FanFic.nl

De Langste Nacht (A Long Night at Camp Blood)

6: Meneertje Pinnekop

Sara kijkt even omhoog naar de maan.
"Jongens.." begint ze.
Lina, Remma en Fati kijken haar vragend aan. Sara kijkt terug. Lina schrikt.
"Sara.. Je ogen!"
Remma en Fati schrikken ook; Sara's ogen zijn opeens geel! Felgeel! Sara glimlacht.
"Sorry.." zegt ze. "Volg mij."
Opeens valt ze op haar handen en knieën en haar lichaam begint te schokken. Fati, Remma en Lina zetten verschrikt een stap achteruit. Er komt een grommend geluid uit Sara's keel en opeens heft ze haar hoofd naar de maan terwijl ze schreeuwt op dierlijke manier. Haar armen en benen veranderen in poten, haar hoofd vervormd en wordt behaard. Lina, Remma en Fati staren haar met open mond aan. Al snel is Sara helemaal in een wolf veranderd. Een bruine wolf, en het is niet aan haar te zien dat ze zojuist nog een mens was.
"Sara.. Je.. Je bent een.." stamelt Fati.
"Een weerwolf!" roept Lina uit.
De wolf, of te wel Sara, knikt en snuift dan de lucht op. Haar oren draaien even. Dan begint ze te rennen.
"Kom!" zegt Lina. Snel rennen ze achter Sara aan. Sara rent tussen de bomen door. Ze ruikt de bewoonde wereld niet ver van hier. Als ze gewoon door dit bos kunnen komen zijn ze er zo!

Opeens stopt Sara abrubt met rennen. Ze staart naar de hoge struiken die een stuk of 5 meter voor ze staan. Sara begint te grommen en legt haar oren in haar nek. Lina en Remma pakken hun toverstok.
"Wat is er Sara?"
Sara kijkt niet weg van de struiken.
Opeens klinkt er een duivelse lach vanachter de struiken vandaan. Iedereen schrikt zich kapot. Remma kijkt even naar Fati.
"Freddy?"
Fati schudt langzaam haar hoofd. Dan komt er iemand achter de struiken vandaan. Het is een.. Je zou het een man kunnen noemen. Hij heeft een vreselijk bleke huid, zwarte ogen en het opvallendste: zijn hele gezicht zit vol met naalden.
Lina, Remma en Fati deinzen terug terwijl Sara haar tanden laat zien. De naald-gast lacht opnieuw.
"Wat een nacht," zegt hij met een holle stem. Hij grijnst even. "Dus.. Wie van jullie heeft de Puzzle Box opengemaakt?"
"Wie ben jij?!" zegt Lina kwaad terwijl ze haar toverstok op hem gericht houdt.
De gast kijkt naar de toverstok.
"Dus jij bent Lina de heks. Interessant," zegt hij.
Lina kijkt hem kwaad aan.
"Laat me het niet nog eens vragen!" zegt ze dreigend.
De gast begint te lachen.
"Je kunt mij niet doden, klein mens! Ik ben een Cenobite!"
"Een wat?" vraagt Remma.
De ogen van de gast schieten over op Remma. Remma slikt. De mondhoeken van de man wijzen even omhoog.
"Nog een heks. Wat een hekserij zeg. Haha!"
Hij schraapt zijn keel.
"Excuseer me. Ik zal me even voorstellen. Ik ben, zoals ze me noemen, Pinhead: één van de vele Cenobites, en ik breng iedereen die de Puzzle Box opent naar de hel."
Hij kijkt grijnzend naar Fati. Fati zet een stap achteruit.
"Genoeg!" schreeuwt Lina. "Sectumsempra!"
Er verschijnen allemaal sneeën in het zwarte, leren gewaad van Pinhead en er stroomt bloed uit.
"Nah wat zonde!" zegt hij. "Dit pak was net nieuw. Wil je soms óók naar de hel?!"
Lina begint te mopperen.
"Weer een onsterfelijke! Wat is er toch mis met iedereen vandaag?!"
Remma haalt haar schouders op.
"Geen idee."
Sara gromt en springt op Pinhead af.
"Nee Sara!" roept Lina.
Maar Sara bijt Pinhead stevig in zijn arm.
"Wat is dit nou weer voor onzin?" zegt hij kalm.
Hij grijpt Sara bij haar nekvel en gooit haar aan de kant. Sara knalt piepend tegen een boom aan en valt bewusteloos op de grond. Remma kijkt hem kwaad aan.
"Jij monster!" Ze heft haar toverstok. "Avada Kedavra!"
Lina kijkt Remma met grote ogen aan. Er schiet een groene straal op Pinhead af. Maar zodra het hem raakt verdwijnt het meteen weer en de Cenobite blijft lachend staan.
"Ik ben onsterfelijk, mens! Is dat zo moeilijk te begrijpen?"
Opeens schieten er kettingen uit het niets op Lina en Remma af. De kettingen binden Lina en Remma razendsnel vast aan een boom.
"Wat is dit?!" schreeuwt Lina.
Fati kijkt Pinhead met grote ogen aan.
"En wat ben jij, Fati? Een heks? Een weerwolf? Vampier misschien? Nee.. Jij bent gewoon een mens. En nog een zwak mens ook."
Langzaam loopt hij naar haar toe. Fati staat vastgenageld aan de grond.
"Oh, maar maak je geen zorgen, Fati!" zegt Pinhead lachend. "Je bent heus niet alleen in de hel hoor. Er is iemand die op je wacht.. Hij staat te popelen om je weer te zien, en ik neem aan dat jij er ook zin in hebt om hem na al die jaren weer eens te ontmoeten."
Fati's ogen worden groot.
"Nee.." zegt ze met een verstokte stem terwijl ze een stap achteruit zet. "N-nee.."
"Ja!" roept Pinhead vrolijk en ook Fati wordt vastgegrepen door de zwarte kettingen die zich uit het niets om haar armen krullen. Fati schreeuwt in angst. Lina probeert zich los te rukken.
"Fati nee!!"
Pinhead loopt naar de vastgebonden Fati toe.
"Fati, Fati. Je hebt zelf de hel geopend. Dit is allemaal jouw schuld. Door jouw is je vriend Freddy Krueger weer vrij. Hoe ironisch kan het leven zijn, niet waar?"

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.