FanFic.nl

De Langste Nacht (A Long Night at Camp Blood)

9: Chucky

Fati kijkt om zich heen.
Gelukkig, Freddy is verdwenen. En de deur ook. Maar waar is ze nu?
Voor haar ziet ze een hoop troep op de grond liggen. Een wit masker, een hockey masker, één van Freddy's handschoenen en nog veel meer vreemde spullen. De meeste voorwerpen staan in brand of zijn al helemaal verschroeid. Voorzichtig stapt Fati over de spullen heen.
Waarvoor zijn deze dingen toch?
Ze loopt snel verder.
"Oh, ik moet echt weg uit deze hel," mompelt ze in zichzelf.
Dan stopt ze opeens met lopen.
"Huh?"
Een eindje verderop ligt iets kleurrijks op de grond dat niet in brand staat. Ze loopt er opaf en hurkt erbij neer. Het is een roodharige pop.
"Wat de... Een Good Guy?"
Ze kent dat soort poppen nog wel van toen ze klein was. Als je zo'n ding op school had was je echt gewoon helemaal populair. Fati wilde er altijd al wel eentje, maar haar ouders vonden het te duur. Nu snapt ze ook wel waarom, de Good Guys waren echt super lelijke poppen. Het enige coole was dat ze drie zinnen konden zeggen.
Fati glimlacht zacht bij de gedachte aan die goede tijden. Iedereen hield van dat onnozele programma The Good Guys. Daarom wilde iedereen altijd zo'n pop. Maar wat doet deze nou weer in de hel?
Voorzichtig pakt Fati de pop op en bekijkt hem even.
"Hallo, hoe heet je?" vraagt ze aan de pop.
De pop knippert een keer met zijn ogen.
"Hoi, ik ben Chucky. En ik ben je vriend tot het eind. Hi-dey-ho! Hahaha!"
Fati glimlacht en kijkt de pop even aan.
"Chucky hè?" zegt ze langzaam.
Waar kent ze die naam toch van..
Opeens denkt ze terug aan vroeger.

"Hé Fati!"

Fati draait zich om. Haar beste vriend Andy komt door de gang van de school aanrennen met een Good Guy onder zijn arm.
"Moet je kijken wat ik heb gekregen voor m'n verjaardag!"
Fati kijkt naar de pop.
"Oh! Da's echt cool! Laat hem es praten!"
Andy houdt de pop voor zich.
"Praat eens, Chucky!"
De pop knippert een keer met zijn ogen.
"Hoi, ik ben Chucky. Wil je spelen?" zegt hij met een schattig stemmetje.
Fati kijkt er bewonderend naar.
"Wow! Wat kan ie nog meer zeggen?"
Andy glimlacht.
"Hij kan heel veel zeggen! Vertel het haar eens, Chucky!"
De pop knippert opnieuw.
"Ik wil 'n knuffel," zegt hij.
"Cool!" roept Fati uit. "Mag ik 'm ook es vasthouden?"
Andy kijkt even naar zijn pop. "Nou... Chucky zei net tegen me dat we naar Eddies huis moeten."
Fati kijkt hem vragend aan.
"Wie is Eddie?"
Andy haalt zijn schouders op.
"Chucky, wie is Eddie?" vraagt hij de pop.
De pop reageert alleen maar met: "Hoi, wil je spelen?"
Fati giechelt en streelt voorzichtig de haren van de pop.
"Echt cool, Andy! Ik wou dat ik zo één had!"
Andy kijkt tot haar grote verbazing even moeilijk voor zich uit.
"Mja..." zegt hij. "Maar nu moet ik echt gaan! Chucky wil naar Eddie!"
Vrolijk huppelt hij verder door de gang. Fati kijkt hem even na en haalt dan haar schouders op.

"Chucky.." zegt Fati diep nadenkend.
Ze had Andy hierna nooit meer teruggezien. De pop staart haar glazig aan.
"Wat doe jij hier in de hel.." mompelt Fati terwijl ze om zich heen kijkt.
Wat nou als Andy hier ook was..? Nee, Andy zou nooit in de hel kunnen belanden. Daar was hij te aardig voor. Aan de andere kant.. Stel nou dat hij hier op dezelfde manier zou zijn gekomen als Fati?
"Oh, ik moet hier echt weg," zegt Fati.
Ze kijkt even naar Chucky en tilt hem op. "Jij bent Andy's pop toch?"
Even lijken de ogen van Chucky iets wijder open te gaan, maar dan kan ook een verbeelding zijn.
"Ik wil een knuffel," zegt hij.
Fati houdt haar hoofd even schuin en drukt de pop dan tegen haar aan.
"Kom mee, we zijn weg hier," zegt ze zacht tegen de pop.
Snel neemt ze de pop onder haar arm en loopt verder, op zoek naar een deur.
Wat ze niet ziet is de gemene grijns die even op het gezicht van Chucky ontstaat.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.