Hoofdcategorieën
Home » Overige » Flikken Maastricht: Wanneer houdt het nou eens op? » Hoofdstuk 8
Flikken Maastricht: Wanneer houdt het nou eens op?
Hoofdstuk 8
Wolfs doet zijn hand voor zijn mond. Hij ziet hoe Eva ‘zijn Eva’ in elkaar zakt en op de grond valt. Wolfs rent naar Eva toe en probeert de wond te stelpen door zijn hand tegen de wond aan te houden. Fleur begint te gillen als ze ziet dat Eva bloedend op de grond ligt. Ze wilt naar Eva toe rennen maar pakt het pistool wat op de grond gevallen is. Daan ziet alles gebeuren en is ondertussen snel weggelopen. Richting de auto van Wolfs en Eva. Hij stapt in en gaat zitten. Fleur richt het pistool op de auto en Daan en schiet. De kogel mist. Fleur schrikt van het wapen dat zo een knal maakt. Ze richt weer terwijl Daan snel wegrijdt en schiet de kogel door de achterruit en mist Daan op een haartje. Ze merkt dat ze geen kans meer tegen Daan maakt en rent terug naar Wolfs en Eva. Marion en Esmee zijn er ook bij komen staan. Marion belt ondertussen een ambulance en stuurt versterking.
Als de ambulance aankomt zit Wolfs nog huilend bij Eva. “Oh Wolfs”, zegt Eva. “Ik heb zo een pijn.”, kermt ze. Wolfs houdt Eva goed vast en hij ziet de ambulancemedewerkers aankomen. Ze liggen Eva stabiel en houden de wond dicht. Ze wordt ingeladen in de ambulance. “ Ik zie je in het ziekenhuis Eva! Ik hou van je”, zegt Wolfs verdrietig. Dan schrikt Wolfs. Het Sem-Tex zit nog op de rug van Eva! Hij belt snel het ziekenhuis dat ze de Sem-Tex weg moeten halen. Dit zal door een speciaal explosieventeam weggehaald moeten worden. “Wilt u ook een team hierheen sturen? We hebben er nog wat die ST op hun rug hebben.”, zegt Wolfs door de telefoon.
Als hij opgehangen heeft loopt hij naar Fleur Marion en Esmee toen. Fleur komt naar hem toegerend. Hij geeft haar een hele dikke knuffel. “Meisje wat heb je toch allemaal doorstaan. “Ik ben trots op je”, zegt Wolfs emotioneel. We gaan zo even naar het politiebureau om een verklaring af te leggen en dan gaan we door naar de Ponti. Ik ga even wat voor jullie koken en dan kunnen jullie lekker gaan slapen!
Als ze bij het politiebureau een verklaring af hebben gelegd en de Sem-Tex van hun rug is gehaald, gaan ze met z’n allen naar de Ponti. Met Eva gaat het goed. Die mag morgen weer naar huis en is nu haar roes van de operatie aan het uitslapen. Wolfs heeft toch maar chinees gehaald. Hij had geen zin meer om te koken en chinees is lekker makkelijk. “ Ik ben heel erg trots op je Esmee”, zegt Wolfs als ze aan tafel zitten. “Ik ben blij dat je goed voor Fleur gezorgd hebt.” “Nou ik heb het aan Fleur te danken dat ik nog leef. Ik wou eigenlijk ontsnappen maar Fleur heeft me tegengehouden. Anders was ik ook door Daan verkracht”, zegt Esmee terwijl ze Fleur blij aankijkt. Fleur denkt er nog eens aan terug. Aan die enge momenten. Gelukkig is ze een tijd buiten bewustzijn geweest en heeft ze niet alles meegekregen. Ze hebben nog een zwangerschapstest gehaald en gelukkig is ze niet zwanger.
De volgende ochtend gaat Wolfs Eva ophalen in het ziekenhuis. Hij koopt een mooie rode heliumballon in de vorm van een hart. Hij kijkt om zich heen. Eva zou hier moeten zijn. Dan ziet hij haar zitten. In haar zwarte leren jack en haar haar in een mooie paardenstaart. Zou dit dan het moment zijn? Het moment waarop Wolfs altijd al heeft gewacht sinds hij Eva kent. Dan ziet Eva Wolfs. Ze glimlacht. Ze staat op en loopt richting Wolfs. Hij geeft haar een hele dikke knuffel. Dan kijken ze elkaar aan en geven elkaar een kus. Een lange passievolle kus. Ze zeggen niks tegen elkaar en lopen hand in hand het ziekenhuis uit. Ze hebben nog een lange weg te gaan voor ze Daan hebben uitgeschakeld. Maar de weg naar Eva en Wolfs is gebouwd…
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.