FanFic.nl

Adopted By Hazza (Finished)

~Hoofdstuk 06~

Ruth Styles Pov

Papa slaat een arm om mijn schouders en trekt mijn hoofd zachtjes tegen zich aan. Ik voel zijn lippen op mijn hoofd. Ik voel me zo enorm schuldig! De hele weg blijft het stil. Excuses helpt toch niet. Ze zullen boos op me blijven. Misschien sturen ze me wel terug naar het adoptiecentrum omdat ik niet luister… Of.. Gaan ze me slaan! Misschien, sturen ze me wel naar mijn echte papa!
‘Ruth! Kom op nou! Wat is er?’ Papa schudt me zachtjes door elkaar en ik schrik uit mijn gedachten.
‘Niet huilen!’ Niet weer! Ik wil niet huilen!
‘Het spijt me papa.’ Ik kijk naar mijn knieën.
‘Kom hier, babe.’ Hij knuffelt me.
‘Ik wilde niet weglopen! Ik wilde mijn tekening aan je laten zien, maar toen was ik de weg kwijt, en mijn tekening ook. Ik raakte in paniek, en toen kwam Louis en hij leek zo boos, dus wilde ik weg maar hij hield me vast en raakte ik nog meer in paniek, het was niet mijn bedoeling!’ Ratel ik door.
‘Shh, het is al goed.’ Fluistert papa en trekt me weer tegen zich aan. Ik merk dat het busje stop met rijden.
‘We zijn er!’ Roept Liam vrolijk en stapt uit het busje. Papa helpt me weer met de gordel en ik spring uit het busje terwijl papa zijn handen om mijn middel heeft zodat ik niet val. Ik begin te lachen, en we lopen naar binnen. Ik trek mijn jas uit en zet mijn muts af.
‘Is het goed als de meiden vanavond al komen?’ Zayn komt de gang in gelopen.
‘Ja, natuurlijk!’ Zegt papa vrolijk. Meiden?
‘Ruth, loop maar alvast naar de keuken, ik kom eraan.’ Zegt papa en glimlacht naar me. Ik knik liefjes en loop, zoals papa heeft gezegd, naar de keuken.
‘Hallo, Ruth..’ Ik verstijf.
‘Papa?’ Vraag ik bang.
‘Jazeker!’ Hij komt op me af met een vieze grijns op zijn gezicht en haalt een pistool uit zijn jas dat hij op mij richt.
‘Nee!’ Gil ik en val op mijn knieën, wat pijn doet, aangezien ik daar vanmorgen ook op viel.
‘Fuck!’ Ik zie papa staan.
‘Ruth, ga naar de woonkamer en haal de bodyguards. Jij gaat bij Liam zitten, begrepen?’ Ik wil niet weggaan, maar ik moet wel! Ik sta op en ren weg.
‘papa.. Hij.. Hij..’ Ik wijs richting de keuken. De bodyguards staan op en rennen naar de keuken. Ik ren naar Liam en knuffel hem.
‘Rustig maar.’ Sust Liam in mijn oor. Ik schrik als ik papa hoor schreeuwen. Ik wil me losrukken van Liam en naar de keuken rennen, maar ik weet dat het geen zin heeft. Ik hoor een schot, en ben nu zo bang dat ik niets anders wil, dan naar papa… Maar wat nu- Nee! Ik wil er niet aan denken!
‘Ik ga kijken.’ Zegt Niall vastberaden en loopt naar de keuken.
‘Bel een ambulance.’ Hoor ik iemand zeggen, en mijn hart stopt even met kloppen. Niall rent de woonkamer weer in, met papa achter zich aan. Ik ben zo opgelucht dat ik me met tranen in mijn ogen losruk van Liam en op papa af ren. Ik geef hem een knuffel, maar hij blijft levenloos voor zich uit staren.
‘Ruth, kom hier. Laat papa maar even met rust.’ Ik loop met gebogen hoofd naar Zayn die me op zijn schoot trekt. Ondertussen dat Niall aan het bellen blijft papa de hele tijd stil zitten. Hij frummelt aan het kussen naast hem.
‘Wat is er met papa?’ Vraag ik dan.
‘Papa is heel erg geschrokken. Hij moet heel even bijkomen. Laat hem maar even met rust.’ Vertelt Zayn me. Ik knik, en buiten komen al ambulances met politie auto’s.
‘Komen de meiden vanavond nu?’ Begint Louis.
‘Ja, misschien voor wat afleiding..’ Antwoordt Liam.
‘Ruth, zou je het leuk vinden, om vanavond onze vriendinnetjes te ontmoeten?’ Vraagt Zayn.
‘Ze zijn echt heel aardig!’ Zegt Liam. Ik glimlach zwakjes en knik dan.

Als de politie en ambulances weg zijn, gaan we eten. Het blijkt dat een van de bodyguards mijn echte papa heeft vermoord. Ik ben blij, dat ik nu van hem af ben, maar ook verdrietig, dat ik nu helemaal geen familie meer heb. Ondertussen is er ook een meneer geweest die het raam in papa’s slaapkamer heeft gemaakt. Papa heeft tot nu toe, alleen nog op de bank gezeten en af en toe kortaf geantwoord.
‘Harry, wat wil je eten?’ Vraagt Louis die een kussen naar papa gooit.
‘Hmm, kheb geen honger.’ Mompelt hij.
‘Je moet wat eten.’ Papa reageert al niet meer. Ik wil hem een knuffel geven, maar ik mag toch niet. En ik durf niet eens! Wat nu als hij boos op me wordt? Ik kijk naar de vloer.
‘Wat wil jij eten, Ruth?’ Vraagt Niall.
‘Weet ik niet..’ Ik bijt op mijn lip.
‘Ken je nando’s?’ Vraagt Niall.
‘Wel eens van gehoord. Volgens mij is het wel lekker.’ Ik glimlach.
‘Dan gaan we daar eten!’ Louis staat op en rent naar de gang.
‘Harry, ga je mee?’ Vraagt Niall. Papa knikt en staat op. We trekken onze jassen aan, en lopen naar een nando’s. Ik heb de hand van papa en Liam vast.
‘Hoe gaan we Ruth eigenlijk aan de papz voorstellen?’ Vraagt papa opeens.
‘Tweeten denk ik…’ Antwoordt Liam. Papa knikt.

Harry Styles Pov (In de keuken!!!)
Ik stuur Ruth weg, maar iets houdt haar tegen. Toch rent ze weg en ik staar de man die míjn dochter bedreigde met een pistool.
‘Wat wilde je er in vredesnaam mee bereiken?’ Vraag ik uiteindelijk.
‘Wat denk je zelf? Ze verdient jullie niet! Door haar is de liefde van mijn leven overleden, en dat, dat vergeef ik haar nooit! Weet je wel hoe dat voelt?’
‘Dat weet ik beter, dan jij je ooit zult denken!’ Roep ik. Ik hoor dat hij zijn pistool laadt en op mij richt.
‘Stop! Laat je pistool vallen en leg je handen achter je nek!’ De bodyguards zijn achter me gaan staan. Hij doet wat ze zeggen en ik wil het pistool pakken maar dan pakt hij me bij mijn keel waardoor ik bijna geen adem kan halen. Een kreet verlaat mijn mond en mijn handen vliegen naar zijn arm waarbij ik probeer los te komen. Ondertussen pakt hij zijn pistool en drukt het tegen mijn slaap.
‘Eén verkeerde beweging en deze arme jongen leeft niet meer!’ Ik slik. Er klinkt een schot en ik knijp mijn ogen dicht. De greep van verslapt, en ik durf mijn ogen weer te openen.
‘Harry, kom hier.’ Zegt Paul. Ik knik en loop naar hem toe. Ik draai me om, wat ik beter niet had kunnen doen. Ik zie hem op de grond liggen, met een rode plek op zijn schouder. Godzijdank hebben ze mij niet geraakt. Ik slik en draai me met een ruk om. Niall komt aanlopen, en ziet meteen wat er aan de hand is.
‘Bel een ambulance.’ Zegt Paul. Niall neemt me mee naar de woonkamer, waar ik op de bank neerplof en levenloos voor me uit staar. Ik voel dat Ruth me een knuffel geeft, maar ik kan me niet bewegen. Het lukt me ook niet. Het beeld van net, blijft in mijn hoofd spoken. Ze vragen zoveel dingen aan me, en af en toe geef ik een vaag antwoord, eigenlijk helemaal niet in staat om te antwoorden. Ze beginnen over de nando’s en ik antwoord iets waarvan ik mezelf niet eens realiseer wat ik zeg. Als iedereen wegloopt loop ik ze maar achterna. Als we allemaal klaar zijn pakt Ruth mijn hand en we lopen naar buiten. Dan begin ik me te bedenken, hoe we Ruth gaan voorstellen aan de buitenwereld.
‘Hoe gaan we Ruth eigenlijk aan de papz voorstellen?’ Vraag ik dan.
‘Tweeten denk ik…’ Antwoordt Liam die aan de andere kant van Ruth loopt. Ik knik en al snel zijn we bij de nando’s. We gaan aan een tafeltje zitten, en ik trek Ruth op mijn schoot. Ik leg mijn hoofd op haar schouder wat ze blijkbaar niet erg vind, maar juist fijn.
‘gaat het?’ Vraagt ze, en probeert me aan te kijken. Ik glimlach.
‘Ja.’ Ze draait zich om, en knuffelt me. Ik glimlach en knuffel haar terug.
‘Het komt wel goed Ruth.’ Fluister ik in haar oor, en geef haar een kus op haar oor. We bestellen ons eten, en wachten er geduldig op.
‘Misschien kunnen we een foto maken met Ruth erbij, en die straks tweeten.’ Stelt Niall voor. We stemmen mee in en gaan dichtbij elkaar zitten. Ik pak mijn telefoon, en geef die aan Ruth.
‘Je moet zorgen, dat we er allemaal op staan, gaat je dat lukken?’ Ruth knikt. We maken een foto die ik doorstuur naar de andere.
‘Goed gedaan, Ruth.’ Ik geef haar nog een kus, waarna ik mijn telefoon in mijn jaszak laat vallen. Ruth glimlacht verlegen.
‘Zou je het leuk vinden om onze vriendinnetjes te ontmoeten?’ Vraagt Zayn aan Ruth. Ze denkt na, maar knikt.
‘Ze komen vanavond!’ Ruth glimlacht, maar ik zie dat haar ogen niet mee lachen. Waar zou ze aan denken? Na een half uur zijn we klaar en lopen naar huis. Ruth ziet er moe uit, maar ik weet dat ze wakker wilt blijft tot de meiden komen. Alhoewel, ze zal vast en zeker al in slaap vallen.

Reacties: