FanFic.nl

Kiss me || Louis Tomlinson

---> 25

p.o.v Zoë Sugg.
22th January 2014 9.46
Ik trek een 5 Seconds of Summer T-shirt aan die Harry in de woonkamer heeft laten slingeren. Eigenlijk is zijn kleding het enigste wat ik nog pas. En het ruikt naar hem. Ik weet niet wat er aan de hand is met me. Ik haatte Harry maar de laatste weken wil ik alles van zijn verleden weten en trek ik zijn kleding aan. Vanochtend moest hij heel vroeg weg. Ik had me wekker gezet zodat ik hem weg kon horen gaan. Gewoon zodat ik zeker weet dat hij zich niet verslaapt. Als hij laat thuis komt blijf ik wakker tot ik hem binnen hoor komen. Ik voel me telefoon trillen in me broekzak. Een sms’je. “Pine Apple” verschijnt er op het schermpje. Cloe. Ik open het sms’je.
‘Hee,
Shoppen? Heb ik nodig.’
Hier hoef ik geen seconde over na te denken.
’10 minuten?’
Sms ik terug. Ik borstel me haar besluit het 5sos shirt aan te houden en verander mijn joggingsbroek in een los zittende spijkerbroek. Na een laag make-up aan te brengen gaat de bel. Vrolijk open ik de deur. Cloe ziet er iets minder vrolijk uit. Er zitten flinken wallen onder haar ogen die zelf knal rood zijn. Snel duw ik haar in een knuffel. “Louis.. hij weet het” snikt ze tegen me schouder. Ik schrik. “Wat zei hij?’ vraag ik meteen. Ik maak mezelf los uit de knuffel en kijk haar recht in haar ogen aan. “Hij wilt me niet meer zien.” Zegt ze me niet aan kijkend. ik druk haar dan weer in een knuffel. Voor 5 minuten blijven we zo staan. “Kan je hier iets aan doen?” Vraagt ze zich van me af duwend en haar gezicht aanwijzend. Ik knik. En trek haar mee naar me kamer. Ik doe haar wat make-up op en borstel haar haren. Ondertussen is ze al veel vrolijker en mijn stomme grapen helpen mee. “Zullen we gaan?” vraagt ze als ik klaar ben. “Let’s go.” Zeg ik en trek een raar gezicht waardoor ze moet lachen.

Aan gekomen in het centrum van Londen lopen de tranen over onze wangen niet van het huilen maar van het lachen. We lopen bijna meteen de Topshop binnen en gaan helemaal los. Als we uren later met tassen vol weer richting Cloe’s auto lopen worden we gevolgd door een groepje pers. Het begon rustig met één man die wat ‘normale’ vragen stelde totdat er nog 3 bij kwamen en dingen vroegen over mij en Harry en de baby of over een video van Louis die Andy aan viel in het hotel met oud en nieuw waar Cloe ook op is te zien. En aangezien wat er allemaal gebeurt was had Cloe iets minder zin om daar op in te gaan. We gooien de tassen achter in de auto en stappen. En als we de garage uit rijden schieten we in de lach. “waar sloeg dat op?” vraagt Cloe. Ik schud me hoofd. “Geen idee.”

P.O.V Cloe White
22th January 2014 20.50
Samen met Zoë kijk ik naar Frozen, Zoë’s keuze, als de bel gaat. Zoë zet de film op stop terwijl ik op sta. Ik kijk door het raampje van de deur en zie de bruine lokken die mij heel bekend zijn. Zachtjes open ik de deur. “Louis..” zeg ik zachtjes bang voor wat hij komt doen. “Mag ik de sleutel” zegt hij bot zijn gezicht is emotieloos. Hij kijkt me recht in me ogen aan. Hij bedoelt de sleutel van zijn huis. “Louis.. het “ wil ik beginnen maar hij kapt me af. “ik hoef je vieze worden niet alleen die verdomde sleutel” zegt hij snel zonder enige toon. “Kom dan tenminste even binnen.” Zeg ik snel voor hij me weer kan onder breken. Hij knikt en loopt me voor bij. Ik slik me tranen weg. Het is moeilijk maar ik wil me groot houden. Ik loop achter louis aan. Midden in de woonkamer staat hij stil. Hij vouwt zijn armen over elkaar en kijkt me met de zelfde emotieloze blik aan. “Komt er nog wat van?” zegt hij licht duwt hij zijn wenkbrauwen tegen elkaar. Ik schrik van zijn hardheid en loop de kamer uit de keuken in. “Louis” hoor ik Zoë zeggen. Ik blijf even staan ook al heb ik de sleutel in me hand. “Zoë” hoor ik Louis lichtelijk zuchtend. “Geef haar een kans.” “bemoei je er niet mee.” Louis verheft zijn stem. “Louis. Kom op.” probeert Zoë. “Bemoei je godverdomme niet met mij leven. Ik ben niet de gene die zich heeft laten bezwangeren door een one night stand.” Schreeuwt Louis. Ik snel me naar louis. “Hier je sleutel.” Zeg ik bot. Een brom verlaat de lippen die ik mis. Zonder een word te zeggen loopt hij de deur uit.
Ik zak neer op de grond de tranen lopen over me wangen. Twee armen geven me steun. Die twee armen zijn alles wat ik nog heb. Ik ben iedereen kwijt. Andy, Liam, Danielle, Niall, Zayn, Harry, en.. de gene die ik het meeste mis.. Louis. Alleen Zoë heb ik nog, voor zo lang als dat duurt. “Sorry” fluister ik tegen haar. “waarvoor?” vraagt ze. “voor Louis” snik ik na een korte pauze. “Nee joh, jij hoeft je niet te verantwoorden voor wat hij doet.” “dan sorry voor al het anderen en dank je. Jij bent alles wat ik nog heb.

P.O.V Andy Samuels.
23th January 2014 01.43
“Je moet kiezen Andy.. onze vriendschap of Cloe.” De worden spoken door me hoofd. Hoe kan mijn beste vriend sinds dat ik 4 jaar was dat tegen me zeggen. Ik koos Liam. Ik heb al dagen slecht geslapen. Ik grijp naar me nachtkastje en pak mijn pakje sigaretten. Dan maar even roken als ik toch niet in slaap kan komen. Ik loop het appartement uit de lift in en het complex uit het parkje dat hier aan grenst in. Alle huizen die hier aan grenzen zijn pikkendonker maar wat verwacht je op een donderdagavond iedereen moet morgen weer werken. Maar bij één klein huisje brand licht. Uit nieuwsgierigheid kan ik niet anders dan er naar toe lopen. Hij is Cloe’s huis. Ik herken het na maten ik dichterbij kom. Ik zie bewegingen in de woonkamer. Het duurt even totdat ik de bewegingen kan plaatsen. Het is Cloe dansend op de tafel met een fles Wodka in de handen en Zoë die bijna van haar stoel valt van het lachen. ik kan niet anders dan met een glimlach op me gezicht toe kijken. Cloe is aardig dronken meerdere keren schilt het niet veel of ze valt van de tafel. Ik laat mezelf zakken in het gras. Kijkend naar Cloe die een flesje gebruikt als microfoon besef ik me hoe verliefd ik op haar ben. Het liefste wil ik haar handen om me heen voelen. Ik wil Zoë zijn die lacht om haar grappen. Maar dan kan niet. Ze houdt van Louis en ik wil Liam niet kwijt raken. Waarom kan niks nou eens gewoon lopen zoals ik wil zoals geplant. Liefde is moeilijk je wilt altijd die gene die je niet kunt hebben. Ik mis haar gewoon. De zachtheid van haar krullende haren, de geur van haar favoriete parfum, haar diep donkere ogen maar vooral de flauwe grappen en de ondeugende blik is wat ik mis. Maar.. ‘She is someone else's angel’ zoals Lawson dat zou zeggen.

Reacties: