FanFic.nl

Nalatenschap voor Zalazar

Helena Ravenklauw

Beste Zalazar

Zoals de Baron – of de Bloederige Baron zoals hij voortaan wordt betiteld – vermoedelijk heeft gemeld, ben ik niet langer op deze wereld. Ik ben niet dood, maar ook niet levend, ik schommel ergens tussenin. Vermoedelijk ben ik, zoals iedere vermoorde zeil, gedoemd om eeuwig over de aarde te struinen.

De Baron kon zijn obsessie voor mij niet langer de baas en vermoorde me, simpelweg omdat ik hem de waarheid zei. Mijn doodsstrijd was pijnlijk en langdurig, maar ja, de Baron is nooit zachtzinnig geweest nietwaar? Ik schrijf je deze nalatenschap niet om me te beklagen over zijn tekortkomingen en mijn gruwzame dood, maar om je een laatste bekentenis te doen. Vergeef me als ik soms chaotisch en onduidelijk overkom, maar dit is een relaas over iets dat ik al veel eerder had moeten zeggen.

Zoals je weet was ik vanaf mijn geboorte voorbestemd om jou petekind te worden, en zo geschiedde ook. Je werd mijn suikernonkel, maar ook meer dan dat: je was de persoon die tijd voor me maakte wanneer mijn moeder dat niet deed, me opbeurde wanneer ik verdrietig was , mijn lessen opvroeg en uitjes naar Zweinsveld maakte. In feite was je de vader die ik nooit gehad heb. Ik had je, mijn hele leven, lief. Eerst was je als een vader voor me, maar deze gevoelens veranderden vlug.

Toen ik opgroeide kreeg ik privéles van je en deed je jou stellingen over goed en kwaad uit de doeken. Ofschoon ik ze nooit aanvaard heb, snapte ik je standpunt. Ik begon je te begrijpen en ik leerde de echte Zalazar kennen. O, wat heb ik je gemist toen je wegging. Hoe vaak heb ik niet overwogen om je een uil te sturen of je op te zoeken? Maar die dingen, zelfs al in gedachten, waren taboe. Na Barry’s dood meed iedereen je nagedachtenis en deden we alsof je nooit had bestaan. Ik heb me vaak verloren gevoeld in die periode. Enkele jaren later hield ik het niet meer uit en verliet ik Zweinstein. Of eerder gezegd ik vluchtte, want ik had moeders diadeem gestolen. Je moet me geloven, Zalazar, dat ik toen serieus overwogen heb om je op te zoeken, maar ik was bang voor vervolging en verliet halsoverkop het land.

Vanaf mijn vijftiende ben ik van je beginnen houden met hart en ziel. Ik hunkerde naar je aandacht en goedkeuring en heb nachtenlang geweend toen je Zweinstein verliet. Ik was boos en verdrietig omdat ik vond dat je me verraden had. Je had de school verlaten en je had mij er achtergelaten bij een koude, harteloze moeder. Maar fin, schrijven was geen optie, het was aan iedereen verboden, behalve de Baron. Weet dat ik graag je gezellin was geworden en ik was – en ben nog altijd stik jaloers op je huidige vrouw én op Alicia, want ook zij baarde jou een kind. Het vervult me met droefenis dat ik er niet meer ben en je ook niet meer kan opzoeken nu je oud en hulpbehoevend bent.

Ik veronderstel dat de “Bloederige” Baron je ook een nalatenschap heeft geschreven, alvorens hij zichzelf van kant maakte. Voor mijn part verscheur je ze beiden, maar hopelijk koester je mijn nagedachtenis meer dan het zijne.

Voor altijd de jouwe

Je liefhebbende Helena

P.S: Ik vraag je niet om de Baron meer te haten dan je normaal zou doen, maar vergeef hem vooral niet. Voor de rest is wat gebeurd is gebeurd.

P.S.S: Mocht je, je afvragen hoe het kwam dat ik wist van jou en Alicia: ik was degene die, die ochtend binnenkwam en zag wat er gebeurd was… en voorts ben ik een rekenwonder.

Reacties:

Rebella zei op 23 aug 2014 - 22:50:
Ja...
Ja dit klopt gewoon!
De manier waarop Helena en haar moeder met elkaar omgingen, en het 'karakter' van Zwadderich.
Het is echt een mirakel hoe je het hebt geschreven!
I love so much!
Hier zou je echt een zelfstandig verhaal van moeten maken!
Ik zie het echt voor me hoe die twee een band opbouwen en Helena een onbeantwoorde liefde voor hem ontwikkeld. Echt super gedaan!

narcissa zei op 21 aug 2014 - 20:39:
Wat? Helena hield van Zalazar, oke onverwachts. maar op de ene of andere vreemde manier is het niet zo gek. Ik weet niet waarom ik dat vind. Maar ook dit is een weer een prachtige nalatenschap, echt heel erg mooi.