FanFic.nl

standalones

1. Summer Love (schrijfuitdaging augustus) MUKE

Zoekend naar een plekje loop ik over het strand. Yes eindelijk een plekje vrij. Ik loop er naartoe en leg mijn handdoek neer. Ik doe mijn shirt uit en dan valt mijn blik op de jongen langs mij. blonde haren en blauwe ogen waar je ik kan verdrinken. Ik voel dat ik bloos als de jongen mij aankijkt. Snel ga ik op mijn handdoek liggen terwijl ik vanuit mijn ooghoek naar de jongen kijken. Ik zie dat hij mijn kant opdraait. ‘hey, ik ben Luke’ zegt de jongen waardoor ik wel geneigd ben om een gesprek met hem te beginnen. ‘Michael’ antwoord ik. ‘zin om te zwemmen?’ Luke kijkt me hoopvol aan. vindt hij mij leuk? Niemand vindt een paarsharige weirdo leuk. Toch? En btw hij is vast geen homo. Zo’n knappe jongen kan elk meisje krijgen die hij wil. ‘kom je nog?’ Luke staat inmiddels voor me. Snel klim ik overeind en ga langs Luke staan. ‘dus Michael was het toch?’ ‘ja’ ‘hoe oud ben je?’ Luke kijkt me aan terwijl i we naar de zee lopen. ‘18’ ‘ik ook. Een vriendin?’ zal ik het zeggen. Nee, ik weet niet of ik hem wel kan vertrouwen. ‘nee, jij?’ stiekem hoop ik dat hij homo is. We zijn inmiddels bij het water aangekomen en staan nu tot de bovenkant van onze zwembroeken in het water. ‘nee, ik ben niet iemand die op meisjes valt’ ik kijk hem ongelovig aan. ‘je bent homo?’ ‘ja’ verlegen kijkt hij nu naar het water. ‘hey daar hoef je niet voor te schamen, ik ben ook homo’ ‘echt?’ hij kijkt me nu aan met zijn mooie blauwe ogen terwijl er een glimlach op zijn lippen waar een lippiercing doorheen zit siert. Ik knik. Langzaam loopt hij door het water dichter naar me toe. ‘ daar ben ik blij om’ ik kijk naar zijn lippen die ik het liefst zou willen zoenen. Nu ben ik de genen die naar het water kijkt. Hij plaatst zijn vingers onder zijn kin zodat ik hem wel moet aan moet kijken. ‘je weet niet hoe blij ik nu ben’. En dan doet hij iets wat ik nooit had verwacht. De jongen waarvan ik dacht dat hij nooit homo zou zijn plaatst zijn lippen op die van mij. ik kan niks anders dan hem terug zoenen. Hij trekt zich even terug. ‘eeuhhmm sorry ik weet niet wat ik deed’ hij kijkt weer naar het water terwijl hij langzaam rood wordt. Ik pak zijn handen vast. Hij kijkt me voorzichtig aan. ‘Michael ik vind je heel leuk, ik weet dat het niet kan, maar euhm euhm wwwiiilll jjjee misschien mijn boy zijn?’ ik kijk hem blij aan. ik wist niet waar ik het zelfvertrouwen vandaan haalde maar nu was ik degene die hem zoende. Het water boste tegen ons aan terwijl we in het water aan elkaar verstrengeld stonden. Ik voelde Luke’s tong tegen mijn lippen tikken. Ik opende gelijk mijn mond zodat onze tongen een vurig liefdesspel konden spelen. deze zomer zou de eerste zijn waar ik me niet een eenzaam voelde, niet een weirdo voelde, en bovenal niet eenzaam voelde als ik mijn vrienden met een meisje zag. Deze zomer had ik een soulmate. Deze zomer had ik mijn eigen boy. Luke.

Reacties: