FanFic.nl

Burn it to the ground |Avengers|

19. |Jill Potts|

'Jill wacht!' Hoorde ik Steve roepen maar ik negeerde hem compleet en liep mij kamer binnen en wou de deur dicht gooien.
Hij stak zijn voet er tussen en duwde de deur open.
'Wat moet je? Laat me met rust.' Snauwde ik.
'Nee, dat laat ik je niet.' Hij pakte mijn schouders vast maar ik schudde zijn handen er van af.
'Steve ik zeg het niet nog een keer laat me met rust.' Ik voelde dat mijn huid weer begon te gloeien en ik stapte snel van Steve vandaan voor dat hij gewond zou raken.
'En ik zeg niet nog een keer dat ik je niet met rust laat tot jij gekalmeerd bent en je weer terug kan naar je ouders.'
'Ik wil niet terug naar mijn ouders.' Hij zetten een stap dichter bij en wou weer zijn hand op mijn schouders leggen maar hij bedacht zich omdat mijn huid nog gloeide.
'Wat wil je dan doen? Hier blijven tot ze weg zijn?'
'Misschien, ik weet het niet, ik kan ze gewoon niet meer zien.' Ik plofte op mijn bed en begroef mijn gezicht in mijn handen.
Het bed zakte in naast mij en ik voelde een sterke arm om mijn schouders die me dicht tegen een gespierde borst aan trok. 'Luister Jill ik weet misschien niet wat er allemaal in je hoofd omgaat of hoe je echt bent of voelt maar weet wel dat ik er altijd voor je ben.' Er gleed een traan over mijn wang.
'Je wilt ook niet weten hoe ik echt ben.' Snikte ik.
'Ik denk dat je het liefste meisje in deze wereld bent als je niet zo gekwetst was geweest.' Ik keek hem verbaast aan.
'Meen je dat?' Ik veeg mijn tranen weg.
'Ja dat meen ik, ik zie een sterke, onafhankelijke maar ook een lief meisje als ik naar je kijk, alleen je weet dat zelf niet omdat je jaren de grond in bent getrapt door je vader.'
Ik trok me los. 'Je liegt.' Hij keek me verbaast aan.
'Nee Jill ik lieg niet.' Hij dacht diep na. 'Ik zal bewijzen hoe lief jij bent.' Hij sloeg zijn armen weer om mijn heen en trok me dichter tegen hem aan.
Ik hapte naar adem toen ik merkte dat zijn gezicht dichter naar mij toe kwam, ik sloot mijn ogen en voelde toen zijn warme lippen op de mijne.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.