Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Kingdom Hearts » Altix, the weirdest kid in the Organization » 1: Awakening

Altix, the weirdest kid in the Organization

11 aug 2014 - 15:06

371

0

300



1: Awakening

Het eerste wat ze zich kon herinneren waren twee oranje ogen die haar vaag bekend voor kwamen. Wie ze was of waar ze was, dat wist ze niet. Ze wist alleen dat er twee oranje ogen voor haar waren, en ze keek ernaar. Daarna realiseerde ze zich dat de ogen ook naar háár keken. Ze kreeg langzaam maar zeker meer informatie binnen. Er verscheen een grijnzend gezicht waar de ogen inzaten. Het was een persoon. Een schaduw liep over zijn gezicht, veroorzaakt door de capuchon die zijn haren bedekte. Ze bleef kijken naar deze persoon. Wie was het? Zag hij haar? Waarom?
"Je bent aan het rondzwerven. Ik kan je iets aanbieden... Een doel in je leven. Wil je een doel hebben in je leven?" sprak hij.
Het duurde even voordat het eindelijk tot haar doordrong wat hij zei. Ze hoefde hier niet zo lang over na te denken en knikte. De persoon bewoog met zijn hand en er verscheen een grote X voor haar. Ze keek er even naar. Toen zag ze de andere letters eromheen.
"Altix," las ze hardop.
"Juist," reageerde de persoon. "Dat is jouw naam, Altix."
Ze keek even naar de grond terwijl ze haar naam een keer herhaalde en keek toen de persoon voor haar weer aan.
"En jij?"
De persoon glimlachte. Altix wist niet of het een vriendelijke lach was, maar het was een lach.
"Mijn naam is Xemnas. Nummer 1. Jij bent nummer... 15. Altix XV. Onthoud dat goed."
"Xemnas nummer 1... Altix XV..." herhaalde ze.
De persoon knikte en daar stopte haar herinneringen weer.

Zeven dagen later begon ze het leven als deel van The Organization pas een beetje te begrijpen.
"Ik ben niemand," zei Altix terwijl ze op haar kamer zat. Ze keek uit het raam. "Ik ben Nobody. Maar waarom?"
Altix was een snelle leerling. Ze onthield de namen van de leden best goed. Woorden en regels zoog haar geheugen op als een spons. In de Round Room had zij altijd de laagste stoel, maar dat maakte haar niet zo veel uit. Morgen zou ze les krijgen. Van wie wist ze niet. Altix bleef nog even naar het grote hart in de lucht kijken en toen ging ze slapen.

Gefluister.
Een bekende geur die haar neus binnendrong.
Een heerlijke geur.
"AltiX!"
"X"
"Een doel.."
Een bekende stem.
"XEMNAS."
"X"


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.