FanFic.nl

He's the one|| Zayn Malik [Afgerond]

~024~A new start

Jaylinn

‘Zayn, kan je de laatste dozen naar boven laten brengen door de boys?!’ roep ik door de lege ruimtes. Het echoot en ik giechel zachtjes.
‘Sure thing!’ Ook zijn stem echoot door de lege flat en maakt het dus onmogelijk om zijn locatie te achterhalen. Terwijl ik even later de deuren van de lift dicht hoor gaan, kijk ik de kamer rond waarin ik me bevind. Het is twee weken voor kerst en ik sta in een lege, soon to be, slaapkamer. De wand waartegen ons bed moet komen te staan is volledig van glas, een van de redenen dat ik deze flat zo graag wilde. Vervolgens bevind er zich een inloopkast in de linker muur en een deur naar een en suite in de rechtermuur. De en suit is al volledig gemeubileerd met twee wastafels, een douche, een bad en een kast voor al onze spulletjes. Ik glimlach en zak in kleermakerszit op de grond. Langs de muur achter mij staan dozen vol met onze kleren, schoenen, badkamerspulletjes en accessoires voor de slaapkamer. Voor mij strekt de stad London zich uit en glimlachend kijk ik erop neer.

Tien minuten later klinkt er een belletje en schuiven de deuren van de liften open. Het geluid van vijf jongens vult het lege penthouse en ik glimlach.
‘Jayjay?! Waar ben je?!’ Niall’s Ierse accent vult de flat en ik lach.
‘Vind me maar!’ schreeuw ik terug. Mijn stem vult de ruimtes en ik weet dat Niall me niet makkelijk zal lokaliseren. Ik richt mijn blik weer naar buiten en bekijk de kleine figuurtjes die de straten bevolken. [/i]Het lijken net mieren[/i], schiet door mijn gedachten. Ik giechel en gil dan als twee handen om mijn middel glippen.
‘Got ya.’ Ik zucht en ontspan in zijn armen, waarna hij me over zijn schouder gooit en de Ier me naar de (lege) woonkamer draagt. De anderen jongens zitten in een cirkel op de grond, dozen in stapels langs de muren.

‘Niall, waarom hangt mijn vriendin over je schouder?’ klinkt Zayn’s stem. Aan zijn toon hoor ik dat hij glimlacht. Niall zet me vervolgens naast Zayn neer en hij plaatst een kus op mijn slaap.
‘Hey, love.’ Ik grijns naar hem en hij slaat een arm om mijn schouders.
‘Wanneer komen de meubels denken jullie?’ vraagt Liam. Zayn haalt zijn schouders op.
‘Als het goed is komt de slaapkamer vandaag aan, net zoals de spullen voor de tweede slaapkamer.’ Liam knikt en Harry plaatst zes biertjes in het midden.
‘Laten we toasten.’ Lachend haal ik de doppen van de flesjes en we pakken allemaal een flesje.
‘Op Jaylinn en Zayn.’ We klinken de flesjes tegen elkaar aan en ik glimlach.
‘Op een nieuw begin.’

Drie dagen later zijn alle meubels eindelijk gearriveerd en is de flat tenminste gemeubileerd. Het is nu nog erg saai en daarom hebben Zayn en ik besloten te gaan shoppen voor spulletjes.
‘Weet je, misschien kunnen we een kleed kopen voor onder het bed. Ik heb geen zin om ’s ochtends mijn voeten meteen op een ijskoud laminaat te zetten.’ Zayn lacht en neemt een bocht.
‘Daar heb je gelijk in. We kunnen ervoor kijken als je dat zo graag wilt.’ Met een glimlach kijk ik hem aan en verstrengel onze vingers. De rest van de rit richting het winkelcentrum brengen we door met het praten over van alles en nog wat.

‘Ik moet binnen nu en een kwartier eten binnenkrijgen of ik val flauw,’ klaag ik. Zayn lacht en verplaatst zijn grip op de tassen in zijn linkerhand. Met zijn rechterhand geeft hij een kneepje in linkerhand.
‘Laten we dan wat gaan eten.’ Ik glimlach naar hem en we lopen naar een van de vele voedselkraampjes in het winkelcentrum. Terwijl ik de tassen van hem overneem, vraagt hij wat ik wil eten. Als ik antwoord heb gegeven, vertrekt hij richting de balie en neem ik plaats aan een van de tafeltjes. De tassen plaats ik op de grond en ik strek mijn vingers.
‘Wat doe je?’ vraagt Zayn lachend. Hij plaatst twee borden voor ons neer en gaat zitten.
‘Ik strek mijn vingers, omdat die tassen mijn bloedcirculatie hebben afgesneden.’ Zayn lacht weer en ik trek een van de borden naar me toe.
‘Ja, lach maar. Wacht maar totdat jouw bloedcirculatie wordt afgesneden.’ Zayn grinnikt alleen maar en neemt een hap van de pasta salade.

In het weekend voor kerstmis is ons huis dan helemaal eigen gemaakt en glimlachend pak ik Zayn’s hand vast.
‘Prachtig, vind je niet?’ Zayn knikt en wrijft over zijn kin.
‘Het enige wat ontbreekt zijn kerstspulletjes.’ Verschrikt sla ik een hand voor mijn mond en kreun dan.
‘Shit, ik ben kerst helemaal vergeten.’ Zayn lacht en geeft een tikje tegen mijn neus.
‘Maar goed dat ik onze families al heb uitgenodigd voor kerstmis.’
‘Gelukkig indeed.’ Ik sla mijn armen om hem heen en geef een kus op zijn mond.
‘En ook maar goed dat ik al wat kerstspullen heb weten te kopen.’ Verbaasd kijk ik hem aan en probeer vervolgens na te denken over een dag waarop hij weg was.
‘Heu, wanneer dan?’ We nestelen ons samen op de bank en Zayn slaat zijn armen om me heen.
‘Toen jij je laatste examen had.’
‘Oh.’ Hij lacht en kijkt me aan.
‘Heb je zin om het huis al te versieren?’ Ik schud mijn hoofd en kruip wat dichter tegen hem aan.
‘Ik lig wel goed hier.’

Zayn

Die avond, als Jaylinn vredig ligt te slapen in ons bed, sluip ik stilletjes onze kamer uit en loop richting de woonkamer. Ik zucht diep en loop richting een van de kasten in de kamer, waarna ik het geheime laatje open. Het zwarte doosje pak ik voorzichtig uit zijn bergruimte en ik open hem. Met een glimlach kijk ik naar de zilveren band op het kussentje, versierd met kleine diamantjes. Een scheut nervositeit schiet door me heen als ik denk aan de dag dat ik haar ga vragen. Zal ze wel ja zeggen? Snel schud ik die gedachte van me af. Niet zo raar doen, Zayn, pep ik mezelf op. ze zal echt wel ja zeggen. Ik herhaal de gedachte een paar keer en berg het doosje dan weer op. Vervolgens loop ik richting de schuifdeur en stap het balkon op. De kou nestelt zich meteen in mijn botten en mijn voeten verdwijnen in een klein laagje sneeuw. Voor een tijdje kijk ik naar de slapende stad, waarna ik weer naar binnen stap en me bij Jaylinn in bed nestel.

Reacties: