,,Jake, vertel maar. Ik zag dat je verdrietig was, wat is er?” ik loop door en op een gegeven moment zie ik Lindy naast me lopen. Ze geeft niet op als ze iets wilt weten, weer iets wat me aan Nola doet denken. We lopen even in stilte, totdat Lindy mijn hand pakt. De warmte vult mijn lichaam, terwijl het buiten koud is. Ik kijk haar aan in haar prachtige bruine ogen. Nu moet ik het wel vragen.
,,Lindy, kan ik je vertrouwen?” ze kijkt me aan alsof ik gek ben dat ik dat vraag.
,,Ja, natuurlijk kan je dat.” Opgelucht ben ik als ze dat antwoord geeft. Ik voelde al dat ik haar kon vertrouwen, maar nu ze het toegeeft vertrouw ik haar ook echt. Ik weet dat het snel is, maar ik wil het haar gewoon vertellen, ik voel gewoon dat ze het niet doorverteld.
,,Kom even zitten.” zeg ik en ik neem haar mee naar een bankje. We gaan zitten en ze kijkt me aan.
,,Vertel het maar Jake, je hoeft je nergens voor te schamen.” nog steeds heeft ze mijn hand vast en dat voelt fijn. Ik kijk haar aan en haal even diep adem. Ze kijkt me aan, met nog steeds dezelfde bezorgde blik in haar ogen. Ik slik even en dan zeg ik: ,,Het is mijn vader.”
,,Wat is er met je vader?”
,,Hij heeft...uhm, ken je dat soort films dat een vader zijn zoon of dochter slaat?” ze knikt. ,,Nou uhm...die film was werkelijkheid bij mij.” haar mond valt open.
,,Wat?!” zegt ze geschrokken. ,,Slaat je vader jou?”
,,Nu niet meer, maar dat heeft hij wel gedaan.”
,,Waarom?”
,,Hij zei dat hij het deed omdat ik op mijn oom leek...mijn oom die dood is,” ik haal mijn hand door mijn haar en kijk vooruit. ,,ik...elke dag deed hij wel iets. Toen ik met mijn vorige vriendin kreeg, Rachel, had hij me zo hard geslagen dat ik bijna niet meer op kon staan.”
,,O...my...god! Jake, dat is vreselijk! Heb je dit helemaal alleen mee moeten maken?” ik knik en voel de tranen weer achter mijn ogen prikken.


Oké, op dit moment heb ik tranen in mijn ogen. Wat vreselijk allemaal en dat hij dit helemaal alleen door moest maken, vind ik nog het ergste. Zijn moeder, waarom deed zij niks? Zijn familie? Had niemand door dat hij geslagen werd? Ik zit met zoveel vragen, maar ik heb een brok in mijn keel. Ik vind het zo erg voor hem en vooral als ik zie dat het hem echt heel veel pijn doet.
,,En weet je wat het is?” hij kijkt me aan en ik slik nog een keer. Zijn gezicht, het is zo verdrietig en ik zie dat een paar tranen ontsnappen uit zijn ogen en over zijn wangen gaan. Ik ga met mijn duim over zijn gezicht en haal de tranen weg. Ik schudt mijn hoofd. ,,Het is ook nog mijn eigen schuld dat mijn vader zo ver ging.” Nu val ik bijna van het bankje. Wat zegt hij nou?! Zijn schuld? Waarom zou het zijn schuld zijn dat zijn vader hem zo hard slaat, dat hij bijna niet meer op kan staan? Dat is toch onzin?!
,,Zeg dat nou niet Jake.”
,,Maar Lindy, het is zo.” hij zucht even en kijkt weer voor zich uit. ,,Ik heb mijn vorige vriendin zwanger gemaakt.”
,,Dat deed je toch niet expres?” hij schudt zijn hoofd en kijkt me weer aan.
,,Nee, natuurlijk niet. We waren aan het stappen en dronken dit avond veel te veel. We zijn met elkaar naar bed geweest, onder invloed van de drank, we wisten allebei niet wat we deden.”
,,Een one-night-stand dus. Dat hebben zoveel jongeren.”
,,Klopt, maar die meiden komen er niet zwanger uit.”
,,Hé, je hoeft het jezelf echt niet te verwijten. Die zwangerschap is net zo goed Rachel haar schuld.” ik weet dat ik niet zo moet praten over mensen die ik niet eens ken, maar hij kan gewoon niet blijven denken dat het alleen zijn schuld is.
,,Dat weet ik.” hij kijkt even naar de grond. Heb ik hem nu het gevoel gegeven dat ik hem onderuit wil halen? Dat hij het fout heeft gedaan? Of dat ik niet geïnteresseerd in hem ben?
,,Jake, ik wil je echt niet naar beneden halen.” zeg ik snel en zijn ogen kijken weer in mijn ogen. Hij is zo mooi en leuk, ook als hij verdrietig is.
,,Dat weet ik.” zegt hij en dat stelt me weer gerust.
,,Gaat je vader hulp zoeken?”
,,Ja, als het goed is wel. Ik heb hem niet meer gezien sinds hij me geslagen heeft.” er komt een kleine glimlach op zijn mond. ,,Sorry dat ik wegliep.” zegt hij tegen me. Denkt hij dat ik daar nu boos om ben? Natuurlijk snapte ik er niks van dat hij wegliep en ik wist niet waarom hij zo verdrietig was, maar dat weet ik nu toch? Hij hoeft geen sorry te zeggen.
,,Het geeft niks.” zeg ik en ik geef hem een kus op zijn wang, waarna ik bloos. Oké, ik vind hem wel degelijk meer dan leuk en misschien nog wel leuker dan Kevin.


Lindy zit nog steeds naast me. Ze is echt lief.
,,Je mag ook weer terug naar binnen hoor, zodat je weer met Kevin kan schuifelen. Hij zal zich wel afvragen waar je blijft.” zeg ik nadat we al een uur zo zitten.
,,Nee, ik wil niet meer schuifelen met hem. Ik wil bij jou blijven.” Een blij gevoel vult mijn lichaam. Rachel had niet getwijfeld, die was gewoon terug gegaan naar binnen.
,,Ik wil eigenlijk naar huis, maar ook weer niet,” begin ik. ,,Het huis is namelijk van Nola.”
,,Wil je eerst bij mij wat drinken?” ik knik en we lopen richting het appartementencomplex.

Als we daar zijn, gaan we op de bank zitten. Ik pak haar hand en kijk haar aan.
,,Dank je wel dat je naar me geluisterd heb.” glimlach ik.
,,En ik ben blij dat je me vertrouwd.” Lindy kijkt me aan. Ik kan niet stoppen met naar haar kijken. Ze heeft iets, iets wat me aantrekt.


,,Kan je me New York niet een keer goed laten zien? De bekende straten en restaurantjes?” vraag ik aan Jake. Ik kan alleen maar naar zijn ogen kijken. Zijn prachtige ogen en naar zijn kuiltjes die hij heeft als hij lacht.
,,Ja, natuurlijk.” hij geeft me een knipoog en mijn hart ontploft. Ik voel mijn knieën een beetje slap worden en ik voel mijn wangen gloeien. ,,Mag ik je nummer?” Jake kijkt me aan. Hij begint te lachen als ik hem alleen maar aan blijf kijken en niks zeg. ,,Zodat ik je kan appen waar en wanneer.” Jake haalt zijn iPhone uit zijn broekzak en ik geef hem mijn nummer. ,,Ik moet natuurlijk wel weten van wie dit nummer is.” en voordat ik het weet heeft hij een foto van me gemaakt.
,,Nou, dat zal er heel charmant uitzien.” zeg ik sarcastisch.
,,Het is prachtig.” hij laat de foto zien.
,,Jake, die foto is vreselijk!” lach ik.
,,Nee, dat is hij niet. Je bent prachtig.” Hij geeft me weer een knipoog. ,,Ik bel je zodat je mijn nummer ook hebt.” hij belt me en mijn telefoon gaat af. Ik sla het nummer op.
,,Naam contactpersoon; Jake.” grijns ik en ik maak ook snel een foto. De foto is heel leuk. Zijn haar, zijn ogen, zijn lach, zijn kuiltjes, alles. Alles aan hem is leuk. Ik ken hem nog maar één dag, dit is erg! Ik kijk op de klok en zie dat het al half vier 's nachts is. Jake ziet het ook en kijkt me aan.
,,Sorry, ik moet echt gaan slapen. Anders stort ik morgen ineen.” glimlacht hij.
,,Ik zie je snel weer.” zeg ik en we staan op. Jake geeft me een knuffel en mijn hart ontploft weer ongeveer.
,,Je ziet me zeker snel.” zegt hij en geeft me nog een knipoog. Ik zwaai hem uit en sluit dan de deur. Wauw...gewoon wauw!

Ik heb mijn deur op slot gedaan, alle lichten dus het is helemaal donker. Ik vond het echt fijn met Jake. Hij is echt heel lief. Ik snap niet dat zijn vorige vriendin hem zomaar verlaten heeft. Ik zucht even en loop vervolgens mijn slaapkamer in. Ik ga bij het bankje zitten voor mijn raam. Mijn raam die uitzicht geeft over New York. Zoveel ramen, zoveel lichtjes en zoveel geluiden. Sirene's, auto's, mensen, muziek...noem maar op. Ik sta op en doe mijn iPhone in de oplader naast mijn bed en kleed me om in mijn zwart gestreepte pyjama short en mijn hempje die erbij hoort. Ik poets mijn tanden, haal mijn make-up eraf en ga in mijn Queen Size bed liggen, tussen de witte lakens. *Bleep* klinkt er vanaf mijn telefoon, ik heb een berichtje. Jake: Hi beauty. Wil je morgen al beginnen met je tour door New York samen met mij? X J. Ik glimlach en ik voel vlinders in mijn buik. Jake vraagt of ik morgen met hem wil afspreken! Natuurlijk wil ik dat. Lindy: Hi Jake. Natuurlijk wil ik dat. Starbucks? 2 uur? X L. Jake: Perfect, zie ik je dan. Slaap lekker! X J.

Reacties: