FanFic.nl

Schrijfwedstrijden

Coffee Date

Zachtjes duw ik de deur open en ontvang welkom de warmte die van binnen komt. Verkleumd van de kou doe ik de deur dicht en kijk de winkel rond. Het is niet druk maar er zijn genoeg mensen die van de warmte genieten. De geur van koffie bereikt mijn neus en ik voel dat ik als vanzelf naar de medewerker loop.

“Graag een grand vanilla latte.” Het meisje achter de balie knikt. “Meenemen of hier opdrinken?” “Hier graag opdrinken.” “Ga maar zitten, ik kom de koffie zo bij je brengen.” Met deze zin beëindigd ze het gesprek. Ik draai me om en kijk nog eens de Starbucks rond. Daar bij het raam staat een leuk tafeltje, waar ik dan ook naartoe loop. Met een blos van de warmte, doe ik mijn jas uit en hang deze over de stoel. Mijn sjaal hou ik nog even om tot ik echt helemaal ben opgewarmd.

Benieuwd naar de mensen om me heen, begin ik de tafeltjes met mijn ogen af te struinen. Iets voor mij zit een oudere man een krant te lezen met daarnaast een klein kopje koffie, vermoedelijk espresso. Iets verder naar achteren zitten een meisje en een jongen, beide aan een ijskoffie. Ze lachen en praten veel, maar zijn niet meer dan vrienden als ik het zo bekijk. Iets naar links zit een vrouw aan de telefoon. Ze lacht veel terwijl ze de tranen over haar wangen heeft rollen.

Dan gaat de deur open. Benieuwd naar de nieuweling scheur ik me los van de vrouw en kijk naar de deur. Daar staat een jongen. Blond haar, groene ogen en iets groter dan dat ik ben. Hij kijkt de Starbucks rond, blijft bij iedereen hangen en zo ook bij mij. Even lijkt hij te aarzelen maar dan stapt hij toch door naar de balie waar hij een koffie besteld. Hij heeft me niet herkend, dus hij is het niet. Teleurgesteld dat mijn date er nog niet is, zie ik de medewerkster naar mij toe komen lopen met mijn bestelde koffie. “Alsjeblieft” en ze zet de koffie voor mij neer. Bang om de warmte te verliezen, sla ik mijn handen om het kopje heen en voel hoe de warmte door mijn handen mijn lichaam verwarmt.

Genietend van de warmte neem ik een slok warme koffie die heerlijk is. Ik ga op in mijn eigen wereld. Twee volle minuten ben ik alleen met de warme koffie. Op de achtergrond hoor ik mensen praten, maar bewust meemaken doe ik het niet. Over drie minuten had ik afgesproken met hem, dan zouden we hier onze eerste date hebben. Van de zenuwen was ik te vroeg van huis vertrokken en vijf minuten te vroeg de Starbucks ingelopen. Nu vrees ik dat hij niet meer komt. Het is bijna tijd en ik heb hem nog niet gezien. Niet dat ik weet hoe hij eruit ziet, foto's geven toch een ander beeld.

Zuchtend zet ik mijn koffie neer en kijk nog eens rustig de winkel door. Mijn ogen blijven hangen op de klok, nog twee minuten. Ik zie de klok tergend langzaam verder tikken, totdat ik de deur van de winkel hoor opengaan. Vliegensvlug scheur ik mijn ogen los van de klok en richt ze op de deur.

Daar staat een lange jongen, met lang blond haar en blauwe ogen. Hij kijkt mij aan en lijkt niet van plan een andere kant op te kijken. Langzaam komt hij mijn kant op, mijn blik in de zijne gevangen houdende. Als vanzelf sta ik op en voel hoe mijn lichaam zich vult met adrenaline. In plaats van een hand krijg ik een knuffel. “Ik ben blij dat je er bent!” met zijn woorden schenk ik hem een glimlach en gaat ik weer zitten. Dit komt wel goed!

Reacties: