FanFic.nl

Inazuma Eleven Reversed.

002: Raimon Junior High.

Tom liep breed grijnzend door een deel van de stad heen, waar iedereen hem herkende wanneer hij langs liep begroette de mensen hem vrolijk, de jongen reageerde altijd vrolijk terug. De twaalfjarige knaap wist uiteindelijk zonder oponthoud de rivierbank te bereiken, en dat was een goed teken want te laat komen kon hij nu niet maken. Hij besloot het laatste stukje maar te rennen om er zeker van te zijn dat hij op tijd zou komen. De jongen lette echter niet op waar hij liep toen hij het schoolgebouw in zicht zag komen en hij zijn pas versnelde. Zijn droom kwam nu zo dichtbij dat hij niet eens een jongen van zijn eigen leeftijd opmerkt en pardoes op hem knalde, vlak voor de ingang. “Auw!” kreunde zowel Tom als de jongen, waarna de jonge Evans met een pijnlijk gezicht over zijn elleboog wreef. Hij opende zijn ogen en zag dat er inderdaad een jongen om ver was gevallen doordat hij niet had opgelet. “Sorry, ik had je niet gezien,” sprak Tom toen om zijn verontschuldigingen aan te bieden en de jongen overeind te helpen zodra hijzelf weer overeind stond. “Ah, dat geeft niks dat kan iedereen gebeuren,” reageerde de jongen met een vriendelijke glimlach op zijn gezicht. “Ik ben Kevin Froste.. ga jij ook naar Raimon?” voegde Kevin er toen aan toe. Tom reageerde precies zoals de ander en knikte enthousiast als antwoord op de vraag van de jongen. “En mijn naam is Tom Evans!” antwoordde Tom toen. Kevin grijnsde eventjes waarop de twee jongens toen het schoolterrein op liepen en gefascineerd om zich heen keken op hoe druk het wel niet was. Overal liepen leerlingen in hetzelfde uniform die hij aan had over het schoolplein.. over dit terrein had ooit zijn vader rondgelopen met zijn vrienden. Zijn bruine ogen twinkelde vrolijk toen hij het gigantische gebouw in zijn vizier kreeg en daarna naar het enorme voetbalveld keek, dat pal voor zijn neus lag. Blijkbaar was Kevin ook onder de indruk van de school en net als bij Tom twinkelde ook de ogen van de jongen naast hem. De jongen liet zijn blik even over Kevin glijden, die een zalmkleurige haarkleur had, grijze ogen en net als hijzelf het uniform van Raimon droeg. De jongen kwam hem vaag bekend voor, alsof hij hem al eerder had gezien.“Zou de voetbalclub al open zijn?” vroeg Tom zich hardop af en om zijn gedachte ergens anders op te richten, waardoor Kevin opkeek en hem met een vragende blik aanstaarde. “Ik weet niet misschien moeten we even gaan kijken?”

Reacties: