FanFic.nl

Lily Cullen

17.

Ik hoor een grom achter me. De weerwolven. Ik grom ook. ‘Rustig Lily!’ denkt Edward. ‘Oké, voor deze keer. Maar daarna moeten jullie weg!’ hoor ik een vrouwenstem achter me. Ik kijk om. Het is dezelfde vrouw als die vroeg of het wel goed met mij ging. ‘Wij zullen jullie nu met rust laten!’ zegt Carlisle; ‘Kom Alice, Edward, Lily!’ Ik kijk om naar Alice, ze zit boven op een wolf. Ik grinnik. Ik sta op en help Edward opstaan. ‘Gaat het?’ vraag ik hem denkend. ‘Ja, het gaat wel! Met jou ook alles goed?’ antwoord hij, denkend. Ik kijk hem glimlachend aan. Ik pak zijn hand vast en we lopen naar Carlisle toe. Ook Alice komt achter ons aan. We lopen terug naar huis. ‘Wat hebben jullie gedaan?’ vraagt Carlisle onderweg. Ik hoor aan zijn stem dat hij boos is. Ik probeer hem te kalmeren door met zijn gevoelens te spelen. ‘Lily, laat dat!’ zegt hij. ‘Wat? Ik wil helpen!’ zeg ik. ‘Niet doen, nu even niet!’ zegt hij. ‘Ze zeiden dat we weg moesten, omdat ze de vrede hier wouden bewaren, en ze wouden niet geloven dat we vegetariërs zijn. En toen zei ik dat we hier graag wouden blijven!’ zegt Edward. Ik zucht. ‘De volgende keer lopen jullie maar gewoon weg! Dan zeg je maar: ‘Sorry, we moeten gaan!’ of iets dergelijks!’ zegt Carlisle. Ik knik. Ik probeer nog een keer om hem rustig te maken. Dit keer laat hij het toe. ‘Alice, en wat deed jij hier dan?’ vraagt Carlisle. ‘Lily nam mij mee. Ik denk dat ze een visioen kreeg. En toen we daar aankwamen werd Edward bijna gedood door die wolven!’ antwoord Alice. ‘Wie begon er met vechten?’ vraat Carlisle aan Edward. ‘Die wolven! Ik wou weglopen en opeens werd ik van achteren aangevallen!’ antwoord Edward. Als we het huis zien staan Renesmee en Rosalie al te wachten voor het huis. ‘Mama! Papa, wat gingen jullie doen?’ roept Renesmee. Ik ren naar haar toe. ‘Mama was even papa helpen!’ zeg ik tegen haar terwijl ik haar optil en haar knuffel. ‘Maar mama heeft een kras!’ zegt ze. ‘Waar?’ vraag ik. ‘Daar!’ antwoord ze terwijl ze op mijn voorhoofd drukt. ‘Oh, ja, dat gaat wel weer weg!’ zeg ik met een glimlach tegen haar. Ze knikt. We lopen naar binnen. Rosalie ondervraagt Edward maar hij laat niks los. ‘Lily, ik weet wel wat wij ondertussen kunnen doen!’ zegt Alice opeens. ‘Wat dan?’ vraag ik haar. ‘We gaan naar de stad, een jurk voor je halen!’ antwoord ze. ‘Echt? Nu al?’ vraag ik. ‘Ja, kom!’ zegt ze. Ze pakt mijn hand en trekt mij mee. We lopen samen naar de stad, het is toch niet zo ver. Als we daar aankomen loopt ze naar de eerste de beste bruidswinkel die ze daar vind. Ze trekt me mee naar binnen. ‘Hallo, kan ik jullie helpen?’ vraagt een vrouw als ze ons ziet zoeken. ‘We zoeken een jurk. Voor haar!’ zegt Alice terwijl ze naar mij wijst. ‘Eentje voor een bruidsmeisje?’ vraagt de vrouw. ‘Nee, ze gaat trouwen!’ zegt Alice. ‘Zo jong al?’ vraagt de vrouw verbaasd. ‘Je moest eens weten hoe oud ik ben!’ zeg ik zo laag dat ze me niet kan horen en zeg dan; ‘Ik ben ouder dan dat ik lijk hoor!’ Ik glimlach. ‘Oké, kom maar mee! Ik zal jullie helpen!’ zegt de vrouw. Alice en ik lopen achter haar aan. De vrouw laat mij een paar mooie zien en passen. Uiteindelijk zegt Alice dat 3 jurken mij goed staan. Een witte met allemaal frutseltjes er aan, een zwart met rode met een mooie lange sleep en een beige-achtige zonder sleep of frutsels. ‘Ik wil de rood met zwarte!’ zeg ik. ‘Oké! Ik zal hem voor je inpakken!’ zegt de vrouw. Ze neemt de jurk van me over en loopt naar de toonbank. Daar doet ze de jurk in een doos. Alice rekent af en we gaan weer op weg naar huis. ‘En schoenen dan?’ vraag ik dan zacht als we bijna de stad uit zijn. ‘Ja, die moet je natuurlijk ook nog!’ antwoord Alice. Ik knik. ‘Kom, dan gaan we nu maar eerst even zoeken naar schoenen!’ zegt ze. Ik knik weer. Ze pakt mijn hand weer vast en trekt mij mee naar de eerste de beste schoenenwinkel. Hier vinden we niks. Op naar de volgende. Daar vinden we 2 paar leuke schoenen die ook nog bij de jurk passen. Paar 1 is weer met allemaal frutseltjes er aan, rood met zwart. Paar 2 is ook rood met zwart, maar dan zonder frutseltjes. ‘Ik wil deze!’ zeg ik terwijl ik het 2e paar aan heb. Alice betaald weer en we gaan weer naar buiten. ‘Alice, je moet niet alles betalen!’ zeg ik. ‘Nou en, ik vind van wel!’ antwoord ze met een glimlach. Dan gaan we weer naar huis. Alice houd de doos met de jurk vast en ik de schoenen. Als we thuis aankomen staat Edward al buiten te wachten. ‘Hallo my love!’ zegt hij. Ik glimlach en zeg: ‘Hallo!’ ‘Mag ik zien!’ vraagt hij nieuwsgierig. Ik schud mijn hoofd en denk aan Renesmee. ‘Nou! Alice!’ zegt Edward. ‘Nee!’ zegt Alice. Ik zie dat ze hard probeert om aan iets anders te denken. Alice neemt de schoenen van me over en neemt deze mee naar een apart kamertje en sluit deze af. ‘Kom schatje, laat zien!’ zegt Edward terwijl hij zijn voorhoofd tegen de mijne legt. ‘Nee!’ zeg ik; ‘Niet zo nieuwsgierig jij!’ ‘Maar ik wil zien hoe mooi jij er uit ziet op onze bruiloft!’ zegt hij. ‘Nee! Pech! Dat zie je dan wel!’ zeg ik waarna ik een kusje op zijn wang druk en naar binnen loop.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.